Volg ons op facebook
|
< terug
De stoel...
De volgende. Met een bang hartje gaat de vijftigplusser binnen in het bureel waar de vierschaar klaar zit om hem te onderwerpen aan een kritisch verhoor. De in maatpak gestoken heren bekijken hem alsof hij het achtste wereldwonder is. Er staat een stoel voor de lange tafel, die ook dienst doet om koude buffetten te geven. Voor de heren staan een flesje cola, een flesje bronwater, koffiekoeken en een thermoskan met koffie. Er ontbreekt alleen nog wat kerstversiering, denkt de man...
De man blijft geduldig wachten op de toelating om te gaan zitten. Die er niet komt. De man blijft dan maar rechtstaan...
' U komt solliciteren voor die job als hulpmagazijnier?'
Nee, ik kom solliciteren voor die job als directeur-generaal, denkt de man...
' Jawel, meneer...'
' Zozo, waarom wilt u deze job?'
Waarvoor dient die stoel, vraagt de man zich af...
' Ik wil deze job omdat ik denk dat ik een geschikte kandidaat ben en ook omdat ik interesse heb in auto-onderdelen. Als hobby restaureer ik oude wagens, vandaar dus m'n interesse hé?'
Ze bekijken hem met enige argwaan. Wie zegt dat hij er niet op uit is om dure onderdelen te verdonkermanen? De vorige hulpmagazijnier is ook ontslagen om die reden en die restaureerde helemaal geen oude wagens...
' Kunt u zelfstandig werken? Daarmee bedoelen we of u, in geval van ziekte van de magazijnier, de binnenkomende en uitgaande orders kunt verwerken. Het magazijn is computergestuurd, dus enige kennis van computer is hier wel vereist. Het ingeven van gegevens en bestanden moet nauwgezet gebeuren. We kunnen ons geen fouten veroorloven tegenover onze klanten, dat begrijpt u toch wel, mag ik hopen?'...
Ja, denkt dat heerschap dat ik een debiel ben, denkt de man...
' Ja, dat begrijp ik, maar ik mag toch veronderstellen dat ik een opleiding krijg in de firma?'
' U mag dat veronderstellen, maar wij verwachten iemand die weet hoe hij om moet gaan met een computer. We vinden het geldverspilling in deze tijden van crisis om een opleiding te geven aan iedere nieuwkomer. Wij zijn de VDAB niet hé?'
De man kijkt naar de stoel. Moet ik hier nog lang rechtstaan, denkt de man...
' Ik zie dat u al gewerkt hebt als magazijnier. Waarom bent u ontslagen?'
Hallo? Kan die afgeborstelde niet lezen, denkt de man....het staat toch duidelijk op z'n sollicitatieformulier...
' Wegens faillissement van het bedrijf, waar ik meer dan twintig jaar gewerkt heb. Op mijn leeftijd ligt het werk niet zomaar voor het oprapen hé?'
De heren kijken elkaar aan. Hij is wel mondig, fluistert de ondervrager achter z'n hand. Zal ook wel aangesloten zijn bij de vakbond, antwoordt de man naast hem, ook fluisterend...
' Bent u aangesloten bij een vakbond?'
' Ja, al jaren en 't is gemakkelijk voor m'n werkloosheidsvergoeding...'
' Er bestaat ook een hulpkas voor werkloosheidsvergoeding. Die staken nooit...'
Waar willen die heren naar toe? De man schudt z'n hoofd, kijkt hen aan met grote vraagtekens in z'n ogen...
' Meneer, ik kom hier solliciteren omdat ik die job wil, wat hebben al deze vragen nu te maken met het invullen van deze werkaanbieding? Geef me de kans om te bewijzen dat ik deze job aan kan, meer vraag ik niet. Bent u, na afloop van m'n proefperiode niet tevreden, kunt u mij alsnog buitengooien. Maar ik verzeker u nu al dat dit niet het geval zal zijn....'
De ondervrager kijkt op het klokje dat voor hem staat. De twintig minuten zijn bijna om. Hij zucht, een beetje verveeld, Een hele dag vervelende vragen moeten stellen, wie verzint het toch zoiets? Ting, ting doet het klokje...eindelijk, 't zou gaan tijd worden...
' Meneer, we nemen uw sollicitatie in beraad. Binnen de veertien dagen krijgt u bericht van onze firma...'
Twintig minuten van rechtstaan zijn voorbij, denkt de man...
