|
< terug
De liefde
De liefde voor de verwarde melancholie bleek eindeloos en onbeperkt, als een ijzeren kooi waaruit men maar niet kon ontsnappen. Jezelf langzaamaan de schedel inbeukend tegen het ijskoude metaal, dat jou omringd met een stilzwijgende apathie.
En elke dag had zij een ander gezicht, een andere lach, een andere traan en zelfs een andere godvergeten cupmaat. Laat me dit afhandelen, laat me dit sprookje beëindigen, de clou ontgaat me en slaat me steeds op het achterhoofd. Alsof Tantalus hemzelve ermee gemoeid is, slaat de steeds wederkerende hamer met zachte kracht op het achterhoofd, zonder de huid open te rijten, zonder de zee van pijn die zich langzaam vult tot een versnelling hoger te schakelen te verleiden. Een krater, waar ooit zovele mooie bomen en rotsen op stonden, weer en wind trotserend in alle mogelijke omstandigheden. Een krater, waar ooit de kleinste sprinkhaan de romantiek van het voorplanten vergat en liever zijn instrument bespelen bleef. De liefde voor de muziek die het plots haalde van de drang naar voortplanten en het redden van de eigen soort. De liefde, die als term verkracht werd, gemolesteerd en terug uitgeperst als was het een verdwaalde lintworm die zich tegoed deed aan de oneindige vrouwelijkheid van de baarmoeder. De liefde, die in zoveel gedaantes verscheen dat ze haar puurheid en betekenis verloor alvorens zichzelf terug te vinden, laat staan kwijt te spelen.
feedback van andere lezers- ivo
welkom Robrecht en alhoewel dit meer proza dan dichtend dicht is lijkt het stuk ook een poëzie dat zeer sterk spreekt.
Het afschrijven als niet gepast zou me wel geen Tantaluskwelling geven maar ik zou het wel jammer vinden (lees spijt) moest ik uw talent hier zomaar te vergruizen tot iets dan niet is.
Een gedicht is wat mij betreft veel gebalder dan proza en poëzie ..
Maar wat je me hier laat lezen is wel mooi en verbazend, daarom ook een uitstekend, al hoort het misschien hier niet thuis.
- eisenik
mooi stukje proza inderdaad - killea
beautiful writing, Robrecht
xx
j - GoNo2
Is geen gedicht en hoort hier niet thuis... - tessy
Heel mooi geschreven, het doet me wat..raakt me heel erg.
en of dit nu proza , poezie of gedicht genoemd is heeft voor mij geen enkel belang omdat de tekst mij "pakt"
robrecht: Dank je. Bedoeling was een prozagedicht; een gedicht dat met prozaïsche middelen geschreven is.
'k ga geheel akkoord dat dit niet onder gedicht valt, maar een echt verhaal vond ik het ook niet; de metafoor speelt, veeleer dan de verhaallijn, de hoofdrol. Maar ik zal het voortaan elders posten. - Mistaker
Dit is echt geen prozagedicht, het is gewoon proza. Maar afgezien daarvan: totaal mijn stijl niet (veel te hoogdravend, barok) maar in het genre niet slecht. Dus als je het nou gewoon bij 'verhalen' plaatst...
Groet,
Greta
robrecht: Hoe verplaats ik het? Of moet ik het dan hier gewoon verwijderen en bij verhalen opnieuw plaatsen? Ik ben nog wat nieuw hier... - Lucky
welkom hier, robrecht. - alie_jankind
welkom hier ...
zet je vers maar bij de proza
groetjes
|
