naam:
	pass:
	wachtwoord vergeten?

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

Een geschikt, hapklaar tussendoortje.

door Innaamvan

Beste lezer ( als er iemand is), hier gaan we. Trommel al je collega's op, ga comfortabel zitten, negeer een sporadische typfout en lees rustig deze kleine hapjes door. Ze blijven niet tussen de tanden zitten. Jullie zijn, is me verteld, allemaal meesters met pen en papier, dus noteer gerust, in zwierige bewoording, wat je ervan vindt en misschien neemt kat het dan wel weer van me over.
Hopelijk wil je na vandaag ook het hapje van morgen.
groetjes lien
( en sorry als het herhaling is, maar ik denk niet dat er iemand Kat haar versie las, om even grof te zijn. Of misschien 2 iemanden, ik weet het niet, ik heb het niet durven vragen)

1. Hoe een doodgewoon klein dorp plots het meest belangrijke dorp werd. (Toch voor dit verhaal, want iedereen zal het inzien, voor welk ander verhaal dan ook heeft dit dorp geen enkel betekenis. Het wordt zelfs niet eens vermeld in andere verhalen…)

In het dorpje Vijfwegen heeft het kruispunt net buiten het dorp nog altijd de bijnaam 'Duivelspact', ook al is het intussen netjes overgoten met een dikke laag asfalt die smelt tijdens de zomermaanden en hebben ze sinds kort een fietspad geschilderd met gele strepen, elk op een meter van elkaar.
Er staat nu ook een bord dat aangeeft wie voorrang heeft en iedere straat heeft een zebrapad. Het is een geordend kruispunt met weinig ongevallen en misverstanden.
Maar ooit was het anders. Voordat de modernisering zijn intrede maakte in Vijfwegen, was het kruispunt een bijzondere plek. Een samenkomst van 5 stoffige weggetjes, die nauwelijks werden gebruikt. De mensen namen in de oude jaren nog liever de tocht door de velden dan de kans te maken om stil te moeten staan op het centrale punt.
Want daar huisde er volgens de verhalen iets wat zelfs van de braafste huisvrouw een gemeen mens kon maken. Honden liepen in een grote boog om deze plek, de haren rechtop en de oren plat. Kinderen werden er stil en angstig en de koeien in de aangrenzende weide graasden altijd aan de overkant, zo ver mogelijk van het kruispunt. Het kruispunt was een plek des onheil. Een rechtstreekse binnenweg naar de Hel zelf. De legende ging dat het punt waar de 5 wegen samenkwamen een Poort was. Een deur naar een plek waar geen enkel normaal denkend wezen naar toe wilde. En waarvan niemand de sleutel bezat. Zo nu en dan kon je er beweging zien. Steeds in het midden van de nacht. Donkere gedaantes, meestal alleen, soms met 2 of 3. Ze verschenen op het Kruispunt, in de schaduw van de knotwilg en verdwenen in de nacht om hun duistere zaakjes af te handelen. Ze keerden nooit terug en werden nooit meer gezien……maar de volgende dag begon steeds met pijn en dood.

feedback van andere lezers

• warket
  U maakt mij nieuwsgierig met dat kruispunt.
• andremoortgat
  Zeg mij na :
  In naam van de Vader, de Zoon
  en de H. (Verhalen)Geest :
  Doe verder aub
  Innaamvan: Ik heb uw woorden sms-gewijs overgedragen aan diegene die de pen hanteerde. Ik denk dat ze een beetje van haar melk was :) maar ik moest u alvast bedanken.

Enkel ingeschreven gebruikers kunnen stemmen.

Totale score: 4

Uitstekend: 1 stem(men), 33%
Goed: 2 stem(men), 67%
Niet goed: 0 stem(men), 0%

totaal 3 stem(men)