|
< terug
Toevluchtplaats
hazen schuilen 's nachts in voren
vreten en spelen voor wij wakker zijn
en soms bij volle maan
gestrikt door zachte wreedaarden
nu slurp ik het gestoofde vlees van een hazenrug
niets ontziend met een volschonk glas wijn
waar de huizen in rotswoestijnen staan
gebouwd op drakenholen
waar het de ganse dag schemert
mensen schichtig en zwijgzaam zijn
daar bevindt zich de wereld in mijn dromen
mijn toevlucht om te biechten te gaan
waar lieflijke paarden
mij beschermen tegen loslopende stieren
kamelen mij de weg wijzen langs een verloren pad
daar bevind zich de wereld in mijn dromen
mijn toevlucht om angsten te overwinnen
langs een trap en stoffige ruimten
daal ik af naar een andere wereld
geschapen door mezelf
waar ik kan vliegen zonder vleugels
en naar de aarde kijk
dat is mijn wereld in dromen
waar geen verantwoording noch liefde bestaat
waar overwonnen angst mij zo kwetsbaar maakt
ben ik vader van mijn kinderen
minnaar van vuurvrouw
niets is anders geweest
in deze wereld van gecontroleerde dwaasheid
feedback van andere lezers- ivo
mooie proza zelfs een gedicht
warket: Ja, soms weten we het zelf niet meer, ivo. - Dora
Heerlijk, die wereld bevind(t) zich
en verbindt zich in prachtige taal
aan dit dichtvormend reisverhaal
warket: Reisverhaal...dat zeg je goed. - Danvoieanne
Mooi ...mooi
warket: dankje - Wee
Dat ik deze niet eerder heb gezien ... Ik herken.
Wonderlijk mooi, Warket.
(Strofe drie: daar bevindT.)
x
warket: thanx...inderdaad met dt
|
