< terug
10 minuten
10 minuten van haar leven leken wel jaren doorheen de diepe zuchten. Toch druppelde de tijd en leek er aan het einde geen ontkomen aan.
De wereld in haar ogen omhuld in een waas, een gordijn, een afscherming zoals ze het zelf noemt.
Ze voelde zich bevroren en afgezonderd, door niemand gesteund.
Een spiegelbeeld die iedereen zichzelf liet zien maar nooit zichzelf.
Wie ben ik en wie wil ik zijn dacht ze na die eeuwig durende 10 minuten.
Gissend naar het antwoord en vastbesloten onzeker verdiepte ze zich in haar gecreëerde cocon.
De realiteit dwingt haar met beide voeten op de hobbelige weg die haar te wachten staat.
Met zere voeten probeert ze stap voor stap vooruit te raken doorheen al het gruis.
Pijnlijk vermoeid met automatische hoop om te kunnen ontsnappen.
Het heeft geen zin te denken en het mogelijk te maken voor het laast uitgesproken woord.
Verdriet welt in haar op, onderdrukt de angst die in haar ogen te lezen staat.
Haar ogen schitteren als de pure diamant die ze vergeten is dat ze ooit was.
Pijnlijke herinneringen kaatsen terug.
Eerst chaos voor er duidelijkheid kan heersen.
feedback van andere lezers- Dora
Inderdaad, binnen tien minuten kan de wereld zijn lichte of donkere kant aan je tonen,
maar die ene seconde dat de uitkomst duidelijk is...
Het is altijd heldenmoedig om dáár doorheen te durven rainbowstyling: zonder knipperen het doel zien, doorheen het oog van de storm
Bedankt voor de fb
groetjes ;) - wereldwandelaar
Kort maar krachtig komen het onderwerp en de gebeurtenis snel naar voren. rainbowstyling: :) Bedankt voor het lezen - Danvoieanne
Krachtig... rainbowstyling: Bedankt voor het lezen
:) - GoNo2
Knap! rainbowstyling: Bedankt !!! - ivo
idd zeer knap geschreven rainbowstyling: :) dank je wel Ivo
|