naam:
	pass:
	wachtwoord vergeten?

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

RIP writehistory?

door pisatelj

Mijn vaste schrijfpartner, een ervaren auteur, die haar métier verdomd serieus neemt en ver wegblijft van woordendiarree, in tegenstelling tot mezelf, die dagelijks literaire laxatieven door mijn systeem en mijn toetsenbord jaag, zegt: 'Hoe kunt ge daar nu iets gaan posten? De enige reden lijkt mij om slechter te mogen schrijven.'

Writehistory is een site voor schrijvers. Tenminste, dat is de bedoeling, want mensen die gepubliceerd raken bij gevestigde uitgeverijen, steken hun tijd niet in iets als writehistory. De site is vrij eenvoudig gemaakt en je kan er elke dag maximum één verhaal en één gedicht kwijt. Het overgrote deel van de gebruikers post geen verhalen, maar wat men in het Engels 'rants' noemt, die met haken en ogen aan elkaar hangen en vol taalfouten staan. Enkele jaren geleden kende de site wat meer activiteit, maar de site is betalend en tegenwoordig zijn er paradijzen voor aandachtszuchtigen als Facebook en Twitter waar men gratis en voor niks zijn exhibitionistische verbale scheten op de wereld kan afvuren.

'Waarom doet ge dat dan?'

In de vage, vage hoop dat er daar enkele mensen tussen zitten, die serieuze feedback geven op gemeende pogingen tot verhalen. Af en toe zitten er echt mensen tussen die goed bedoelde opbouwende commentaar geven. En dat doen ze gratis en voor niks. Nee, ze betalen er zelfs nog voor ook. Daarom dus, en uit routine, want schrijven is vooral routine. En het werkt als een online archief, omdat je elke dag maar één ding mag posten krijg je na verloop van tijd een heel goed overzicht over waar je mee de afgelopen jaren (betaal ik al zo lang voor writehistory??) mee bezig was.

Ook is overigens duidelijk dat ik bijna uitsluitend reactie krijg als ik over seks lul. Maar aangezien ik dat thema kotsbeu ben, moet het dan maar zonder reacties.

'Nee, serieus, waarom doet ge het dan?'

Ja, het is natuurlijk stupide. Schrijfsels uitstrooien over het internet in de vage, onrealistische hoop om een verbinding te krijgen met een verwante ziel, ergens, op de een of andere manier. Nee, writehistory is zeker niet de beste manier. Bloggen in het wilde weg, is ook echt niet de manier.

Aan de toog hangen van een café is waarschijnlijk een betere manier, maar ik drink niet graag alcohol, en let's face it: als ge geen alcohol drinkt, geraakt ge zelden echt in gesprek op café. En dus ramt het schrijverke zijn literaire laxatieven uit zijn afgeleefd toetsenbord. En mijn professionele schrijfpartner kijkt er een beetje triestig naar en zet enige gezonde druk om de kunst van verhalen vertellen onder de knie te krijgen, los van enige vluchtige aandacht op sites voor (opgepast :: er volgt een vooroordeel!!) derderangs wanna be schrijverkens.

Wat mijn schrijfpartner vraagt is eigenlijk: 'Hebt ge dan geen sikkepit zelfrespect meer?' En wat ik zelf vraag, is: hoe ver wil ik gaan om een mini beetje aandacht te krijgen, van mensen die ik nooit te zien krijg in real life? Dat is namelijk DE formule om slecht te schrijven: schrijven voor aandacht, en niet omdat je een verhaal voor je ogen ziet dat je gewoon moet opschrijven, ook al was je de laatste mens op aarde en je zeker wist dat niemand het ooit zou lezen.

feedback van andere lezers

• greta
  
  Elk beetje aandacht is meegenomen als je online schrijft. Zo zit een mens in mekaar.
  
  Maar wat nu met WH? Ik heb de antwoorden ook niet.
  
  pisatelj: ik vind het spijtig dat het niet wat meer leeft, ik vind de site goed gemaakt eigenlijk, vind de limitatie van 1 post per dag ook zeer goed. In tijden van gratis bloggen en gratis social media, is dit natuurlijk een tough concept. Misschien moeten ze het gratis maken en inkomsten uit iets anders halen (e-books??)
• andremoortgat
  Ik vind dat Jan Wijnen met zijn boodschap van 19 nov 2014
  nog wat tijd moet krijgen.
  Ik zou met hem overleggen en samen iets opbouwen.
  Onder andere een réunie waar iedereen met iedereen kan kennismaken en opbouwende punten uitwisselen, en met wat brainstorming proberen
  de vlam( die nu sputtert) voeding te geven :
  o.a e-books etc -Ieder heeft wel één goed punt in zijn répertoire
  Het belangrijke is aandacht zoals Greta hier boven stelt.
  Waar ik wel eens last van heb dat wederzijdse FB alleen gebeurt met het principe :
  "we zijn zo lief voor mekaar" als gewoontegebaar.
  (Om zo punten te sprokkelen )
  Enzovoort
  pisatelj: inderdaad, de meeste feedback is tegen elkaar aan schurken in de hoop ook lieve commentaren te krijgen. Dat puntensysteem werkt ook totaal niet goed. Misschien moet dat gewoon weg. En moet de top tien bestaan uit wat de meeste kliks krijgt, al is daar ook veel negatiefs voor de zeggen.... Een samenkomst lijkt mij zeker een goed idee
• pieter
  Ik kan mij volledig vinden in de feedback van zowel Greta als André Moortgat.
  Ik zou zeggen: het brainstormen is begonnen. Verder gaan, mensen.
  Vriendelijke groet,
  Pieter.
  pisatelj: akkoord, allez, wanneer gaan we die bijeenkomst eens organiseren?

Enkel ingeschreven gebruikers kunnen stemmen.

Totale score: 5

Uitstekend: 2 stem(men), 67%
Goed: 1 stem(men), 33%
Niet goed: 0 stem(men), 0%

totaal 3 stem(men)