< terug
Arbeid adelt ?
Mijn grootvader Albert langs vaders kant was de enige van de tien kinderen die gestudeerd heeft. De andere broers en zussen hebben hun leven lang kunnen rentenieren. Hun vader Félicien had immers op korte tijd een aanzienlijk fortuin weten te vergaren.
Albert had voor mijningenieur geleerd en zijn kennis kwam dus goed van pas om Féliciens bedrijf te runnen. Albert was rijk, knap en uiteraard zeer intelligent. Op zijn dertigste had hij alles behalve...een liefhebbende vrouw.
Maar toen zijn vader hem op een mooie lentedag gebood persoonlijk een brief af te geven aan een kennis die wat verderop woonde in een kasteel aan de Maas, werd hij op slag verliefd. Marie-Antoinette, de dochter des huizes had hem ontvangen in de salon en verzocht Albert vriendelijk om een tiental minuutjes te wachten, haar vader was nog even in gesprek. Beiden geraakten echter aan de praat. Bleek dat haar adellijke familie tijdens de Franse Revolutie opgejaagd werd door de revolutionairen en had moeten vluchten naar België voor een veiliger onderkomen.
Albert wist het meteen: zij is de ware voor mij ! En de liefde was wederkerig want één jaar later stapten zij in het huwelijksbootje. Hun wittebroodsweken brachten ze door in Venetië. Ze kregen samen zeven kinderen.
Toen mijn vader mij dit spannende romantische verhaal vertelde dacht ik glimlachend: Inderdaad, arbeid adelt !
Want ook mijn zeventienjarig nichtje Nora vertoont reeds de voorname trekjes van haar overgrootmoeder !
Reactie
feedback van andere lezers- pieter
Claude,
Arbeid adelt? bevat de juiste ingrediënten voor een vertelling.
Maar nu is het nog niet meer dan een anekdote.
Maak het veel spannender en aantrekkelijker. Nu is het een opsomming van feiten en dat is niet genoeg.
Mijn idee is om de personages meer profiel te geven. Er is weliswaar een conflict (geen vrouw hebben op zijn 30e), maar geen uitwerking hiervan.
Als hij die Marie-Antoinette voor het eerst ziet, dan gebeurt er wat met hem. Laat dat zien. Laat hem bijvoorbeeld stotteren van verlegenheid. Of een paar keer op zijn hoofd krabben. Die vrouw zal dat op een of andere manier aantrekkelijk vinden, of zoiets. In ieder geval is hij een heel andere man dan die adellijke figuren met hun 'adellijke' gedrag die zij elke dag tegenkomt.
Je nichtje Nora vertoont de adellijke trekjes van haar grootmoeder. Laat die zien. Als je het dus uitbouwt, wordt het een verhaal waarbij de lezer een glimlach om de lippen krijgt.
En met wat ik tot nu toe van je gelezen hebt, zou je dit goed kunnen.
Vriendelijke groet,
Pieter. - danvoieanne
Leuk verhaal van romantiek ....
Enkel ingeschreven gebruikers kunnen stemmen. Totale score: 3Uitstekend: 0 stem(men), 0%Goed: 3 stem(men), 100%Niet goed: 0 stem(men), 0%totaal 3 stem(men)
|