naam:
	pass:
	wachtwoord vergeten?

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

Piza-personalities

door Dora

Fantaseren ging vanzelf als kind. Voor mij was het normaal om een fijnere moeder te scheppen want het voorbeeld dat ze gaf was werkelijk abominabel. Dat mijn geest deze uitweg koos mag bijzonder heten. Fantasie is een uitkomst voor kinderen. Later werkte dat hulpmiddel niet meer en ik confronteerde ma rechtstreeks met haar daden. Niet dat het iets hielp, ze werd er niet meegaander van, maar mijn gevoel van eigenwaarde bleef erdoor in tact. Tijdens mijn werk sprak ik met mensen die als kind het Jappenkamp overleefden. Zij hadden hetzelfde gedaan: een wereld bedenken en tekenen die wel te pruimen was.

De internet speeltuin voor volwassenen is een redelijk nieuw fenomeen. Je kunt er in de draaimolen, op de wip, van de glijbaan, in de touwen klimmen, kortom, alles is er aanwezig. Men kan er zonder moeite iemand anders spelen. Er is echter één groot verschil: ik fantaseerde nooit een andere IK, maar via internet vindt men wel ZICHZELF opnieuw uit en geen haan die er naar kraait.
De dubbele account, driedubbele alias of de piza-personalities (quarto-ego's). Laatst was ik perplex, ik hoorde dat iemand er een soort 'gebaksdoos' op nahoudt. Deze mens moet van de acht accounts een boek bijhouden. Hoe heeft Slagroompunt gereageerd tegen wie en waarom doet het Vruchtencakeje zo stiekem. Het Soesje is de makkelijkste, een trutje dat het overal mee eens is. De Hazelnootjoekel kraakt graag een harde noot en op seksueel gebied is Tom het Poesje heerlijk vrijgevochten. De Zandtaart blijkt, ondanks de amandel in de navel, een droogkloot en dan is er nog Mokkamien, die van vettige woordkunst houdt en het niet zo nauw neemt met normen. Dan kun je er uiteraard niet meer naast werken want je hebt er een dagtaak aan om je gebakjes in de hand te houden. Je zou er verslaafd van raken en met zo'n rijkgevulde doos heb je voldoende slagen om de arm. Als ze je snaaien zeg je dat je het doet om je fantasie te ontwikkelen of iets anders ongrijpbaars.

Wat is de reden om je op te delen in vier smaken, twee of acht.
Is het gewone leven te saai? Te eng? Stelt het te hoge eisen? Of is het een te grote warboel?
Vind je jezelf mislukt? Maak een opwindender modelletje en je emoties hoef je niet te leren hanteren!
Ik hoorde van een schrijver die woest wilde foeteren op onschuldigen zonder daarop te worden afgerekend. Dat scheelt een agressietherapie. Een andere man was in zijn teksten graag een vrouw, legde hij me uit.
"Weet je, mannen reageren onder het werk van vrouwen anders, vaak veel liever."
Ik krabde mijn oren leeg, keek mijn ogen uit en dacht: 'voer voor psychologen.'
Mijn gedachten mag ik er uiteraard wel op na houden, neem ik aan.
Er kan ook een minder 'mooie' reden achter zitten.
Oude mannen die met jonge meisjes (of jongetjes) afspreken.
Mensen die een aanslag uitdenken en beramen op weerloze burgers.
Schrijvers, op zoek naar hun stijl maar er geen kritiek op willen die hen kraakt.
Men doet het virtueeheel gemakkelijk: Je alter-ego uitleven zonder dat men je opsluit op grond van verminderde toerekeningsvatbaarheid, staatsgevaarlijkheid of oplichterij. Wie weet is het ook wel een uitkomst om borderliners een platvorm te geven om hun grenzen te leren kennen?

