naam:
	pass:
	wachtwoord vergeten?

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

schrijvers schieten altijd te kort

door Vansion

Snap je het een beetje
vroeg zij.
En hij:
nee.

Ze huilde dan maar een beetje.
De droom was nat.
De hoorn werd nat.
En hij
niet.

Je moet je hele leven
zoveel om het Woord hebben gegeven
om zo grondig ontdaan
met je mond vol tanden te staan.

Soms wordt het tekort
haar teveel.

feedback van andere lezers

• Theo_Roosen
  Jammer !
  Vansion: kweenie
  misschien maar beter dat het leven sterker is dan het woord ...
• Das
  het laat zich niet verwoorden...
  en hij las dat het goed was
  ssst, stil maar
  
  
  Vansion: Das op de zevende Dag.
  En er was een bij bij.
  En ze zag vliegen vliegen
  toen ze bij de was was.
• Lucky
  wat was(is) de aanleiding?
  Vansion: Gewoon. Al meer dan een jaar aan die roman aan het werken gelijk een zottin. Nu is het bijna af en moet ik toegeven dat "het" niet gezegd is.
  Zoiets ... blues ... een stom invalletje. Maar hier neergeppot omdat ik wel denk dat anderen dat gevoel ook kennen. Meer niet...
  
  Heb mij lekker verstrooid en van je leuk drolletje een haiku gemaakt (enfin wat betreft de lettergrepen dan toch ...
  
  Tot eens op de prairy!
• ivo
  de emotie is hier koning, niet enkel voor het cerimonele gedeelte, maar wel omwille van de meesterhand waarmee ze had bedwongen tot een sculptuur van gevoelens en feiten. Het feit alleen dat het beeldje zo mooi is, wordt het gedicht dat hiervan de weerslag is, een bijoeke ... krachtig mooi dus (sorry voor mijn lange fb)
  Vansion: De uil van Minerva komt altijd bij nacht. Da's de pest. Maar misschien ook een geluk. Stel dat we raak zouden kunnen schieten ... Zouden we dan nog durven/willen leven?
  
  Juist ja . Emotie. Schrijven is, geloof ik, vaak een intiemere bezigheid dan *** Gebeurt haast nooit dat ik daarover iets los!
• ERWEE
  Kunnen we samen uithuielen?
  Vansion: Ja, natuurlijk, moet er nog zout water zijn?
  De gedachte alleen al lucht op ... Pasmajoep: Straks krijg je water met bubbels ...
• mistral
  moedig van jou om dat hier zo te uiten! dat is pure klasse An!
  dus, die roman .... je zal "het" wel gezegd krijgen!
  t'is anders wel een eenzame bezigheid, schrijven, dus dit moet kunnen.
  Vansion: Ja, Mistral, ik neem aan dat je ook le myth de Sisyphe kent van Camus. Je weet wel over dat ventje dat altijd maar die zware steen tot bovenop de berg tracht te rollen ... maar elke keer weer faalt en herbegint?
  
  Weet je, wat de laatste zin is van dat werkje? "Il faut s'imaginer Sisyphe heureux."
  
  Levenslust is sterk. Héél sterk. Het overwint wel. Met of zonder ons. Al blijven we schreeuwen, hé ...
• miepe
  met fb aan Lucky wordt het duidelijk
  na fb met Ivo
  nog duidelijker
  
  ik begrijp je gedicht door!
  Vansion: Ach, ik heb eigenlijk al spijt van al die uitleg. Ik had beter gezwegen en het dingetje laten zijn wat het was. Misschien. groet van an Oniempje.
• fille_de_toi
  mooi samengevat in de laatste regels
  heel knap
  fille
  Vansion: Ja. Die laatste regels ... Soms... Allé jeweetwel hé ...
• Linah
• kay (mentor)
  Als de emotie de overhand krijgt is het lastig pennen.
  goed werk.
  
  groet
• RolandBergeys
  Heel knap, ludiek ook.
• jbrouns
  Da's het (nood)lot van de creatieve geest zeker. Begrip vind je wel bij je soortgenoten ;-) Groetjes
  Vansion: begrip? begrip... begrip!
  niet echt nodig
  zo belangrijk is het allemaal niet
  zolang crea maar mag blijven de kop opsteken is het ok ...
• SabineLuypaert
  zucht
  met zakdoekje
  Vansion: ola een sabijns traantje ... voor in mijn archief ... ;)
• littlefairytale
  Het zijn woorden..;en dat strijken langs het voelen en de woorden niet vangen..;dat is die mond vol tanden.
  Zo een die grijnst van onmacht om dat steeds vager worden van het tastbare. Of zoiets. Dat lees ik; But then again...who am I?
  Een pion van woord. Een letter op een gebroken koord. Zeilend langs die straat van zee. Met veel wit.
  En schuim. Gruwelijk mooi. tine
  Vansion: pion. ja. inderdaad.
  wie jij bent? awel ook een mensje zeker? dat de onmacht kent en herkent en erkent en er mee omgaat ...
• harmandi
  Raak neergezet, meer kan ik er niet op zeggen. :-)
• Mistaker
  Prachtig.
  
