naam:
	pass:
	wachtwoord vergeten?

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

lekado

door maarten54

Ik heb opgepast. Opgepast op de winkel van mijn neefje. Neef moest met zijn huppeltje naar een beurs om ook daar zijn waren te verkopen. Op twee plaatsen tegelijk zijn kunnen neef en nicht (dat is haar titel als bijkomend familielid dan toch?) niet, vandaar.

Aan de ene kant is het een verveeld gedoe de ganse dag zo lang er geen klanten binnen komen. Plantjes bewateren en zuigen is ook geen dagtaak net als koffie drinken, dat komt mij na de tweede bak ook de neus uit. Voor twee dagen had ik twee boeken mee: Allebei uit, kun je nagaan!

Af en toe kwam er eens iemand binnen, de eerste was de meest slimme…'Ik ben hier toch bij 'LEKADO' vroeg ze gelijk toen ze over de drempel was.

De naam staat in grote letters boven de deur, maar goed, wie kijkt er nu omhoog? De naam staat ook op een vierkante zuil met een ..eh, hoe heet dat er op, die voor de deur gezet is met aan de zijkanten het woord: Open.
Je geeft gewoon en vriendelijk antwoord natuurlijk en luisterd beleefd naar wat meer verteld word. Ze had van een vriendin gehoord dat op facebook een site stond van een enig cadeau winkeltje voor juist het cadeau dat ze zocht, lekker dichtbij en niet duur, en…bla bla.

Wel leuk hoor even wat leven in de zaak.

Een ander komt binnen en zegt met rode neus van de kou iets als: 'Wat een leuke winkel, ik wist niet dat u hier zat' om dan met de zelfde adem te vervolgen met 'Mag ik even rond kijken?'

Ze kocht niets.

De volgende knikte gedag, 'Ik ben al zo vaak langs gelopen, nu moest ik van mijzelf even naar binnen'.

Ze kocht ook niets.

Man en vrouw, lopen rond op hun gemak en bezien alles. Hij staat bij een driepoot lamp en draait de dimmer ' Als ik dim flikkert het lampje, hoort dat?, wel vervelend 's avonds bij de tv'.

'Flikker op dacht ik.'
Ze kochten niets.

"Wat eenig!"

Ik schrik mij een hoedje, zo van: 'Help wat gebeurt er!
"Wat een enige narsisjes" en ze wijst met haar linkerhand naar de mini sisjes die ze ondersteunt met haar rechterhand. "Van de bloemist een eindje verder" vertel ik haar. Wat er meer door mijn hoofd spookt vertel ik maar ff niet.
"En wat leuk die kevers" kirt ze verder, "vroeger hadden wij er ook zo een, een 'ovaaltje' noemden ze die".

Ze kocht niets.

Man en vrouw komen mompelend binnen, zij duidelijk aan haar tweede jeugd bezig; over de vijftig, strak in de kleren en wat te veel make up. Hij zag er uit als een zeer vriendelijke berenvechter.

'Geen ruzie maken met dieje gast' bedacht ik mij onnodig.

Van achter de balie waar ik zit hoor ik ze mompelen en discussiëren over van alles of het leuk was en of het 'paste'. "Heeft u een duimstok?" vraagt ze mij.
"Rolmaat ook goed?"
"Ik wil die lamp even meten, ja hoor een rolmaat is ook goed" Ze zwijgt even, draait zich om naar de berenvechter en zegt hem met pretoogjes aankijkend: " Een draagmaat heb ik al"

Ik denk het mijne. Ze kochten niets maar zouden morgen terug komen.

"Ik kom even aan deze kant van het raam kijken, de andere kant is zo koud."
Kocht zo ik al verwachtte ook niets.

