|
< terug
REISPERIKELEN
Reisperikelen
Enkele jaren geleden moest mijn vrouw het bedrijf waar ze werkte gaan vertegenwoordigen in Zuid-Afrika, bij een trouwfeest van de dochter van een grote klant van hen.
Mijn vrouw reisde dus gratis en ik kon ook mee, zodat we maar voor één persoon moesten betalen. Het was FAN-TAS-TISCH !
Maar ik maakte er, als pechvogel, natuurlijk wel het één en ander mee. Vooral het één dan. Neen, ik werd niet opgegeten door een malafide leeuw noch werd ik achterna gezeten door glimlachende hyena's.
Ik kreeg geen ebola of andere ziekte noch een aanval van malaria of homofilie of is het hemofilie?
Het volgende gebeurde echter wel. We waren dus met een tiental Westerlingen daar, allemaal bekenden van de bruid. De tweede avond was het vrijgezellenavond van de bruid en alle vrouwen moesten mee. Eén dame had echter haar 14-jarige zoon mee en mijn vrouw besliste dan maar (zoals vaak om niet te zeggen altijd) dat ik op dat gastje moest passen.
Ik was ongelooflijk blij met deze taak, helemaal niet dus!
Dus had mijn vrouw in het hotel een tafel geboekt voor twee. Ik, al niet danig sociaal georiënteerd en zeker niet als het jonge mannen betrof, zag er tegenop en dit manneke praatte zelf al niet veel en dan was het nog in het Angelsaksisch ook.
Met lood in de schoenen zat ik die avond aan tafel met dat kereltje. We praatten over giraffen en olifanten (hoe toepasselijk toch !). Gelukkige wilde dat kereltje om acht uur naar bed. Ik hield hem niet tegen, nadat ik hem gegoodnight had, vertrok hij; ik besloot dan ook maar naar de kamer te gaan.
Ik keek wat tv. Om twaalf uur kwam mijn vrouw ladderzat de kamer binnen gewandeld, of dronken of pissed, ze waggelde naar het toilet en viel daarna prompt in slaap op het bed. Het vreemde was, dat het bad één meter van het bed stond aan de kant waar ze sliep, gelukkig was er een gordijn rond dat ik dicht deed omdat het dan toch een beetje op een muur geleek.
Ik viel, ondanks het luide gesnurk in slaap. Na een uurtje of twee was ik alweer wakker. Ik moet dringend plassen.
Dus ik in het donker, slaapdronken, voelend aan het gordijn rond het bad en zo bereikte ik in het pikdonker een deur, ik deed ze open en stond plots, in mijn onderbroek op de gang, de deur sloeg met een harde knal dicht.
Ik schrok en was klaarwakker dankzij de felle lichten in de gang. Gelukkig was er niemand.
Ik klopte zachtjes op onze kamerdeur. Ik hoorde mijn andere helft snurken. Ik klopte wat harder op de deur maar niks hielp, ze sliep vast.
Plots ging de lift open en een zwarte man stapte er uit, toen hij me zag staan met mijn Seamanonderbroek aan ging hij gauw zijn kamer in, die net naast de onze was.
Even later kwam hij terug buiten en gaf me een handdoek om me een beetje te bedekken. Ik dankte hem en hij verdween weer.
Ik liep de gang door, maar moest echt dringend plassen, ik nam ipv de lift de trap en daar stond een grote plant in de hoek, ik plaste daar dan maar in altijd beter dan tegen de muur dacht ik.
Daarna kwam ik beneden, met dat handdoekje om mijn vette billen. Ik was aan de receptie en wachtte om de hoek, ik keek eerst of er niet teveel volk was.
Neen dus, enkel een viertal receptionisten. Ik strompelde op blote voeten en met lendendoek naar de receptionisten toe. Net op het moment dat ik in het midden van de hall was ging de grote voordeur open en stapten er een dertigtal Japanse toeristen de hall binnen, toen ze me zagen begonnen ze luid te krijsen en namen ze hun fototoestellen en namen ze foto's.
Ik zakte door de grond van schaamte.
Ik keek de dichtsbijzijnde receptionist aan, die nauwelijks zijn lach kon bedwingen en legde hem mijn situatie uit. Hij knikte en overhandigde me een kaart om onze kamerdeur te openen.
Als een pijl uit een boog stormde ik de trap op met het schaamrood over mijn hele lichaam.
Even later lag ik in bed, mijn vrouw snurkte rustig verder, toen ik haar 's morgens mijn event vertelde geloofde ze me niet, toen ik haar de derde deurkaart toonde moest ze me wel geloven.
Gelukkig waren er ook leuke dingen zoals safari's, drank, lekker eten en zo verder.
Maar de pech sloeg weer toe...
Op een andere avond moet mijn vrouw naar één of andere show voor vrouwen. Ik zat weer alleen, gelukkig moest ik niet babysitten.
Na enkele biertjes aan de bar, ging ik naar mijn kamer. Na een uurtje kreeg ik honger, ik bestelde kip en frietjes en enkele blikjes bier via roomservice . Het was lekker.
Toen ik gedaan had besloot ik om de tray en het bord op een trolley te zetten die ik in de gang had zien staan.
Maar hola, ik was geen ezel die zichzelf twee keer aan dezelfde steen zou stoten, dus legde ik een schoen tussen de deur, ik verliet de kamer, alweer in onderbroek, maar de rem op de deur was zo krachtig dat de deur gewoon mijn schoen de gang in duwde en sloot.
Ik durfde echt niet meer naar de receptie gaan en bleef gewoon voor onze kamerdeur zitten. Mensen die voorbij kwamen schudden met hun hoofden en dachten waarschijnlijk dat ik een bedelaar of zo was...
Toen mijn eega arriveerde lachtte ze met me.
"Twee keer, dat kan toch niet?" proestte ze.
Ik was kwaad en ging slapen...
|