Persoonlijk vind ik het hebben van meer accounts niet ethisch. Dat woord schijnt reeds lang uit de mode te zijn. Ik voel me altijd wat ongemakkelijk bij zo iemand. Wanneer is Mies aan het woord en op welk moment reageert Wimpie. Wat gebeurt er als je hen confronteert met het rokje dat met alle winden meewaait? Meestal ergert het hen, (hun ogen worden donker) Daarna gaat men in discussie, probeert men het met redenen te onderbouwen wat het nut van dat dubbele is. Zodra je daar weerwoord op hebt begint hun strijd. (ze maken abrupte bewegingen)
In de regel worden ze kwaad en geven jou daar de schuld van. In wezen ben je dat natuurlijk ook, want je stelt de methode kritisch aan de kaak. Woedende mensen doen onverwachte dingen, al dan niet onder invloed. Dat is volgens mij ook een vereiste: zo iemand moet uitvluchten achter de hand hebben. Een verslaving (van welke aard dan ook) is een handige manier om de verantwoording voor hun (wan) daden aan op te hangen. Op zich is dat heel zielig. Zodra men hen om hun motieven vraagt gaapt daar de mand waar ze door zullen vallen en een kat in het nauw maakt rare sprongen. Virtueel zie je hun echte lichaamstaal niet. Dat is een handicap.

feedback van andere lezers

• Mistaker
  Op een andere site, waar ik vroeger vaak kwam, was iemand die 3 verschillende persoonlijkheden was met elk een eigen account. Het waren zgn. 3 zusjes en ze gingen alle drie dood, ja hoor! Zo kom je wel van je accounts af natuurlijk.
  Ik kan me trouwens wel voorstellen dat je verschillende persoonlijkheden met verschillende soorten gedichten verbindt: Jopie voor rijmende gedichten, Sam voor experimentele poëzie en Robin voor haiku's of zo.
  Maar ik ben gewoon wie ik ben hoor, no mistake mogelijk.
  
  Groet,
  Greta
  Dora: Ik ben voor openheid...snap ook niet dat mensen bij diverse groepen totaal anders zijn. Dat zal wel aan mij liggen. Ik ben, you get what you see...
• tessy
  Iemand met meer dan één account vind ik minder erg, ik heb er ook één voor deze site en een andere voor persoonlijke zaken, erger vind ik dat mensen een account maken in iemand anders naam en gore onzin gaan rondsturen in naam van die andere persoon. Tracht dan maar eens te bewijzen dat je dit zelf niet verzonnen hebt.En dan heb je nog de categorie die er prat opgaat dat je met een bepaald programmatje het wachtwoord van iemand kunt kraken en in die computer inbreken.het internet veilig?? In je dromen Doortje, maar laat je er niet door afschrikken, sommige mensen zijn nu eenmaal ziek in het hoofd :-)
  Dora: Tess, ik heb op een andere site óók een andere naam. Ik bedoel diverse accounts binnen een zelfde site (diverse alias, zodat je bijvoorbeeld ook jezelf (en anderen) dubbel kunt waarderen of afkeuren...) Natuurlijk is het handelen en schrijven uit andermans naam helemaal uit den boze... Dat komt neer op het stelen van je identiteit en dat is strafbaar!!! Bij de politie aangeven lijkt me in zo'n geval noodzaak...Dank je wel...
• elpe
  Je hebt daar een etisch punt.
  
  Dora: Dank je. Ik kwam er achter en dat hield me wel even bezig... Want dat gaat toch iets verder dan zomaar een aardigheidje uithalen, heb ik het gevoel...alsof de normen afglijden en de wereld maar in het wilde weg doordraait.
• koyaanisqatsi
  Ik vraag me al jaren af: als ik schrijf, word ik dan met mezelf geconfronteerd of loop ik juist van mezelf weg? Maar in feite is er geen zelf als ik schrijfè! Daarom kan ik er ook zo in opgaan. (pfff, zucht, geeuw, tsss) ;-)
  Dora: Ik verdenk jou niet van meerdere accounts.
  De vraag of je van jezelf weggaat of jezelf nadert???...
  leuk om over na te denken...