Op zeker moment werd het mij wat te veel.
Er staat ineens een vrouw binnen, ze lacht naar me. "Sliep u?"
"Nee, ik zat even na te denken." ( Betrapt, rot griet ;-))

Gejaagd kijkt ze door de ramen naar binnen. Eenmaal binnen hurkt ze bij de snijplanken en begint ze allemaal op de vloer te spreiden. Onder het doen mompelt ze: "Deze…of deze…of…Oh, die, die is mooi"
"Ik heb een nieuw aanrechtblad" roept ze mij vanuit haar geknielde positie toe. "Deze plank staat er goed bij denk ik, er zit ook grijs in. Het blad is grijs", verduidelijkt ze. "Ze zijn allemaal net iets anders, moeilijk kiezen", gaat ze onverdroten hardop mompelend verder, meer tegen zich zelf dan tegen…Mij? "Oh, ook vierkante planken, die staan steviger dan rond…denk ik." Tussendoor roept ze mij nog even toe dat het blad donkergrijs is.

'Oké'

Ze ruimde alles weer keurig op en kocht er twee: Een ronde en een vierkante snijplank.

Het stel staat een tijdje te dralen , maar komt uiteindelijk toch binnen. Zeggen bah nog boe. "Kijk", zegt ze en wijst naar een blauwe vaas. "Je wou bruin" zegt hij. "Ja, bruin, maar die zie ik niet, maar jij kunt hem toch wel bruin verven?" Hij, met een groot ? op zijn gezicht: "Wa?".
"Schilderen, bruin" antwoord ze geïrriteerd."
"Oh, hier, dat rekje, zie je het Wim? "
"Zwart" zegt hij, "dat past niet, dat zie je toch ook wel"
"Ja, he, nou, jij altijd, dat kun je toch wel even een ander kleurtje verven".

Het word hem te veel verteld hij mij met een draai van zijn ogen een 'help' toe werpend.

"Kom Jan", zegt ze resoluut naar de deur lopend.
"Ik heet Wim en moet je niet…"
"Zeur nou es niet zo joh, kom mee, we gaan, met jou winkelen doe ik niet meer".

Ik steek mijn hand op als groet aan Jan/Wim. Sterkte hoor.

Leuk stel.

De draagmaat met vrouw zijn terug geweest, ze kochten een rond tafeltje, geen lamp.

Best leuk zo'n winkel, wel zorgen wat te doen te hebben…schrijven of zo.

feedback van andere lezers

• pieter
  Het leven van een winkelier voor één dag leuk beschreven. Het woord
  'huppeltje' is hier vast teder/lief/aardig bedoeld.
  Youp van 't Hek had het vaak over 'huppelkutjes'. En dat was niet vleiend bedoeld.
  Maar ja, net als ik is hij geboren en getogen in Het Gooi. Gelukkig heeft huppeltje dus nog een andere connotatie.
  Groet,
  Pieter.
  
  
  maarten54: Wat huppeltje betreft heeft u helemaal gelijk.
  Zou u mij een enorm plezier kunnen doen? Vergelijk mij dan noooit meer met dieje joep.
  Ik ben aan de Zuidendijk geboren, in de achterkamer, ik heb letterlijk nog nooit meer van hem gezien/gehoord dan slechts een paar zinnen...goddank. Gooi weg die gast.
  Dank voor uw bezoekje en uw komen lezen m'n beste.
• GoNo2
  Leuk verhaal!
  maarten54: War gebeurt ook nog, net of ik een prettig leven heb.
• Greta
  Fijn verhaal! Zo eenvoudig is dus winkelier zijn niet.
  Groet, Greta.
  maarten54: Even oppassen en verkopen vind ik wel leuk, levert ook leuke gesprekjes op. Voor de rest kan het beroep van winkelier mij gestolen worden.
  Leuk dat u even op bezoek was.
• Jan__Willems
  Leest heel vlot, grappig. Hier en daar wel wat spelfoutjes. Graag gelezen. Jan
  maarten54: Met T en D heb ik altijd ruzie, komma's zijn ook niet mijn ding, maar met de hulp tot nu gaat het al veel beter dan toen ik begon met schrijven

Enkel ingeschreven gebruikers kunnen stemmen.

Totale score: 6

Uitstekend: 2 stem(men), 50%
Goed: 2 stem(men), 50%
Niet goed: 0 stem(men), 0%

totaal 4 stem(men)