|
< terug
Mijn toekomst
Nu de kortzichtige superzakkenvullers overal aan het bewind komen, wordt het tijd om naar mijn toekomst te kijken. Het duurt niet lang voor ik tot een conclusie kom: er is geen toekomst, althans niet in zijn huidige vorm. Zoals iedereen weet is geld niets meer dan een ruilmiddel, op zichzelf heeft het geen enkele waarde voor de mensheid. Wat gebeurt er als er niets te ruilen is? Iedereen gaat dood van de honger. Dit is wat er op korte termijn gaat gebeuren.
In eerste instantie schrik ik van deze constatering, daarna komt er een heerlijke rust in mijn binnenste. Omdat ik een van de weinigen ben die dit ziet aankomen, kijk maar naar de verkiezingsuitslag, geeft dit mij een voorsprong op de rest van mijn medelanders. Hierdoor kan ik mijn plan gaan trekken, voor de rest dat doet.
Op zondagmiddagen kijk ik bijna altijd naar het programma Bushcraft van Ray Mears. Hierin laat hij zien hoe je kan overleven in de wildernis zonder technische hulpmiddelen. Deze wetenschap ga ik verder uitdiepen om, wanneer de ijskappen gesmolten zijn, te kunnen overleven. Mijn voorkeur voor een nieuwe woonplaats is het oosten van Frankrijk, maar dat terzijde. Met mijn familie, vrienden en buren vormen we dan een stam en trekken daar naar toe.
Omdat de beschaving, je moet maar durven om het zo te noemen, straks is verdwenen komt het op andere vaardigheden aan dan blind geld verdienen. Zelf een makkelijk verplaatsbaar huis maken, jagen en verzamelen zijn dan de dingen die je moet kunnen.
Wat voor behuizing zullen we kiezen, vroeg ik mij af. Van alle woonvormen die Ray heeft laten zien vind ik de wigwam de beste. Van de middelen om te jagen vind ik de pijl en boog die door de indianen wordt gebruikt wel handig. Daarbij neem ik, als back-up, de speerwerper erbij. Dit jachtmiddel wordt door de Aboriginals gebruikt.
Na drie weken oefenen heb ik het aardig voor elkaar. De stokken van de wigwam heb ik gemaakt van bomen uit de tuin van de achterburen die daar niet blij mee waren, want het waren héél dure fruitbomen zeiden ze. Dat is dus iets wat ik nog moet leren, welke boom is geschikt voor wat, want dat fruit kan je ook opeten. Als bedekking op de stokken heb ik de dekens en de lakens van de kleinkinderen hun bedden genomen, iets waar mijn vrouw en dochter niet blij mee waren. Tijdens het oefenen met de speerwerper ging het hélémaal mis. De speerwerper die ik heb gemaakt is veel krachtiger dan ik dacht. Ondanks de stompe punt van de speer en mijn vermeende zachte gooien doorboorde hij toch de hond van de buren die dood neerviel. Voor ik hem kon wegmoffelen hadden de buren het gezien waardoor zij tegen mij begonnen te zeuren. Voor het argument dat die hond voor meer vervuiling zorgt dan een heel dorp bosnegers, waren ze niet gevoelig.
De groep mensen waarmee ik een stam wil vormen wordt door deze exercities wel steeds kleiner niet in het minst omdat ik bij gebrek aan konijnen de kat van de andere buren heb afgeschoten met mijn pijl en boog. Op mijn kampvuur, dat ik heb gemaakt door stokjes over elkaar te wrijven, heb ik de kat gebraden. De buren wilden niet eens proeven hoe lekker dat was. Aan dat soort mensen heb je niets tijdens het overleven in de wildernis, dat is dus geen gemis.
Een andere voedselbron dan vlees is vis. Op de tv zag ik hoe Ray ging vissen met een aantal leden van een indianenstam in Brazilië. Zij deden een gif in het water waardoor de vissen in ademnoot kwamen en aan de oppervlakte verschenen ze vingen de vissen en aten die op.
Ik dacht nog: die eten voor een vermogen aan aquarium vissen op. De buurman van twee huizen verder heeft een vijver met een aantal vreemd gekleurde vissen daarin. Daar heb ik de truc met het gif uitgehaald. Omdat ik de planten niet heb waar de indianen het gif uithalen heb ik rattengif genomen. Het duurde niet lang voor alles dood was. Het werkt dus prima weet ik nu. De buurman bazelde iets over kooikarpers van tweeduizend euro per stuk, wat natuurlijk onzin is, want wie betaalt nou zoveel geld voor tien van die vreemd gekleurde karpers. Achteraf besefte ik dat ik bezig was het wiel opnieuw uit te vinden, want pas geleden werd dit nog op grote schaal in onze rivieren door de chemische industrie toegepast. Op dit moment doet men dit gifstrooien in China ook, waar men het grote graaien ten koste van de gewone man en het leefmilieu aan het omarmen is. Ray vertelde aan de mannen in het oerwoud dat in het westen mensen voor héél veel geld hengels kopen, geld betalen om te mogen vissen, vissen vangen en die weer teruggooiden in het water. De beide mannen begonnen te lachen tot de tranen over hun wangen liepen om dit onzinnige gedrag.
Na vier weken is mijn vrouw weggelopen, moet ik voor vier zaken bij de rijdende rechter verschijnen en blijkt mijn stam uit maar één persoon te bestaan, ik dus.
Vrijwilligers kunnen zich aanmelden.
feedback van andere lezers- Vansion
grappig en goed gepend. in de vijfde paragraaf zou ik het woord 'handig' één keer vervangen door een andere omschrijving.
badstop: Zal ik doen. Bedankt voor de tip. - Wardibald
Dit is een steengoed stuk, vind ik toch wel.
Gelukkig dat dit in mijn geval tot scoutskampen beperkt gebleven is.
badstop: Daar ben ik nooit bij geweest en dat breekt mij nu op. - Dora
Goed stuk maar niets houd je tegen nu alvast de rimboe in te trekken....
Weg weg naar heg noch steg....
badstop: Dag hoor. - GoNo2
Ik ga mee, dat wordt lachen geblazen!
badstop: Echt wel. Ik ben nu aan het oefenen met een steenslinger. En ik maar denken dat dubbel glas wel tegen een steentje zou kunnen. Nu zijn de buren weer aan het zeuren. - hettie35
Een verhaal besmukt met enige dosis zelfkennis en humor!
groetjes Hettie
badstop: Dus jij gaat mee? - tessy
Heerlijk verhaal :-) Maar toch wel blij dat je mijn buurman niet bent ;-)
badstop: Wat heb je, fruitbomen, vissen, katten of honden?
|