  Groet,
  Greta
  Vansion: ai. al zolang geleden dat ik jou las ... zal eens in gang moeten schieten ...
  tot rap!
• Nine
  heel graag gelezen
  Vansion: tx
• teevee
  Dat je van die pc niet af kan blijven!
  wat heb jij toch allemaal te schrijven?
  Ik hoor dat hier zo vaak uiten
  tot mijn oren er van tuiten!
  
  
  Vansion: beter met je pikkeltjes schrijven
  dan niet van de wijven
  kunnen afblijven
  (alhoewel...)
  
  kus op je oogjes!
• rinka
  schrijven - en bij uitbreiding: woorden gebruiken -
  is alleen maar bij benadering iets uitleggen
  sommigen naderen dichter dan anderen, en dan nog
  heel raak en om moedeloos van te worden
  
  
  Vansion: 't wordt gekeerd, gekuist, geboend, gezoend en gestroomlijnd ... er is geen ontkomen aan ... weetjewel ... hé?
• fenk
  Och ja, het Leven, dat is er ook nog natuurlijk...
  Je pijl heeft me net gemist, maar hoelang zal ik kunnen blijven ontwijken?
  Vansion: Hebben we dat in de hand? Is ontwijken geen illusie?
  Zie ook: antwoord aan Dreb.
  
  groet van het leefbeestje
• drebddronefish
  Toch ook wel een troostende gedachte niet? Dat er genoeg overblijft om verder te doen?
  Vansion: "Bien sûr, tout cela n'est pas si important:
  le monde peut fort bien se passer de la littérature.
  Mais il peut se passer de l'homme encore mieux."
  
  J.P. Sartre
  
  vrij vertaald:
  de wereld kan nog makkelijker de mens dan de literatuur afschaffen
  
  er blijft altijd de verontwaardiging - als die er niet was zou ik eerder zwijgen ... (denk ik)
• sinneskyn
  An,
  misschien helpt een dagje ( of twee ) aan zee...
  
  groetjes Hil
  Vansion: Hé hé ... dit is niet persoonlijk hoor! Een kreet als schrijver. Niet als individu.
• feniks
  In het begin was het Woord, het Woord was bij God en het woord was God...
  Je verlangen onder woorden brengen is een aanzet tot de vervulling ervan.
  Stroom
  Loop over...
  
  Ik ben als water
  dat gaat en komt
  een zachte stroom
  van eb en vloed
  Slechts af en toe
  rimpel ik
  wanneer wind
  me huiveren doet
  
  Maar ondergronds
  zijn wilde stromen
  die razen en kolken
  in holen en holten
  en zand opwaait
  in wilde wolken
  
  Zo overspoel ik jou
  en vul je leegte
  ogenschijnlijk kabbelend
  bovengronds
  En bij de ondergaande zon
  stort ik mijn stroming
  diep in jou
  mond ik uit
  oneindig
  wijds
  
  Vansion: Onderstroming. En overstroming. Dit dicht van je heb ik gekend.
  Was net "leegte" aan het lezen ... en mijn commentaar aan het kauwen...
• freke
  een dipje, of stilte voor de storm, laat ons hopen dat het de tweede keuze is. Heel krachtig en prachtig gezet
  
  ggroetjes, freke
  Vansion: niet persoonlijk op te vatten hoor ... wat woorden betreft mocht de storm best wat luwen voor mij ;;;
• mariagarquez
  en zogezegd zit in die dikke koe nog een hele hoop boeken? Wel merci. Veel chance dat die heeft, die koe. Ze mag zich gelukkig prijzen. En voor de rest ga ik dat gedacht van die koe loslaten, mijn verbeelding wil ook wat. Groeten.
  Vansion: Zit niet elk hoofd vol fictie? Zalig zij die het niet beseffen. Soms. Miosschien...
• CaptainNorth
  Waar een uitgeteld gezicht niet al voor zwicht...
  Waar een stil leven opeens in vuurwerk uitmonden kan...
  Waar een zucht een lawine kan doen losbarsten...
  Waar fictie waarheid inhaalt...
  
  Daar ligt het woord dat ziet wat gebeurt in de diepte.
  
