|
< terug
runnertje... de tafel (deel 2)
Met dertien aan de tafel,
De kinderen nog zo jong
Alles alleen beslissen, ze heeft ontzettend angst.
Wie zorgt voor hen als ik ook vroeg sterven zal
Wat als ik het niet aankan, hoe moet dit dan verder gaan.
Intussen volwassen geworden kijken ze op die tijd weer.
Vol bewondering voor de sterke dame, geslaagd in haar opdracht van weleer
feedback van andere lezers- Dora
Ja, wat een prestatie....zo'n verhaal in 60 woorden te vertellen
dertien poehee... en hoe oud was jij?
wie zorgt voor hen als ik ook vroeg sterven zal?
(in verband met 2 x gaan onder elkaar)
tessy: Dank voor je suggestie Dora, ik ga ze ter harte nemen.
Het waren 12 kinderen en vader en moeder...vader is op maandag bezweken aan een ongeval..hij was pas 51, moeder 50.
Ik was 15... - jack
Mooie aanvulling op het vorige. De andere kant van het verhaal :-)
tessy: Het is geschreven zoals het was, moeder weduwe op haar 50 ste, bleef achter met zoveel kinderen..
Mijn respect is groot, ik had het niet aan gekund denk ik. - jan
ik heb m'n vader(40) nauwelijks gekend, heel erg als moeder er alleen voor staat...ik ga nu even koffiezetten en ook proberen iets uit die tijd te herinneren, al denk ik liever aan plezante dinges..
grtzz
tessy: Oh maar het lag niet in mijn bedoeling om er iets triest van te maken hoor.
Het was een spontaan eerbetoon aan mijn ouders.
Onze moeder was een heel warme vrouw die voor iedereen het beste wilde.Ze verdiende dit korte eerbetoon.
Zo denken mijn broers en zussen er ook over hoor ! - Runner
Zo'n kort verhaal vertelt al veel!
Mooi hoor
tessy: Dank je wel hoor Runner niet alleen voor de fb. maar ook voor het aanbrengen van deze schrijfstijl.
Het heeft me over de drempel getrokken om een verhaaltje te publiceren.
Op deze manier kan ik leren. En dat was de bedoeling van mijn inschrijving hier op de site. - Mistaker
Heel veel gezegd in weinig woorden. kan me de angst van je moeder heel goed voorstellen want dat is me nogal wat!
Groet,
Greta
tessy: Ja en het erge was natuurlijk dat je dat als kind of jongvolwassene niet echt beseft.
Maar ze heeft het heel goed gedaan hoor, we zijn allen goed terecht gekomen..niemand de gevangenis in of aan de drugs, dat is al heel wat denk ik dan maar :-)) - manono
Als je aan een Runnertje begint, heb je eigenlijk geen tijd om het onderwerp te kiezen. Dat was mijn ervaring.
Boeiend wat er dan allemaal door je hoofd gaat.
Heel graag gelezen, Tessy!
tessy: Ja zo ging het bij mij ook, ik dacht plots aan mijn ouders en dit vloeide eruit.
Helemaal niet over nagedacht, enkel de schrijffouten nagelezen en hop doorgestuurd.
Al had ik naderhand wel even bedenkingen omdat ik het nogal persoonlijk vind. - bessy
prachtig , in weinig woorden een compleet lverhaal.
tessy: Dank je wel..het is gegroeid uit respect voor mijn ouders.
|
