< terug
Galtur de Grote (47)
28.
Opnieuw had Sacha de grootste moeite om zichzelf te beheersen. Hij wou de Zigeuner aanvliegen, hem een kogel door zijn bast jagen. Wat de Braincatcher getoond had verdiende de dood. In de plaats daarvan glimlachte hij, nam de hoed van zijn hoofd en boog zich over het stapeltje paspoorten.
"Moeten wij nog iets meenemen ?" Django was zich van geen kwaad bewust.
"Nee, jullie mogen vertrekken en stuur Fagnard naar hier."
Tienduizenden euro's had de Zigeuner hem gekost. Twee transacties had hij laten mislukken. Het poeder uit Colombia was zogezegd verdwenen. Twee keer. De Rus vloekte. Hij wist dat Django graag een gokje waagde, niet dat hij verslaafd was en zwaar in de schulden stak. Gelukkig was hij kalm gebleven, het geheim van die hoed moest koste wat het kost bewaard blijven. Met de Zigeuner zou hij later wel afrekenen.
Blender kwam zijn kantoortje binnengestapt.
"Alles was er."
"Fijn, ga zitten."
Sacha plaatste de hoed op zijn hoofd, keek zijn luitenant in de ogen en fluisterde zacht : "Kobelates."
"Wat ?" de reus reageerde stoïcijns.
Ditmaal geen negatieve verrassing. Wat een simpele ziel…maar trouw…hondstrouw en wreed…verschrikkelijk wreed…een adept van markies De Sade…What you see is what you get bij Blender dacht de Rus, hier geen verborgen agenda's. Hij rilde nog na van enkele gruwelijke fragmenten uit het verleden van de reus.
Fagnard schoot in een luide lach toen hij de Rus aantrof met de veel te kleine buishoed op zijn hoofd. Sacha negeeerde hem en gebaarde naar de stoel tegenover zich.
De Ardennees was een buitenbeentje in de bende. Beëdigd boswachter en ervaren natuurgids. Een ideale dekmantel voor de Rus. Sacha had de boswachter leren kennen na een tip van één van zijn meisjes. De man was zijn vrouw kwijtgespeeld aan een gepensioneerd zwaargewicht bokser en op zoek naar wraak. Sacha had hem uitgehoord en hem een voorstel gedaan. Zonder aarzelen was Fagnard daar op ingegaan. Een symbiose die lucratief was voor de beide partijen. De Rus kon zijn buit op een veilige plek centraliseren en stockeren en Fagnard sloeg twee vliegen in één klap : hij kreeg zijn wraak en een voorkeurbehandeling in de bars van de Rus. De bokser eindigde na een confrontatie met Blender in een invalidenwagen. Sacha zag Guillaume Dumortier opgroeien op een bescheiden boerderij in een klein dorp grenzend aan de Hoge Venen. Van jongs af gefascineerd door de natuur trok hij er al vroeg alleen op uit en na een tijd kende hij de Venen als zijn broekzak. Hij kreeg zijn bijnaam en droeg die als een eretitel. De natuur was niet zijn enige fascinatie. Wat een libido…zelfs het vee van zijn vader was niet veilig voor hem…De boswachterij viel verrassend vaak te combineren met zijn voyeurisme. Vrijende koppeltjes werden gefotografeerd of gefilmd en soms afgeperst. De betaling gebeurde haast altijd in natura. Met een gevoel van walging nam Sacha de hoed van zijn hoofd. En dat was de man die Blender uitlachte met zijn fobieën. Een schapenneuker. Zijn beeld van het menselijk ras was al niet fraai, de vier screenings waren een bevestiging van zijn bestaande vooroordelen.
feedback van andere lezers- Wee
De mens in al zijn duistere slechtheid ... Krijg er de rillingen van.
x diomedes: Gelukkig is dat een minderheid - joplin
oef!
xx
|