Volg ons op facebook
|
< terug
Een dag in het leven van een leerkracht
Een dag in het leven van een leerkracht.
An stond op, rekte zich uit en dacht: " Daar gaan we weer!" Terwijl ze zich aankleedde, was ze in gedachten al bezig met het verloop van haar dag. Vlug nam ze plaats aan de ontbijttafel waar ze haar boterhammen en die voor haar man smeerde alvorens aan haar ontbijt te beginnen. "Haast je, ik moet op tijd op school zijn!" riep An en ze stak nog enkele genoodzaakte materialen in haar handtas. Met op tijd bedoelde ze echt wel een half uur voor de bel ging afgaan. Met gierende banden zette ze haar man af aan zijn werk om dan door te rijden naar haar school waar ze al enkele jaren in dienst was. Ze moest eerst wel nog plaats vinden, want de laatste tijd was dat vrij moeilijk door die wegenwerken. "Goeiemorgen Josette, alles goed?" An begroette de dame die de ochtend -en avondbewaking deed en hoorde dat er al enkele leerlingen vrij actief waren. "Goeiemorgen allemaal!" Ze ging de leraarskamer binnen en nam meteen bezit van het kopieermachine. Verschillende leerlingen werden besproken, maar ook situaties die de dag ervoor waren gebeurd. "Nu moet je eens weten wat ik heb voorgehad, "begon An, "gisteren heeft Marwane in zijn broek gedaan in het midden van de onthaalhoek. Dat was nogal een belevenis!" "Oei, maar hij is toch allang zindelijk?" vroeg Ilse, de leerkracht van de eerste kleuterklas. "Hij zal zich ingehouden hebben waarschijnlijk. Ik heb toch mooi de onthaalhoek mogen ontsmetten."
De bel was gegaan en de kleuters van de tweede kleuterklas dromden de klas binnen. "Ga allemaal rustig zitten, dan kunnen we beginnen," riep An en zette zich tussen haar kinderen. "Wie wil er vertellen wat hij gedaan heeft gisterennamiddag." Enkele vingers gingen de lucht in en er werd verteld over de Quick, over auto's die kapot waren, over mama die pijn had gedaan, over de baby die stout was,…. Ze begon aan haar onthaal met de dagelijkse routine, maar zag dat Marwane er triestig bijzat. "Wat is er , vriend?" vroeg ze nadat de kinderen naar hun gekozen hoekjes waren gesneld. "Mama boos!" zei hij en de waterlanders kwamen. "Waarom was mama boos?" Ze legde een arm rond hem heen. " Jenna, neem een blauwe puzzel, geen gele puzzel." "Pipi," deelde hij zacht mee en ze liet hem zijn traantjes afvegen. "Is het omdat je gisteren pipi in de klas hebt gedaan?" Marwane knikte. "Ja, Ahmet, mooi op de lijn knippen." Ze richtte zich weer tot Marwane. "Wat heeft mama je gezegd?" "Mama klets en dire je suis méchant.. Juf faché?" Marwane is een anderstalig kind, net als de rest van de kleuters in de klas. "Ik ben niet boos, Marwane, dat kan gebeuren. Ik zal met je mama straks eens praten, ok?" De jongen knikte. "Ruim die boekjes op, Imane, voor je naar het volgende hoekje gaat." "Juf? Adriano pijn doen daar." Hij wees op zijn edele deel en schopte met zijn been in de lucht. "Adriano heeft je daar geschopt? Dat mag hij niet doen, ik ga hem roepen. Jongens, de auto's zijn voor iedereen." An stond al recht, maar Marwane trok aan haar mouw. "Adriano sjotten en dan pipi, "legde hij uit. "Oh, daarom heb je pipi gedaan. Waarom heb je me dat niet gezegd? Kimberly, niet gooien met die blokken!" "Jij kuisen, ik niet expres." "Juf vindt het niet zo leuk als de klas vuil is, maar je kon er niets aan doen, jongen. De juf is niet boos. Kom je bij mij een paasmandje knutselen?" Marwane nam haar hand vast en hij ging met een opgelucht gezicht aan de knutseltafel zitten. "Eerst eens proberen, Ahmet, dan plakken. Ik zal het nog eens voordoen." An draaide zich toen nog eens om omdat er lawaai was in de spelletjeshoek. "Wees eens wat stiller daar! Ik ga de kindjes eerst hier helpen en dan kom ik bij jullie." Wanneer het middag werd, moesten de kleuters eten. Vivian kreeg haar potje niet open, drankbusjes werden geopend door de juf, sommige kinderen werden aangemoedigd om te eten. Anderen konden niet stilzitten op de bank en pookten in het eten van hun buur. Toen kwam er een half uur pauze die net op vijf minuten leek. An vertelde over Marwane en haar collega's hadden het ook niet verwacht dat de oorzaak van Marwanes plasgedrag pesten was geweest.
In de namiddag werd er nog poppenkast gespeeld,geknutseld en opgeruimd tot het tijd was om naar huis te gaan. An sprak nog in het Frans met de moeder van Marwane., want ze begreep geen Nederlands. Zijn moeder zei dat Marwane zich ook niet goed kon uitleggen in het Frans en ze dus niets begrepen had wat hij had gezegd. Ze was in eerste instantie boos geweest, omdat ze had gedacht dat hij het expres had gedaan om haar aandacht te zoeken. Marwane verwachtte over een paar maanden een broertje of zusje."Merci pour votre patience et de comprendre mon fils." De moeder nam Marwane mee en wuifde nog even naar juf An. An sprak nog gauw met Josette van de bewaking en ging dan vermoeid maar toch met een fijn gevoel naar huis. Ze had de kinderen iets bijgeleerd, had een toffe babbel gehad met de collega's en ze had een kleuter blij gemaakt. Meer moest dat niet zijn.
feedback van andere lezers- Wee
Met plezier gelezen, alsof ik er bij was, zo voelde het.
(R.12: heeft Marwane 'het' in zijn broek gedaan? R.18: over mama
die 'zich' pijn had gedaan?)
x
Annelies: Dank je Wee, dat is de bedoeling. :) (R18: mama heeft een kind pijn gedaan) - warket
Wanneer je poppenkast speelt moet je ervoor zorgen dat je voor de kinderen onzichtbaar blijft.
Annelies: volgens de regels van het vak niet ;) - joplin
Een vermoeiende maar zinvolle job.
xx
Annelies: Inderdaad. :) xx
|
