Volg ons op facebook
|
< terug
fools negolveb
Jullie hebben waarschijnlijk een goede relatie. Die is door de jaren heen uitgekristalliseerd, inmiddels wellicht (hier en daar een gevechtje) huwelijks beklonken. Soms misschien eens een diepsnijdendere oorlog tussendoor. Verdeelden jullie gaandeweg de eigenaardigheidjes. Door scha en schande geleerd te schipperen, doen jullie vast ook gelijkwaardig de noodzakelijke taken, zonder mokken, water bij de wijn.
Ik heb dat héél anders geregeld, al zeg ik het zelf.
Dora: Supervrouw, adel, standing in zakformaat. Deed nooit iets gaandeweg, meer van klatsboem.
Ik heb geen relatie met een partner, alleen met mij en dat heb ik prima opgelost, niets te klagen.
Voor het verdelen van het werk, de taken, is er een heuse stevige mannetjesputtende stille sterke, niet te beschrijven fantastisch, geweldige huissloof ingehuurd.
U mag het niet verklappen, aan de belasting of zo: ik houd haar namelijk zwart, alleen maar 's overdags.
's Nachts slaapt ze in de fietsenkelder, want ze stinkt als een otter, 't meurt onder haar oksels vandaan.
Dat komt, ze werkt als een paard en heeft de hele maand dezelfde kleren aan. Die stank kan ik er s' nachts niet bijhebben, krijg er kotsneigingenen van. Maar goed. Voor die paar stukken werkkleding heb ik haar dus geen eigen kast gegeven. De kelder staat al vol genoeg met mijn eigen oude troep, een heel leven aan spullenzooi, voor kringloopmooi en de, af en toe, opspelende, nolgrollende nostalgische oprispingen.
Ze blijkt uiteindelijk een lot uit de loterij,
Maar dat vertel ik haar niet, want daarvan gaat ze uiteraard kapsones krijgen, kan ik er niet bijhebben.
Dat mens is fantastisch, beregoed overal in en goed voor.
Toevallig is ze, dat is dan wel weer mooi meegenomen, gezellig, net zo oud als ik.
Ik noem haar Héej of Truthollo, soms wel eens Jijdaar, maar meestal toch simpel Sloof (bekt wel lekker).
Maar, ... oefoeifoei en ohjeh,......
Laat ik haar niet betrappen op de bank, te neuzelen door een krant, of zo'n fliedervrouwenblaadje, want dan zwaait er wat. Kan ik niets aan doen, ga ik schelden als een bouwvakkend visblik dat zijn sardientjes kwijt is. Wat denkt ze wel, een beetje land te fanteren? Dan zetten de buren van de weeromstuit de oorwarmers op, ze kennen na al die jaren al het ritueel, durven geen politie te halen. De lafaards!!
Als ik te moe ben om nog één poot voor de ander te zetten, pijn in mijn rug en zo, doet ze dus nevenbij ook mijn taken. En niet van dat benauwde. Ze weet niet beter omdat ik altijd al tegen haar snauwde. Gevoelig meelevend wauwelen, daar doe ik niet aan, kom zeg, had ze maar niet moeten vertrouwen.
En nu, met dat mooie weer, kan ik het niet laten. Pest ik haar, geef ik haar extra werk te doen.
Zware klussen, waar geen hond brood van zal lusten. Heel handig vind ik dat, hoor. Ik laat haar nu sjouwen met zakken cement, 4 x 8 treden op, want ze moet de badkamer gaan verbouwen. Ze is net gisteren met de keuken klaargekomen, heeft de hele avond vrij gehad, dus dat kan wel weer.
Misschien vraagt u zich af waarom ik zo hartvochtig ben? Kijk dat is heel eenvoudig:
Door haar houd ik de pikorde, die ik van vroeger thuis zo verafschuwde, heerlijk in de hoogste stand.
(Toen was ik de pispaal en nu is zij de klos, jammer dan, had ze maar een vak moeten leren.)
Ja, ik weet wel dat het niet netjes is, maar ik geniet zo van die wraak, waar zij de oorzaak niet van is.
Zij heeft het dus eigenlijk niet verdiend, maar ik vier het op haar bot, oh zo dan. Heerlijk, lekker verkeerd, kinderlijk gewetenloos. Dat komt omdat ik zelf te kort kind mocht wezen, snel de taak van mijn ma over nam. Mijn Sloof is echt een zegen en ik doe het al dertig jaar met haar. Nee, nog negen jaar langer.
Meestal krijgt ze een schop onder haar kont als ze protesteert en hup, daar kachelt ze dan weer verder, de domme gans, vliegt ze weer trap op en af..in de aftandse kleren.
Ze verdient wel een enorm fortuin trouwens, dat wel!
Alleen krijgt ze dat natuurlijk niet van mij, ja zeg, ik ben daar gek, ga ik failliet.
Niet verder vertellen hoor, want anders krijg ik er geheid last mee: Eigenlijk is het meer mishandeling wat ik op haar botvier. Jullie gehuwden snappen: als ze daar achter komen, ben ik er natuurlijk glansrijk gloeiend bij. Krijg ik verzekerd een in bewaringstelling en dat kan niet, dan wordt Sloof zielig DAKLOOS.
Ze is inmiddels bijna toe aan haar pensioen. Daar ben ik mooi klaar mee, wie moet dan alles doen?
Denk ik nu wel eens: toch maar eens wat aardiger tegen haar gaan wezen, haar iets minder laten pezen.
Dus, als de badkamer klaar is mag ze het wat rustiger aan gaan doen.
Misschien wil ze daarna dan nog wel iets langer bij me blijven.
Maar pssst u moet het wel stil voor uzelf houden.
Voor de zekerheid vertel ik het gespiegeld
Luistervinkt er echt verder niemand?
Geen belastingspionnen ook
Of geen sensatiekrant?
Ze heet: eervetleW aroD
feedback van andere lezers- GoNo2
U moogt bij mij de boel komen onderhouden, schilderen, plakwerk, kuisen en nog wat van die kleine dingen die het leven zo aangenaam maken...
Dora: Nee, ik kan mijn sloof niet missen, ze is nu een beetje depressief, maar dat sla ik er wel weer uit....of ik geef haar niets meer te eten, piept ze wel anders, na een week..., < : ))) - manono
En dat 's morgens vroeg! Ik heb vandaag toevallig op mijn lijstje een grote schoonmaak staan.
De mijne is geweldig verstrooid! Ze kan er haar gedachten niet bijhouden! Ik moet haar steeds zeggen :'Allez, EksirC, doe nu verder en maak het af!'
Hopeloos is ze!
Dora: Sla haar in de hoek! Luiaard dat ze er rond loopt.
De mijne was laatst depressief, nou dat heeft ze geweten hoor.
Ik heb haar flink afgerost, is ze nou helemaal!!!
En de buren hebben me alweer niet aangegeven, stelletje mierenneukers, dat wel, komen ze klagen dat de muziek te hard staat, Poehee, wat hypocriet.
En af een toe een week niets te vreten geven, wil ook wel eens helpen, dus zet hem op...., < : )))
|