De heren halen opgelucht de adem. Doen zich te goed aan de koffiekoeken en een kop koffie. Verdwijnen door de achterliggende deur die de toegang is naar een overdekte koer, waar er gerookt mag worden...
' En wat denk je van die laatste vent?'vraagt er ene.
' Het zal ons imago van jonge firma niet vooruit helpen als we die oude zakken in dienst nemen hé?'
' Nee, dat geloof ik ook niet. Daarentegen hij heeft wel de ervaring en aan werklust ontbreekt het hem ook niet...'
' Werklust? Dat valt nog af te wachten, eerst zien en dan pas geloven hé? Wat mij dwarszit is dat hij aangesloten is bij een vakbond. Die rooie rakkers zijn er als de kippen bij om de hele boel plat te leggen...'
' Initiatief nemen zit er ook niet in. Heb je gezien dat hij voortdurend naar die stoel keek? Vroeg zich waarschijnlijk af waar die voor diende? Om op te zitten wilde ik hem zeggen. Hoe dom kan men zijn om twintig minuten recht te staan, terwijl er voor uw neus een stoel staat?...'
De heren gaan lachend terug naar binnen...
De volgende...
Een jonge kerel, netjes gekleed en geschoren, doet z'n intrede. Hij kijkt vrank en vrij de heren aan. De oortjes van z'n mobieltje hangen rond z'n nek alsof hij bij de geheime dienst werkt...
' Bijna een goedemiddag...'zegt hij.
Zonder blikken of blozen ploft hij zich neer op de stoel...
' Wat een onbeschofterik...' fluistert een andere ondervrager, vanachter z'n hand.
' Zeg dat, zeg dat wel...' fluistert z'n collega terug.
' U komt solliciteren voor de job van hulpmagazijnier?'
' Nee, ik kom solliciteren voor de job van hulpmagazijnier...'zegt de jonge kerel met een grijnslachje.
' Meneer lacht graag, zo te horen?'
' Lachen is gezond hé? Niet altijd want ik heb een nonkel die zich letterlijk doodgelachen heeft toen hij z'n belastingbrief kreeg...'
' Kent u iets van computers?'
' Ik ben geboren met een computer aan m'n navelstreng. Als die pc niet moest bestaan, zou ik hem zelf uitvinden...'
' Hebt u ervaring met het werken in een magazijn?'
' Ik heb als jobstudent gewerkt bij de Colruyt. Daar werken ze ook met computers...'
' Je kunt de Colruyt niet vergelijken met een firma die gespecialiseerd is in auto-onderdelen. Wij verschepen onderdelen naar zowat alle landen ter wereld. Het vergt wel enige kennis ter zake om al die onderdelen bij naam te weten...'
' Zo moeilijk kan dat niet zijn hé? Kwestie van een beetje concentratie en een beetje opleiding van de firma. Ik zeg altijd al doende leert men...'
' Wat verwacht u van onze firma?'
' Een goede verloning, extralegale vergoedingen, een firmawagen en een laptop. Kortom, de gebruikelijke voordelen. Die, zoals u weet, compleet aftrekbaar zijn van de belastingen. U doet dus geen verlies en ik ook niet. Wanneer kan ik beginnen?..'
' Wanneer kunt u beginnen?'
' Volgende week, de maandag?'
' Dan verwachten wij u aanstaande maandag. U kunt nu een rondleiding krijgen in onze firma, die u nu al van harte welkom heet...'
De jonge kerel kijkt verbaasd. Het was helemaal z'n bedoeling niet om hier te komen werken. Vijfentwintig ben ik en ik moet al beginnen werken, denkt hij, ik had beter m'n grote muil gehouden...
De heren vragen vriendelijk aan de drie overgebleven kandidaten om op te krassen. Ze hebben de geschikte man voor deze toch wel verantwoordelijke job gevonden. Een vlugge berekening zegt hen dat ze die jonge kerel nog minstens tweeënveertig jaar als slaaf kunnen gebruiken....
©GoNo
feedback van andere lezers- andremoortgat
Job en stoel
Soms op drie poten
Dan is ' t voor sommigen
naar de .... - danvoieanne
Zo gaat het in het leven. Knap geschreven.
Enkel ingeschreven gebruikers kunnen stemmen. Totale score: 4Uitstekend:   2 stem(men), 100%Goed: 0 stem(men), 0%Niet goed: 0 stem(men), 0%totaal 2 stem(men) |
