< terug
Geen nieuws is goed nieuws?
Het leven kabbelt stilletjes voort. Geen nieuws is goed nieuws, zeggen ze. We worden, in naam van de democratie, overstelpt met betogingen tegen het terrorisme. Je kunt geen zender meer bekijken of het gaat over ' Je suis Charlie'. Hoe erg ik het ook vind, maar er hangt een sfeer van commercie rond heel dat gebeuren...
Het valt me meer en meer op dat alle politieke partijen hier garen van spinnen. Zowel in binnenland als in 't buitenland. Een Franse president die amper nog 13% van de bevolking achter z'n beleid had, stijgt nu plots in alle polls. Hier, in ons eigen landje van melk en honing, spreken ze nu straffe taal. Maar dat zijn we al gewoon. Tot er hier ook een aanslag gepleegd wordt, dan lopen ze rond als kiekens zonder kop...
Wat dan te denken van Charlie Hebdo? Vroeger verscheen het blad op 50 000 exemplaren, nu op meer dan 3 000 000. Het feit dat er een moordaanslag gepleegd is, legt hen blijkbaar geen windeieren. De vrije meningsuiting waar ze zo mee schermen is blijkbaar onderhevig aan geldgewin. Cartoonisten hebben het recht en de plicht te provoceren. Schijnbaar zijn er nog geen doden genoeg gevallen?
Het stoot me tegen de borst. Dat men opkomt tegen terrorisme kan ik begrijpen, maar dat men er munt uitslaat ligt me totaal niet. Men is er een circus van aan 't maken...
Ik ben dus maar op zoek gegaan naar ander nieuws. En ja hoor, ik vond zowaar nog nieuws dat niet over terrorisme gaat.
Josje en Kevin zijn uit elkaar. Wie zijn die twee, vroeg ik me af. Na enig opzoekwerk vind ik hun levensverhaal op internet. Josje is dat meisje van K3. Die meidengroep die zingen over ' Oma's aan de top', terwijl ze zelf bijna oma zijn. Verleden maand gingen Josje en haren Kevin nog samenwonen in Berchem. Straf, denk ik dan, wat is de reden van hun plotse uitéén gaan? Was de kleur van 't behang niet goed? Was het bed een halve meter te klein? BV zijn is toch een raar vak. Een raar volkje ook. Ze wisselen in die kringen van partner zoals ik van onderbroek. Van zulk nieuws kan ik dagen niet slapen. Het zet me aan tot nadenken over hoe broos een relatie wel kan zijn hé?
De agenten in ons landje zijn bang. Niet van de boze wolf, alhoewel? Ze willen hun wapen terug mee naar huis nemen. Om zich te kunnen verdedigen tegen eventuele aanslagen. Hoe lang zal het duren voor een dolgedraaide flik z'n familie uitmoordt met z'n dienstwapen? Was vroeger de reden waarom ze hun dienstwapen moesten opbergen op het politiebureau. We zullen zien, zei de blinde...
Een man kreeg te horen dat hij werk moet zoeken. Volkomen normaal, denk ik dan, als men de moeite niet doet om werk te zoeken, is het niet verwonderlijk dat men geen uitkering meer krijgt. Tot ik verder las. De man is terminaal ziek, heeft een tumor die niet te genezen valt. Heeft nog maar twee jaar te leven. Maar voor de bureaucraten is dat geen reden om geen werk te zoeken. Er zijn reglementen en voorschriften en daarbij twee jaar is nog lang hé? Te gek om los te lopen. Z'n aanvraag om een invaliditeitsuitkering is ook geweigerd. De man ziet er nog te gezond uit....
Een vrouw uit Duitsland gaat er prat op dat ze de grootste borsten ter wereld heeft. Ieder tiet weegt negen kilo. Waarbij m'n fantasie begint te werken en ik me afvraag hoe ze aan seks doet. Ik kan me moeilijk voorstellen dat ze haar partner, zo ze die al heeft, berijdt. Als die een tiet in z'n gezicht krijgt, is hij veertien dagen niet meer van deze wereld. Met een beetje geluk houdt hij er geen schedelbreuk aan over. Tien liter siliconen zit er in elke borst. Als dat begint te lekken, krijgt een waterbed een heel andere dimensie. Ze is er nog fier op ook. Ze beweert zelfs dat ze bijna niet kan wachten om haar borsten opnieuw te vergroten. Of ze geen problemen heeft met die grote borsten? Ja hoor! Ik kan moeilijk in kleine plaatsen zoals een auto, de lift en sommige w's. Sporten kan ik ook moeilijk. Ik vraag me af welke sport dat mens doet. Voetballen al zeker niet, dat wordt gespeeld met één bal en niet met drie. Polsstokspringen zal er ook wel niet inzitten wegens de wet van de zwaartekracht. Haar beroep? Model. In een autofabriek, denk ik dan. Daar waar ze de bumpers ontwerpen...
En nu ga ik naar de krantenwinkel. Ik moet een exemplaar hebben van Charlie anders hoor ik er niet bij. Straks ga ik een T-shirt kopen met het opschrift ' Je suis Charlie'. Om m'n verbondenheid met de vrije meningsuiting in de verf te zetten. Ik twijfel nog om ' Je suis Charlie' niet te veranderen in ' Je suis GoNo '. Maar daar loop je niet mee in de kijker hé?
©GoNo
feedback van andere lezersEnkel ingeschreven gebruikers kunnen stemmen. Totale score: 4Uitstekend: 2 stem(men), 100%Goed: 0 stem(men), 0%Niet goed: 0 stem(men), 0%totaal 2 stem(men)
|