writehi(s)story Passie voor schrijven
home   wat is writehi(s)story?   bladeren   uitgeven   gezamenlijke publicaties   boekenwinkel   manuscriptanalyse   inschrijven   contact   
top 10   wedstrijden   forum   hulp   
 
naam:  
pass:  


wachtwoord vergeten?
 
 

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

Betere leesbaarheid

NET ALS IN DE FILM

door cloclo

Mijn broer Tom was begin jaren '90 afgestudeerd als ingenieur. En ik was stikjaloers. Op een avond na de zoveelste ruzie pakte hij z'n biezen naar Brussel. Hij liet zich gedurende drie maanden niet meer horen of zien tot grote ongerustheid van mijn ouders.

Plots stond hij weer voor de deur. Hij was koel en afstandelijk, zei dat hij de vrouw van zijn leven had ontmoet, haar naam was Leonida. Hij zou bij haar op een studio gaan wonen, tijdelijk weliswaar want Leonida werkte als tolk op het oorlogstribunaal in Den Haag en moest veel reizen.De studio was gelegen in een residentiële wijk te Brussel waar veel ambassades waren.

Mijn ouders hadden er niet echt een goed gevoel bij, ze wantrouwden Leonida's bedoelingen.
Leonida had immers de oorlog in Bosnië meegemaakt en was allesbehalve gemakkelijk in de omgang. Misschien was ze erop uit om een goedgelovige Belg te trouwen teneinde de Belgische identiteit te verkrijgen ??

Maar van het één kwam het andere en voor iemand het wist was Tom met een chauffeur
van de Corps Diplomatique op weg naar Sarajevo waar Leonida's ouders woonden.

Tom was onder indruk van het getroffen oorlogsgebied. Hij moest om veiligheidredenen
een hotelkamer huren en mocht geen contact met Leonida hebben. Ze wou trouwens hun relatie voorlopig geheim houden voor haar ouders.

Plots ging de telefoon bij mijn ouders thuis. Het was Tom die in paniek vertelde dat hij door de douane was ondervraagd. Zijn verblijf in Bosnië zat erop maar hij mocht het land niet meer
uit ! Bleek dat Leonida het vereiste visum niet had meegegeven aan Tom. Maar Tom mocht niet te lang praten met mijn ouders, hij zou later terugbellen.

Na meer dan twee uren ongerust afwachten kwam dan eindelijk het verlossende telefoontje.
Tom was reeds op de terugweg. Hij zei dat zijn vrienden lang hadden onderhandeld en dat de douane besloten had om hem te laten gaan.

Wat een mooi begin met die Leonida, dachten mijn ouders, dat belooft voor de toekomst !

 

feedback van andere lezers

  • Hoeselaar
    Het kan verkeren dat zei Brederode al en dat honderde jaren geleden

    Willy
  • koyaanisqatsi
    Inderdaad, veelbelovend.
  • Fiducia
    en smaken dat dat einde doet...
Er zijn bezoekers online, waarvan leden: .