< terug
Brussel / Bruxelles
Ik had de eerste opleiding die de toenmalige vdab organiseerde voor vrachtwagenchauffeur gevolgd. Na een jaartje in Leuven te hebben gewerkt bij een wijnhandelaar vond ik werk in Brussel, bij de werkgever waar ik een paar jaar vroeger een vakantie job had verricht, maar er was een conflict gerezen tussen de twee broers. De twee eigenaars, van de ene mocht ik met de camion rijden van de andere niet: een onhoudbare situatie die opgelost werd door mijn vriend een leeftijdsgenoot van Marokkaanse origine. Zijn vader was camionchauffeur in Nederbrakel, ik kon daar direct beginnen. Als chauffeur van een Volvo, ene met een grote snuit, moest ik vuilniscontainers in Brussel en omstreken ophalen.
Ik had een verblijf gevonden bij een man van Algerijnse origine, die naar eigen zeggen de studentenrevolte in Parijs had meegemaakt en die ik had ontmoet op de vroegmarkt; we deelden een appartementje in Laken. 's Morgens ging ik de vader van mijn Marokkaanse vriend ophalen, met mijn ondertussen aangekochte auto, en we reden samen naar ons werk. Na ons werk voerde ik hem terug naar zijn woning en iedere avond werd ik uitgenodigd om iets te eten of om nana-thee te drinken. Na het eten gingen ik en mijn vriend samen met een paar andere vrienden in een cafeetje een cola-tje drinken, alcohol was totaal uit den boze.
De zaterdag ging ik samen met de familie uitgebreid boodschappen doen. Abdelmalik, mijn vriend, had twee broers en twee zussen een broer was afgestudeerd als elektrieker, zijn andere broer werkte. Voor hem was de universiteit gepland, de twee zussen waren haarkapsters, langzwartharige, langbenige, kortgerokte vrouwen, waar menig man lichtjes tureluurs van werd. De zondagnamiddag werden ze allemaal fanatieke voetballers en moest ik ze naar een locatie rijden waar ze met een andere caféploeg samen driftig tegen een bal konden sjotten.
Mijn grootste afgrijnzen gebeurde de zaterdagavond, toen gingen we samen op stap, naar Halle. Tot mijn verbazing, want in Brussel konden ze nergens terecht en in Halle gebeurde op sommige plaatsen hetzelfde. Ze mochten niet binnen. Een racisme dat mij, een nuchter West-Vlaminske, deed steigeren; zíj vonden het niet zo erg want dat waren ze gewoon. Mijn vrienden waar ik met een gerust hart mijn bezit had aan toevertrouwd werden behandeld als de eerste de beste gangsters.
feedback van andere lezers- Wee
'Zíj vonden het niet zo erg want dat waren ze gewoon.'
Dat maakt het nog triester ...
Mooi stukje, Verf.
x verf: dit verhaal stamt uit de jaren 70 tig van vorige eeuw
dank u voor uw fb gr....ed - Dora
Vreselijk, die vooringenomen bekrompenheid van sommige blanken.
Ik heb dat soort dingen ook nooit begrepen. Mooi beschreven, verf... verf: dit verhaal stamt uit de jaren 70 tig van vorige eeuw
dank u voor uw fb gr....ed - Mistaker
Knap stukje.
G verf: DANK U voor uw FB GR....ed
|