Volg ons op facebook
|
< terug
Lentekriebels?
De zon schijnt, 't lijkt al een eeuwigheid geleden. Plots krijg ik de kriebels in m'n lijf. Lentekriebels? Dan is het nog dik twee maanden te vroeg. Ik overleg met m'n nieuwe huisgenoot wat er op het programma staat vandaag. Het interesseert hem geen bal of het moet een gehaktbal zijn, dat lust hij wel als het maar in kleine stukjes gesneden is…
Ik besluit om m'n balkontuintje enige aandacht te schenken. Welke bloemen ga ik deze keer planten? Ik heb nog allerlei zaadjes liggen, maar weet verdorie niet meer van welke bloemen dat toekomstige nageslacht zijn. Ben vergeten om op die zakjes de namen te schrijven. 't Kan dus zijn dat het allemaal kattengras is of misschien zijn het wel sesamzaadjes.
Ik heb drie maanden geleden een trostomaatje in de potgrond gestoken. En voorwaar, de eerste blaadjes steken hun kop op. Of het wat zal worden, is nog maar de vraag hé? Ik heb ooit eens macaroni geplant en da's niets geworden, volgens een bevriende amateur-weerman kwam dat door de vochtigheid in de lucht. Macaroni heeft de eigenschap nogal veel water te absorberen. Komt er nog bij dat je als meststof witte saus met stukjes hesp moet geven, wat dan weer duur uitkomt in mijn portemonnee. Misschien moet ik eens proberen met spaghetti? Met als meststof bolognaise en geraspte kaas? 't Probleem is als ik er te veel look indoe, heel m'n balkon en de buurt zal stinken alsof er een bus Italianen op mijn balkon aan 't kamperen is. Maar kom, die tv-kok van de VRT, nu noemt men die zender Eén, doet in alles look. Olijfolie en een smak boter, 't kan niet op. Ik zie hem graag bezig, echt waar. Om de twee minuten kijkt hij naar de deur, om te zien of ze hem gezien hebben. De man kan er niets aan doen, 't is een tweede natuur geworden. Hij nodigt mensen uit om te proeven van z'n kookkunst. Geloof het of niet, ik zag tweemaal dezelfde mensen proeven. Dus denk ik dat het gewoon mensen uit z'n crew zijn en geen toevallige voorbijgangers. Of zou hij hen betalen om te doen alsof? Niets is wat het lijkt op tv, zei m'n opa altijd...en die kon het weten want die is ooit eens figurant geweest in een aflevering van Schipper naast Mathilde. Waar geen enkel bewijs van bestaat omdat de eerste afleveringen live uitgezonden werden. Maar misschien fungeerde hij wel als triestige kamerplant? Mijn opa heeft me zo veel blaasjes wijsgemaakt vermengd met halve waarheden, dat ik op de duur niet meer wist wat echt of juist niet gebeurd was. Als verteller was de man ongeëvenaard…
Mijn oma, toevallig heette die ook Mathilde, die kon tenminste bewijzen dat ze in de Opera van Gent gezongen had. Die had een 78-toerenplaat van haar optreden daar. Die plaat kraakte langs alle kanten, maar haar stem was duidelijk herkenbaar. Ze zong niet slecht, ze hadden haar naar Eurosong moeten sturen. Wat ook een vaststaand feit is, ze is nog opgetreden voor de Duitsers. Waarvoor ze, na de oorlog, geen staande ovatie gekregen heeft. Maar kom, ze werd vrijgesproken omdat het van moeten was van de Duitse bezetters. 't Was zingen of gaan optreden in een concentratiekamp…
Mijn opa kon verhalen vertellen over de oorlog alsof het alle dagen feest was onder de bezetting. Ik, als kleine jongen, hing aan zijn lippen. Zag hem als de onverschrokken verzetstrijder die de Duitsers een lesje leerde. Maar later kwam ik te weten dat het grotendeels berustte op zijn fantasie. Dat hij kolen gestolen heeft, die opgeslagen lagen in het Gravensteen, was wel waar. Patatten ook, maar die verkocht hij op de zwarte markt. Hij riskeerde zijn leven want daar stond de doodstraf op. Een collega-gemeentewerker heeft de kogel gekregen wegens diefstal van militaire goederen. Maar die was zo stom, om die gestolen patatten en een halve koe te verkopen in een kroeg die uitgebaat werd door een collaborateur. Hij heeft er nog een premie voor gekregen, zegde mijn opa. Na de oorlog hebben ze hem een beetje geliquideerd. Of mijn opa daar ook een hand in gehad heeft, weet ik nog altijd niet. Na het vertrekken van de Duitsers zat plots de helft van Vlaanderen in 't verzet hé?
Maar ik dwaal weer eens af. Ik ga naar de Colruyt. Eens kijken wat ze daar hebben als plantgoed. Misschien zet ik dit jaar geen bloemen, maar alleen maar groenten en fruit. Ik moet alleen oppassen dat mijn balkon het niet begeeft onder het gewicht van enkele tonnen fruit en groenten. Na een grondige inspectie, heb ik vastgesteld dat er overal scheurtjes zitten in de muren. Een beetje zoals bij onze degelijke kerncentrales. Naar ik gehoord heb van iemand die het gehoord heeft van een medewerker in die kerncentrale, zouden ze gewoon wachten tot de eerste zwaluwen hun nest komen maken in die scheurtjes. Zwaluwen die 's nachts licht afgeven, 't is weer eens iets anders hé? Ik heb nog jodiumpillen liggen, die waarschijnlijk nog uit Tjernobyl komen, maar ik denk niet dat ik de tijd zal krijgen om die in te nemen. Een flits en alles zal voorbij zijn.
Maar voor die kerncentrale de lucht ingaat, zal ik eerst nog mijn tuinbalkonnetje in orde brengen. Al was het maar voor de buitenaardsen die ooit zullen neerstrijken in Hoboken...
©GoNo
feedback van andere lezers- danvoieanne
Met een glimlach gelezen , leuk beschreven...
GoNo2: Dank u! - lonelyinla
zeer herkenbaar
GoNo2: Dank u! - pieter
Een column waardig!
Vriendelijke groet,
Pieter.
GoNo2: Dank u wel! - catharina
Yep, je mag nog een streepje zetten bij het aantal glimlachjes :). Hopelijk kan je naarstig tomaatjes oogsten deze zomer...( nummer 420 in de colruyt aan de kassa, eerlijk waar)
GoNo2: Dank u wel! - Ghislaine
Niets boven de goede dingen van look. Van boter en olie moet ik ook niet veel weten. Liever onder de grill zodat het vlees in eigen vet kan bakken.
GoNo2: Dank u wel, lieverd! - greta
Echt geweldig dit stukje. Je bracht me een brede glimlach.
GoNo2: Hopelijk volgen er nog meer ' glimklachjes'
Enkel ingeschreven gebruikers kunnen stemmen. Totale score: 10Uitstekend:   4 stem(men), 67%Goed: 2 stem(men), 33%Niet goed: 0 stem(men), 0%totaal 6 stem(men) |
