Volg ons op facebook
|
< terug
Bomma's en bompa's aan de top...
' Het heeft geen zin om te wenen, je krijgt die pop niet en daarmee basta!!'
Ik bekijk het tafereeltje mij afvragende of dat kind nu gaat stoppen met haar gratis concert. Het meisje in 't winkelkarretje trekt al haar registers open en vult de Colruyt met haar oorverdovende lawaai...
' t' Is de laatste keer dat ik je nog meeneem, je kunt in 't vervolg bij je vader blijven...'zegt , naar ik aanneem, de moeder.
Drie mogelijkheden, denk ik dan. Of ze zijn gescheiden of de vader zit ergens in de kroeg of is gaan vissen. De vierde mogelijkheid is dat hij constipatie gekregen heeft van 't gekweel van z'n kind en thuis zit met krampen...
Blijf dan toch niet aan de speelgoedafdeling staan en winkel verder, denk ik dan. Maar nee, de mama moet een verjaardagscadeautje kopen en weet niet goed wat ze zal nemen. Ze vraagt aan het kind wat ze moet kopen voor de verjaardag van Jani. Het interesseert die kleine geen moer wat een ander krijgt, zij wil die pop. Het concert gaat in een hogere versnelling. Die kleine heeft talent, die moet meedoen aan The Voice of Belgium...
' Is het nu bijna gedaan? Je hebt al honderd hé!'zegt de mama, die in de gaten heeft dat ik hen gadesla.
' Ach, meneer, die kinderen van tegenwoordig zijn met niks meer content. Ze moeten altijd hun goesting hebben, anders zetten ze hun keel open...'zegt ze tegen mij.
' Plakband kan helpen. Een lap rond hun oren ook, weten ze direct waarom ze huilen...'zeg ik met een grijnslachje.
Ze bekijkt me alsof ik de tien geboden verkracht heb. Weer eentje die met geweld wil bereiken dat kinderen luisteren, zie ik haar denken. Waarom antwoord ik altijd, ik kan me beter gedeisd houden. Van moderne opvoeding heb ik geen kaas gegeten. Maar van af en toe een tik tegen je kop is nog niemand dood gegaan, ik leef toch ook nog?
De kleine is plots stil, luistert mee naar ons gesprek. Kijkt me aan alsof ze steun zoekt. Bijna had ik die pop voor haar gekocht al was het maar om m'n ondoordachte uitspraak goed te maken. Ik zeg ' bijna', want zo sociaalvoelend ben ik nu ook weer niet hé?
Een oude vrouw komt zich nu ook moeien...
' Hier, m'n kleine meid, je krijgt die pop van bomma. Om je altijd zo lief bent...'
Daar sta ik dan met m'n opvoeding van de harde hand. De mama denkt hetzelfde als ik. Bomma's een noodzakelijk kwaad? De kleine zegt dat ze de liefste bomma is op heel de wereld. Het lijkt wel een liedje van K3, denk ik plots...
' Zie, meneer, dat is nu altijd hetzelfde liedje, als ze het van mij niet krijgt, is er altijd wel iemand die het voor haar koopt. Nietwaar, moeder?'
' Ben je al vergeten dat je juist hetzelfde deed toen je klein waart? Meneer, die kon uren aan een stuk blèten. Om zot van te worden. Als ik nee zei, zei haar vader ja en omgekeerd ook. Al dat speelgoed was goed voor vijf minuten, daarna keek ze er niet meer naar om...'
Verdomme, denk ik, waar heb ik dat nog gehoord? Ik weet het al, bij m'n eigen kroost. Die presteerden het om m'n zakken leeg te maken terwijl ik er bijstond. Meestal was het als ik aan 't pintelieren was. Papa, krijg ik een stereo? Ben je gek, 't geld groeit niet op mijne rug hoor. Papa, in m'n klas heeft iedereen een gsm, ikke niet, krijg ik er ook ene. Zijt ge minister of ondernemer of zo? Geloof het of niet, dezelfde dag kregen ze het nog. Het enige verschil was, dat ze nooit hun keel moesten open zetten. Dan hadden ze een klein tikje tegen hun kop gekregen zodat ze zouden weten waarom ze huilden...
Nu ben ik zelf bompa, m'n kleinkinderen riskeren het niet. Als ik ze meeneem naar de Colruyt, spel ik hen op voorhand de les. Niet zagen en zeker niet tegen de schenen van de mensen rijden met 't karretje. Alleen de bompa mag dat doen, verstaan? Ze kijken me altijd met van die grote ogen aan. Zou hij het menen? Ja natuurlijk, wat had je gedacht?
Dus vragen ze niets. Wat dan weer op m'n zenuwen werkt omdat ik vind dat er weinig leven in die kindjes zit. Kom, kleinkinderen, je mag allebei een zak snoep vullen, pak iets dat bompa ook lust hé? Daarna krijg ik op m'n donder omdat ze weer niet willen eten. Je kan niet meer in een maag stoppen dan erin kan, is m'n antwoord. En zo lang ze geen gaatjes in hun tanden hebben van 't snoepen, zie ik het probleem niet...
Bompa's en bomma's een noodzakelijk kwaad hé?
©GoNo
feedback van andere lezersEnkel ingeschreven gebruikers kunnen stemmen. Totale score: 4Uitstekend:   2 stem(men), 100%Goed: 0 stem(men), 0%Niet goed: 0 stem(men), 0%totaal 2 stem(men) |
