|
< terug
kleurlingen verdwaald...5 ( Voor open geesten, dat wel)
Hij en Soras, alleen in een lekker verwarmde grot…hmmm. Het idee stond hem wel aan. Hij wierp een snelle blik op zijn gezel. Soras keek hem verrast aan en glimlachte dan betrapt.
'Dat waren geen nette gedachten, mijn vriend,' gromde Soras en hij snuffelde verder in de kisten.
Het hele gebied telde tientallen van die kleine schuilplaatsen. Ze werden trouw aangevuld door de mensen uit de dorpen.
Er lagen steevast warme, droge kleren en dekens.
Eten en drinken om het een poos uit te houden en een verbandkist met de belangrijkste kruiden en medicijnen. De Vallei droeg zorg voor zijn vrijwillige bannelingen. Andere Valleien hadden het principes van Zwervers spottend weggelachen, eeuwen geleden, en kijk wat er van hen geworden was. Geen enkele Kleurling was tot nu toe tot bij hun Vallei geraakt dankzij de zes duo's op de bergen.
Råvin maakte snel een vuur, stak een tak in brand en bracht de vlam tot bij de vuurpotten en de lampen. Algauw had de grot iets gezelligs, terwijl buiten de wereld werd gegeseld.
Hij deed zijn natte laarzen uit en zette ze bij het vuur. Morgen zou het leer hard en stroef zijn maar opnieuw droog.
Hij hing zijn broek over een krukje die er stond en ging, slechts gekleed in zijn dunne hemd, bij het vuur zitten.
De spanning en opwinding van daarnet verdwenen met de warmte en de veiligheid.
Moe en tevreden staarde hij in de vlammen. Achter hem beukte de Storm in op de wereld, maar het geluid werd gedempt door honderden kilo's massief rots.
Hij hield van het leven dat de Goden voor hem gekozen hadden.
'Hé, je bloedt.' Soras schoof dichterbij en nam zijn hand. ' Heb je je gesneden?' De snee trok over al zijn vingertoppen.
Råvin kon zich niet herinneren wat hij had gedaan. En toen dacht hij aan het baken die ze op de Troon hadden gevonden.
'De Kleurlingen.' Hij tastte naar zijn tas en haalde het blikje eruit. De randen waren vlijmscherp. Ze keken er aan poosje naar en Råvin zette het op het krukje.
'Waarvoor zou het dienen?'
Soras haalde zijn schouders op. ' Het zijn vreemde wezens, Råvin . Normaal vertonen ze zich niet in de Wintermanen. Ik ga er morgen wel eens over nadenken. Ik ben moe. Het was een drukke dag.'
Soras kwam met een kreun overeind en strompelde naar de kist met dekens.
'Ook ene?' Hij propte er twee onder zijn arm, deed de kist met een klap dicht en bleef plots roerloos staan.
Råvin werd direct gealarmeerd. Hij kwam behoedzaam overeind en greep naar zijn mes.
'Soras?'
Misschien was de grot al bewoond door een dier, maar dat zou hem verbazen.
'Ze zijn hier.' Soras fluisterde en schuifelde, met de dekens onder zijn arm, naar achter.
feedback van andere lezers- ivo
tja - wel leuk om lezen, toch wel vreemde wendingen ... vreemde gedachte en tijdskronkels ..
catharina: Hallo, ik weet dat ik soms vreemde gedachtesprongen maak. In conversaties wijzen mensen je daar direct op...ik wist niet dat ik ze ook schreef. Is het nog te volgen?
Enkel ingeschreven gebruikers kunnen stemmen. Totale score: 4Uitstekend:   2 stem(men), 100%Goed: 0 stem(men), 0%Niet goed: 0 stem(men), 0%totaal 2 stem(men) |
