Volg ons op facebook
|
< terug
De verve(l)ling van Eros
'Je weet hoe ik er over denk', zei Arne, terwijl hij zijn paarse dimensionbril opzette. Hij klapte het deksel van de dreamtube open 'Je kan zo'n meisje nooit tevreden houden', zei hij met zijn vinger al op de startknop. 'Kop op, man. Ik snap echt niet waarom je nog die moeite doet. Koop dan zo'n fembot, als je een dreamtube te fake vindt.'
Hij klapte het glazen deksel dicht en binnen floepte het licht aan.
Ik ging van de badkamer naar de speelkamer. Badr en zijn Courtney keken voetbal. 'Hey, hengst', zei ik.
'Hengst en wie nog?', vroeg hij.
'O ja. Dag Courtney.' zei ik en zij riep net iets te scherp: 'Hey!' terug.
'Hoe kan ze nou op een normale manier leren communiceren, als niemand haar als een persoon behandelt?'
Courtney kromp in elkaar en snikte: 'Ik doe altijd moeite, maar iedereen negeert mij. Ik zal vanaf nu gewoon zwijgen.' Badr aaide snel over haar rug. 'Zie je nou wel? Dat bedoel ik. Die dingen zijn gevoelig, hoor.'
Ik wist niet goed wat ik ervan moest denken. Reageerde Courtney nu als een fout opgevoede fembot of zoals een normale vrouw zou doen? Een antwoord had ik niet, ook nepvrouwen begreep ik niet.
'Laura doet de laatste tijd vreemd', zei ik. 'Je weet hoe ik daar over denk,' zei Badr. Hij kietelde Courtney en gaf haar een kus. 'Wil je een brownie?', vroeg hij. Ze knikte en veegde haar tranen weg. Op zijn gsm tikte hij een code in die Courtney de roes van een stuk chocolade bezorgde. Koste hem 80 cent. Een pak goedkoper dan een echte brownie. En het resultaat was hetzelfde: ze draaide zijn haar op krullen en fluisterde wat in zijn oor. 'Kunnen we wat privacy krijgen?', vroeg Badr met één hand al in haar broek.
In de keuken ontdekte ik dat mijn proteïnepoeder terug op was. Ik riep voor heel het huis: 'Niemand van jullie traint meer dan één spier, dus blijf van mijn eiwitten!' Geen reactie. Ik dronk chocolademelk en deed 30 push-ups als compensatie. Bij de 30ste smakte ik op de grond. Achter me stond Kurt, die zijn voet hard tussen mijn schouderbladen zette. 'Onze neanderthaler traint zijn spiertjes. Koop toch implants, man.'
Hij had weer een nieuw kostuum aan. 'Kom je van een klant?', vroeg ik. 'Yup, yup,' zei hij, terwijl hij het brik chocolademelk aan zijn lippen zette. 'Een lastige?', vroeg ik. 'Nee, hoor', zei hij, 'vrouw van een advocaat gespecialiseerd in virtueel eigendomsrecht. Nooit thuis dus. Ze was al lang blij dat er weer eens een lul in haar ging. En vet betaald, man. Ik denk dat ik toch misschien voor die duurste porsche ga. Heerlijk ding, zo'n roadster.'
Hij zette het brik terug aan zijn mond. 'Zeg, Kassa-nova', zei ik, 'ik heb wat problemen met Laura de laatste tijd.' Kurt perste het lege brik plat en keek me aan alsof ik een kleuter was die voor de tiende keer een gloeiend heet kookfornuis had aangeraakt. Ik draaide me om met een zucht en mompelde: 'Ja ja, ik weet hoe je er over denkt.'
Ik had eigenlijk vrij, maar ik hield het thuis niet uit, dus ik trok naar kantoor. Tegen de andere collega's loog ik dat ik helemaal geen vrije dag had. Komen werken op een vrije dag, leek mij nogal zielig. Ik zette me aan mijn bureau. Er waren geen nieuwe rapporten, dus ik herlas de oude. Concentratie nul.Overal het gezicht van Laura. Gisteren wilde ze ook niet meer samen op reis. Ze wilde liever apart op reis met háár vriendinnen. Van de ene dag op de andere mocht ik ook niet meer blijven slapen. Het was alsof het onvermijdelijke zich eindelijk voltrok. We waren ongeveer anderhalf jaar samen. Al van dag één was ik bang dat ze mij zou laten zitten. Dat ze in het openbaar geen affectie wilde geven, dat snapte ik nog, maar nu hadden we al drie maand ook geen seks meer. Ik raakte opgefokt. Ik dacht aan al die singles waar ze een huis mee deelde. Al die frigide helwijven zetten haar gegarandeerd tegen mij op.