  
  Vansion: je klinkt zo gelovig.
  enne ... daar luister ik graag naar ...
  ik ben nu meer dan een jaar bezig en de waarheid blijft onachterhaalbaar - fictie is de weg - zeker wel - maar mijn tongetje te gespleten ... (?!?)
  (...)
• dichtduvel
  De onmacht die Van Gogh voelde bij het korenveld, maar misschien begrijpen anderen je wel. Grtz, Jef
  Vansion: Dat is het! Zal mijn oor niet afkappen; eerder mijn tong uitrukken. Maar die heb ik voor andere dingen nog nodig, misschien... Ik heb een broer die beeldhouwt. Wij wéten het van elkaar. We worden op dezelfde manier wakker.
• lin
  Niet teveel uitleggen hoor bij je gedichten. Laat iedereen er maar in zien wat ze denken te zien!
  Vansion: Ja Lin. Dat klopt! Dankjewel!
  Als we het konden uitleggen zouden we het zo niet schrijven hé?
• Oscar_Childe
  Fenomenaal classica, scribis aeternitatem!
  
  oc
  Vansion: Hahaha. Ik geef de voorkeur aan Exegi momentum dan monumentum ... eerlijk gezegd. Niet zo'n ambitie aan deze kant ... Heb je aeternitas-roersel al gelezen hoor! Comment komt later! (en? post-examen-roes for a while?)
• aquaangel
  wat een herkenning
  haast aaibaar
  tastbaar
  
  
  Vansion: dat geloof ik ... post scriptum blues ...
• backie
  Heel mooi An. Net als woorden schiet ik ook altijd te kort. Maar dat komt er van hé, als je steeds drie meter van elkaar zit of ligt.
  groetjes. backie
  
  Vansion: Ik neem grif aan dat je dit nu heel goed aanvoelt.
  Fictie schrijven creëert een bom omdat... dat weet je wel... Ik heb het allemaal gevolgd.
  Jouw verhaal lag heel dicht bij de realiteit en suggereert heel goed de verwarring bij de lezer. Misschien moet je het publiceren onder een andere naam.
  He, onthou uit dit schrijfselke dat je niet alleen zit met dat probleem... hein??? X
• Ghislaine
  De uitgeverij die jouw werk weigerd, is op zijn achterhoofd blijven stuiteren.
  Vansion: ik heb nog nooit iets opgestuurd ... :)
• blauw
  Vansion,
  Ik moest uw hersenspinseltje toch driemaal
  lezen voor ik er ten volle van kon genieten.
  Specialleke, zouden ze hier zeggen,
  en dat betekent gewoon, schitterend.
  Vansion: Hola... een nieuwe ! Met een mooi pseudoniempje ...'k Ga rap eens bij jouw piepen....
• kronos
  voel me een beetje als degene die fb zal krijgen voor z'n boek ;-)
  Vansion: Awel, ge zijt dus niet alleen. En ik lekker ook niet. Ik zit hier te twinkelen van de pret.
• VickyLievens
  Prachtig! ik denk dat veel schrijvers dit hebben, met de pen uitstekend en vloeiend, maar met mond vol tanden staan.
  Vansion: zou kunnen Vicky. Heel blij je terug te vinden.
• Dosto
  man man man, dit is mooi! verdiende plaats in de top tien
  vooral de voorlaatste strofe verdient een ster op de walk of fame!
  Vansion: amaai. dankjewel.
• louisaatje
  lees dit nu pas, ik word lid van je fanclub...
  Vansion: grijns
  is niet mijn fanclub
  gewoon de club van de bewuste te-kort -chieters
  
  (lang geleden ... deze kronkel ... sta nog altijd versteld van de vele reacties!)
• vladimier
  Voila!
  Vansion: Juist ja ... Daarom kunnen we soms beter kort van stof zijn... Dat begrijp ik uit jouw werk...(?)
• Indira
  Simpel, heel verhaal in enkele woorden. Mooi. I.
  Vansion: een heel verhaal ... dat zie je scherp ... mijn kop zit vol verhalen ... ik ben geen echte dichter ... maar een verhaal in enkele versjes vangen lucht soms op ...
  dankje voor je waardering
  
  het blijft merkwaardig dat dit dingetje zoveel aandacht krijgt
  misschien verwoordt het dan toch iets dat in veel schrijvende mensjes zit...(?)
• chris
  ik kan het begrijpen ,gisteren hoorde ik iemand ??n van mijn kerstverhalen (verkrachten ) mijn hart deed zo zeer hoe kan iemmand iets willen voordragen gewoon zonder gevoel woordenloos moeten aanhoren dat je mooiste stuk vernield word
  
  chris
  Vansion: ach chris, wat je gemaakt heb is niet te vernielen
  als het een goed stuk is, overleeft het de klappen wel
  groet
• marrik
  Ben begonnen met deze en ga langzaam door je werkjes.
  Zal niet op alles reageren,maar bij dees kon ik het niet laten.
  
  een plaatje.
  Vansion: hé dé ... dankjewel
  mijn geverzel is vaak maar gepruts hoor
  proza doe ik liever en met meer toewijding
  wel fijn als 't je smaakt
• killea
  all has been said!
  beautiful
  xx
  j
  Vansion: muted greetings - tx