writehi(s)story Passie voor schrijven
home   wat is writehi(s)story?   bladeren   uitgeven   gezamenlijke publicaties   boekenwinkel   manuscriptanalyse   inschrijven   contact   
top 10   wedstrijden   forum   hulp   
 
naam:  
pass:  


wachtwoord vergeten?
 
 

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

Betere leesbaarheid

Boudewijn de groot.

door Verf

Hij zag er wat asetisch uit wat stijf 'ne nechten Hollander' zoals wij zeggen. En die asetische kop die zong. Al de teksten waren duidelijk te verstaan. Ik de puber. Op mijn arm groeide kippenvel en ik kreeg een dwaas gevoel. Diep vanbinnen. Hij die Hollander zong zoals wij dachten. Wij jonge snaken. We wisten het soms niet helemaal. Maar we geloofden er wel in, in wat we nog niet wisten. Boudewijn de groot die wist het duidelijk wel.

Eerst was er het geluid van stilte. In een kamp van de jeugdbeweging in Mol aan een molen. Ik weet dat nog omdat dat lied mij middendoor sloeg. Kippenvel een raar gevoel en desoriëntatie.
Totaal.

Zo ging ik naar een optreden in de zaal van het plaatselijk college.
En De klootzak speelde het geluid van stilte niet. Maar wat boeiender was in de kamer van meneer pastoor. De groote boudewijn gebruikte die kamer als kleedkamer.  DAAR WAS EEN VREEMDE SUBSTANTIE ACHTERGEBLEVEN. Meteen gonsde het van de geruchten.  Het was HASJIESJ. Op dat moment toen in die tijd. DIE HASJIESJ dat wilden we ook.

De tweede keer dat ik hem zag was in een een soort baankafe op de brugsebaan. Het geluid van stilte was er al een tijdje niet meer. De rook om zijn hoofd was niet verdwenen het was de tijd van NACHT EN ONTIJ. Van paracelsus.
Daar zat ik in dat baan café er waren 20 aanwezigen. Ik hoorde de kelner tegen een van de vaste bezoeker fezelen. 'Dat volgende week de meisjes er terug zouden zijn. De baas moet dat doen dan krijgt hij geld om het A.B.Nederlands te promoten."
Op het podium Cuby + Blizzards. De band. Na een zeer lange intro. Waarbij de enkele aanwezigen zelfs niet meer op de aanwezigheid van de meester haden gerekend. Kwam meneer slenterend op het midden pad richting podium. Hij zag er niet uit, lange vieze haaren, een vieze Afghaanse wollen jas die versiert was met ingenaaide tekeningen. Zijn broek was een veelkleurige lap stof. Voor ons de toeschouwers we verafgoden hem.
Hij die zei wat wij dachten. We wisten het dat onze ouders hem zouden Haaten .
Hij was onze God. Eventjes later liepen we zelf met ongewassen Haaren en in Afghanistan konden ze bestellingen niet meer bij houden.
Later zong hij nog iets over een wielrenner maar mijn kiekevel kreeg ik van andere dingen.

Verf ed 23/april / 2021
#verfed

 

Er zijn bezoekers online, waarvan leden: .