|
< terug
Een beestig verhaal - 3.1
../..
Het geluid van kappende hielen door de ijzeren plaatjes onder zijn army-boots op de betonnen vloer en het rammelend geluid van blinkende kettingen geven hem warme zweterige rillingen.
Max is een leatherboy.
In de club, sinds kort herdoopt tot "The Boots", kan hij in het halfdonker zijn geaardheid helemaal ten toon spreiden bij z'n geloofsgenoten. De geur van olie en leder geeft hem momenten van extase, iets wat hij bij zijn dagelijkse opdracht in het park niet heeft.
Alleen het rammelen van de ketting is voor hem een statement dat onder "geloofsgenoten" dadelijk herkend wordt.
III.- Blijdschap.
Bas kreunde van genot, je zou voor minder. De wekelijkse kuisbeurt van zijn superlange flaporen deed deugd. Terwijl Louis in zijn rechteroor zat te peuteren bewoog zijn rechterachterpoot systematisch mee alsof hij zelf aan z'n oor stond te krabben…..hm.
Hij vleide zich neer op de schoot van Louis en verzonk in gedachten. Die blondine in het park verscheen in zijn dromen. Als twee verliefden liepen ze achter elkaar aan, in slowmotion, op groene wolken. Hij kon haar ruiken, hij kon haar vastnemen, hij kon haar likken ….. tot plots een stem hardop riep "etenstijd" en de zeepbellendroom als het ware stukbarstte.
Dan maar eten dacht Bas, een goed vervangmiddel, alleen niet goed voor mijn lijn.
Bandiet had postgevat naast het wiegje waarin de jongste telg van het gezin vredig lag te slapen. Hij voelde zich persoonlijk verantwoordelijk voor het wel en wee van al zijn "baasjes" maar instinctief wist hij dat dit kleine wezentje volledig weerloos was en zijn trouwe hondenkarakter verplichtte hem tot extra waakzaamheid. Aan de andere kant had hij nog wat goed te maken tegenover Jessie. Hij was na de stortbui van deze middag weer eens met zijn vieze modderpoten regelrecht de woonkamer binnengestormd, en was in zijn jonge-honden-enthousiasme regelrecht in de divan gesprongen. Een uitspatting die Jessie absoluut niet kon waarderen en die hem bijgevolg een stevige uitbrander had opgeleverd.
Dus lag hij nu zielig te wezen met zijn kop op zijn poten, één en al schuldbewust berouw uitstralend, af en toe een diepe zucht slakend en een intens triestige blik op zijn bazinnetje richtend. Deze laatste was al lang weer vertederd door haar Bandiet, maar een jonge hond moet nu eenmaal opgevoed worden, dus probeerde ze hem nog even te negeren in de hoop dat hij zijn lesje nu wel geleerd had.
Preciosa lag onrustig te soezen op haar mat. Ze wist dat Astrid een slaappil had doorgespoeld met een halve fles Moscatel en dat zij dus weer, tegen haar zin, de rol van waakhond moest spelen. Ze kreeg er nachtmerries van: soms spookten joelende kinderen door haar dromen en een enkele keer zag ze een nare man in een leren pak met rammelende kettingen.
Ding-dong. Had ze dit echt gehoord of droomde ze nog? Ze stond te trillen op haar poten, de staart naar beneden, de oren gespitst. Ze rook dat er iemand voor de deur stond. Zachtjes jankend liep ze naar de slaapkamer en duwde haar natte snoet tegen de ontblote voet van Astrid. Geen reactie. Ze sleurde het laken weg. Astrid reutelde even, maar sliep verder.
Ding-dong. Door het dolle heen liep Preciosa nu woest blaffend naar de deur. Niemand, geen buur, geen deurwaarder, geen ex zou ze haar territorium laten betreden.
.........
feedback van andere lezers- Wee
Geweldig!
x
elpe: kwispel.....thx - warket
Neig dit geschrift.
elpe: hijg hijg, en een likje op je hand....
tot poots - Dora
Ja, ik zie die honden zo voor me ... Goed beschreven, ben benieuwd.
Veel potentieel, (minstens vier per hond)
elpe: hi hi, ik geef je een high-poot
|
