|
< terug
Galtur de Grote (53)
Elk beladen met een grote tas vol nieuw aangekochte kleren kwamen Nita en Galtur op de Grote Markt van Mechelen. Een kakofonie van geluiden had hen naar daar gelokt. Mechelen Kermis. De Twister ging de concurrentie aan met de Zweefmolen maar de disco muziek van de Autoscooter overstemde alles. Galtur herkende het verlangen in de ogen van de knaap en stopte hem wat geld toe. Nita haastte zich naar de kassa en zat even later met glinsterende ogen te genieten in de elektrische autootjes. De Faronees had zijn opvallende hoed bij Lou gelaten maar droeg onder een wijde regenjas de groene jas van zijn planeet. Sinds de terugkomst uit Oostenrijk vergezelde die hem overal. Een heerlijke geur drong zijn neusgaten binnen. Het lekkerste van 't lekkerste dat hij op Aarde had leren kennen en eten : smoutebollen. Hij wenkte de twee agenten naderbij.
"Iemand trek ? Ik trakteer."
De mannen kwamen glimlachend dichterbij en sloegen zijn aanbod af. Galtur liet het niet aan zijn hart komen en bestelde een supergrote portie.
Toen Lou hen enkele uren voordien met haar taxi wou brengen hadden de mannen zelf voorgesteld hen een lift te geven met de politiewagen. Die wagen stond geparkeerd op de Bruul, de voornaamste winkelstraat van de stad. Van daar waren de agenten hen tot op een vijftal meter gevolgd, eerst in de C&A. Nadien ging het naar een bank- en een immokantoor op de IJzerenleen. Galtur liet er geen gras over groeien. Hij was al veel langer van plan om zich buiten de stad te vestigen, bij voorkeur op een plek waar hij in alle discretie zijn taak kon verder zetten. Wat was er meer geschikt dan een, liefst afgelegen, boerderij. Nita's droom was een ideale gelegenheid.
Hij was van het jongetje beginnen houden. Nita had bij hem een snaar geraakt waarvan hij zich niet bewust was. Op Faro vader worden was enkel voor de elite weggelegd. Plaats, tijd, omstandigheden dacht hij. Twee eenzame zielen door het lot bij elkaar gebracht. Hij wou het jongetje beschermen en hem een toekomst bieden. Liefst had hij hem een opleiding gegeven als Waarnemer. Tegen de deontologie van Faro in. Hij was al over de schreef gegaan. Hoe zou Tistemoors daarop reageren ? Die moest zich toch ook vaak eenzaam voelen. Belangrijkst nu was de Braincatcher terughalen maar dan moest hij eerst die politiemannen kwijtraken. Misschien 's nachts.
Nita kwam aanrennen omringd door twee jongens van zijn leeftijd.
"Galtur, Galtur, dit zijn mijn vrienden Mo en Jeff. Ik heb hen verteld dat wij op een boerderij gaan wonen, daar mogen ze ons toch komen bezoeken hé ?"
"Natuurlijk jongen."
"Fijn. En ik krijg een hond en wij gaan kippen houden en geiten en schapen."
Galtur hield de jongens zijn zak smoutebollen voor. Daar gingen ze alledrie gretig op in.
"Wanneer kom je nog eens spelen Nita ?" vroeg Jeff.
"Wij hebben in 't Vrijbroek een kamp gebouwd," zei Mo.
"Tof, morgen, mag dat Galtur morgen ?"
Galtur aarzelde en draaide zich naar de agenten. De oudste van de twee haalde zijn schouders op. De Faronees tastte in zijn binnenzak, nam er een bankbiljet uit en gaf het aan Nita.
"Trakteer je vrienden maar op een paar ritjes."
"Danku meneer."
Joelend holden de jongens naar de autoscooter waar ze elk in een botsautootje plaatsnamen. Dolle pret verzekerd. Nita genoot met volle teugen, meer nog van de aanwezigheid van zijn vrienden dan van de kermissfeer. Even werd zijn harmonie verstoord door een slordig geschminkte clown naast de kassa die hem diep in de ogen keek. Nita voelde zich vreemd, een gevoel dat hem vaag bekend voorkwam maar toen ramde Mo hem vol in de flank en werd zijn autootje weggekatapulteerd in een bocht van negentig graden. Toen hij opkeek was de clown verdwenen. Dezelfde seconde vergat hij het voorval, hij moest wraak nemen op Mo en hem terugpakken. Met zijn tong tussen zijn tanden zette hij de achtervolging in.
feedback van andere lezers- Wee
'Nita, pas toch op!' Zou ik willen roepen.
Ik vond de botsautootjes ook zo leuk. Nog, eigenlijk :)
Is je Galtur verhaal een boek van je, of schrijf je iedere dag nog een nieuw stukje?
x
diomedes: Enkele maanden geleden heb ik dit neergepend, het is uiteraard nog onuitgegeven. Ik weet zelfs niet of dit daar geschikt voor is en of er intresse voor bestaat. - joplin
nu word het weer ijzig spannend
xx
|