De middagpauze liep uitzonderlijk een kwartiertje uit. Van 11u30 tot 15u15. Ik deed het hele verhaal aan een poetsvrouw. Haar conclusie was: 'Ze wil meer vrijheid.' Toen ik het uit een vrouwenmond vernam, boorde er zich een botte schicht pijn in mijn borstkas. Ik wilde liefst van al Laura bellen. Desnoods een klef prulgedicht voor haar schrijven. Maar nee, ik moest haar wat ruimte geven.
Op de trein terug had ik de grootste moeite om geen sms in te spreken, maar ik was vast van plan om haar vanavond eens te laten sudderen in haar vet. Toen ik bijna thuis was, moest ik mezelf een klap in mijn gezicht geven, om toch niet bij Laura te gaan.
Ik was opgelucht toen ik veilig thuis was. Wel was ik glad vergeten dat de jongens vandaag hun vaste swapnight hadden. Samen met vijf andere jongens, wisselden ze hun nieuwste simulaties voor de dreamtube uit.
Zelf was ik nooit in een dreamtube geweest. Toen ze samen eentje kochten voor het appartement, had ik nog geweigerd om bij te leggen. Na al die maanden zonder seks, begonnen mijn principes te verzuren ergens in mijn blauwe ballen. Ik moest het toch één keertje eens proberen? Ik zette de bril op en liet de laatst gekozen 'ervaring' afspelen. Het was allemaal adembenemend echt. De ingebouwde kunstvagina voelde zelfs beter aan dan een echte. Wat ik te zien kreeg, was opwindend in de hoogste graad. Kon ook moeilijk anders. Mijn vriendin speelde er de hoofdrol in. Erg overtuigend in scène gezet trouwens. Al had ik in het echt geen toegang tot ál haar openingen. Toen ik klaargekomen was, bedacht ik: 'Godverdomme, nu heb ik een ferm ei te pellen met de mannen.' Zo massaal geilen op mijn vriendin.
Terwijl ik bedacht, hoe ik echt eens furieus zou schelden op mijn roomies, ging de telefoon.
Laura.
Ze had twee uur zitten wachten op me. Ik zei 'sorry.'
Het moest me niet spijten, zei zij. Ze had eens goed nagedacht. Ze vond het erg om het via de telefoon te zeggen, maar ze was op me uitgekeken. Ik protesteerde. Ik beloofde meer spanning in onze relatie te brengen, maar aan de andere kant, hoorde ik: 'Zeg, neanderthaler, neem het niet persoonlijk, man. Monogamie is nu eenmaal dood.' Ik vroeg wat Kurt daar fucking deed. Foute woordkeuze.
'Ja, zeg, ga nou niet schattig doen, he. Dat weet je best. Als 't een troost is; we zijn niet samen.' Ik vroeg wat ze dan wel waren. 'Noem het friends with benefits.'
Haar hoorde ik nog zeggen: 'Ik voelde mij verstikt. Een vaste relatie voelt zo kunstmatig.'
Ik hing op en haalde een oude playboy vanonder mijn matras.
Verschanst op toilet verlangde ik vurig naar een tijd waarin we genoeg hadden aan onschuld en onwetendheid om intens schokkend klaar te komen.
feedback van andere lezers- ivo
sjonge - ik weet niet goed wat er in je geest woont - het uitschrijven van hoe mensen met elkaar omgaan heeft altijd iets 'echt' hier blijf je op een terrein van hoe je in het nietszeggende van het leven - de driehoek van maslow - heb je heel goed begrepen, maar ik mis het 'echte' er echt wel in ..
pisatelj: Terug zeer raak. Het idee vind ik ok 'porno zal nog zoveel geavanceerder worden dat niemand nog geïnteresseerd is in normale seks of relaties', maar de lezer raakt niet ondergedompeld in het verhaal. Ik schrijf zo'n dingen in een namiddag en ik begin sterk te vermoeden dat je een goed kortverhaal pas hebt na een volle maand zware Arbeit. - doolhoofd
Zalig! Ik was wel ondergedompeld in het verhaal hoor.
http://miles-johnston.deviantart.com/art/Substitution-312546128
http://eranfolio.deviantart.com/art/Reality-1920x1200-25788628
http://www.doolhoofd.deviantart.com/art/Hyper-Spectacle-352904664
pisatelj: merci merci merci
het heeft nochtans heel wat mankementen, dit verhaal
Enkel ingeschreven gebruikers kunnen stemmen. Totale score: 4Uitstekend:   2 stem(men), 100%Goed: 0 stem(men), 0%Niet goed: 0 stem(men), 0%totaal 2 stem(men) |
