naam:
	pass:
	wachtwoord vergeten?

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

CD

door annvanbyl

De werkgever had haar niet in de bloemen, maar in de kleuren gezet.
En zo deed ze de dienstverplaatsing iedere ochtend in een felblauwe kleine bedrijfswagen, met wanden in een vergezochte tint, die de ogen van nachtraven zouden verblinden.
Ze had de trouwe vierwieler Aquamobiel gedoopt en al meermaals overwogen het ding de vaart in te rijden.
Een chronisch - en op dat moment ook acuut - gebrek aan zwemtalent weerhield haar.

Ze toerde rond, van a naar b, van hot naar her. Op de middelste strook, lekker veilig, niet gehinderd door het onzekere rijgedrag van oma's rechts en de overmoed van de broekjes links. Het tempo was gezapig, de file veraf.
De getergde bestuurder van de zwarte wagen knipperde met zijn halogeenlampen. Drie keer.
Toeterde. Twee keer.
En stak uiteindelijk haar hemelsblauw gedrocht rechts voorbij.
Op de nummerplaat las ze de letters "CD" en de gedachte aan een mondaine rotverwende globetrotter kwam in haar op.
Je bent niet uniek, mijnheer corps diplomatique, ook ik heb een diplomatisch lijf, foeterde ze inwendig. De eerste bedrogen echtgenote van de overspelpartners die ze in haar Aquamobiel ontving, moest nog langskomen.
Hij haalde rechts in - dat mag niet idiote buitenlander - en swingde zijn wielen weer naar links.
De stoplichten doemden voor haar op. Wars van coördinatievermogen vergat ze de rem en duwde het gaspedaal een likje verder in.
En liet de felblauwe verf een donkerverwend poepje ruiken….
Op de pechstrook keek een oudje haar vanuit een krakkemikkig voertuig aan en fronste er spontaan een rimpel bij: die jonge vrouwen van tegenwoordig, rijden konden ze echt niet.
Zij foeterde.
Hij glimlachte.


De zon brandde op haar huid toen ze uit het zwembad stapte na het trekken van haar dagelijkse vijftien baantjes.
De zwemlessen waaraan hij haar zo genereus onderworpen had, wierpen hun vruchten af. Dat gold ook voor hun wilde intieme leven: de jongste kroop op negen maanden oude handjes rond en de tweede, hun zoon van drie, genoot van een kleine siësta.
De zwarte lak van de auto blonk in de hitte, en de letters "CD" lichtten op.
De oudste dochter speelde ruw met een miniwagentje: felblauw, met een gamma aan deuken als bonus voor roekeloos en onaangepast rijgedrag.
Hij wees zijn tweetalige dochter speels in zijn eigen taal terecht: "Voorzichtig, meisje, voor je het weet bots je met je Aquamobiel!"
"En wie weet waar je diplomatieke lijfje dan eindigt… ,"voegde zij er moederlijk en met een knipoog aan toe.

feedback van andere lezers

• gono
  Goed verhaal, ik dacht dat het over een CD ging................
  annvanbyl: En maar zoeken naar de artiest : -)
• sneakers1982
  leuk verhaal, leest vlotjes, fijne ontspanning :-)
  annvanbyl: Bedankt Benny!
• Das
  an-van-bil-gaander-dinges,
  
  ik geef je nu al wat punten
  ga je stukje later pas lezen
  heb nu geen tijd
  ik weet op voorhand al dat het 'uitstekend' zal zijn
  twijfelen is meer iets voor terughoudende twijfelkonten in tweestrijd
  hoeveel tijd verliezen die mensen daar mee
  te veel om op te sommen
  te veel moeite om het precies na te gaan en te vergelijken kordaat en vastberaden handelingen
  daar zeg je het zelf
  
  
  mvg,
  haberdoe-euh-dinges
  annvanbyl: Hé, leuk, die glazen bol van jou ! :-)
• RolandBergeys
  Heel, heel leuk.
  
  Vraagje: is het ze foeterde, of ze toeterde?...
  
  Ik denk het laatste.
  
  Toch knap geschreven, vrolijk, vlot en grappig.
  annvanbyl: Ze foetertoeterde, zoals ik dagelijks doe als ik achter het stuur kruip :-)
  Bedankt Roland !
• dichtduvel
  Een diplomatiek lijfje : tot onderhandelen bereid of onschendbaar ? Graag gelezen. Jef
  annvanbyl: :-))
• aquaangel
  heel leuk!
  annvanbyl: Bedankt Angélique !
• DensPowells
  Ik heb het drie keer moeten lezen om er goed aan uit te kunnen, niet dat de tekst zo moeilijk is, maar omdat ik contant uit mijn leesritme viel. Ik denk dat dat kwam door die hard returns die je vaak gebruikt. Ook in de laatste alinea "de oudste dochter" vond ik verwarrend, het gaat om de CD zijn dochter, dus zou ik "zijn oudste .." geschreven hebben. Her en der wat meer aanhalingstekens gebruiken, kan ook geen kwaad, denk ik.
  Verder leuk geschreven. Bondig
  annvanbyl: Drie keer lezen, Dennis, en de aanhouder wint :-)
  Ik kan me vinden in je commentaar, het is een schrijfstijl die ik vaak hanteer (die harde returns ). Ik hou in gedachten dat het niet altijd voor iedereen even eenvoudig leest!
  Bedankt voor je feedback!
• back
  Knap geschreven.
  Kleine opmerking:
  " gebrek aan zwemtalent weerhield er haar van" -->
  " gebrek aan zwemtalent weerhield haar" (leest vlotter)
  annvanbyl: Grappig, want ik had het eerst zo geschreven, en ben dan gaan neuzen op een taalsite om te weten of het weerhouden wel zonder "ervan" kon... en deze weegschaal begon te twijfelen...en heeft het dan toch maar aangepast....en kijk, nu geef jij mijn initieel idee gelijk :-)
• zwartkopje
  Hoi Ann,
  
  Leuk verhaal. Vooral de titel zet de lezer op een ander spoor, maar dat is juist het leuke; vind ik.
  
  gr.
  
  zwartkopje
  annvanbyl: Hé, bedankt, zwartkopje (tenzij je nu blond blijkt te zijn : -)
• harmandi
  Zoals al eerder opgemerkt, zette de titel me op het verkeerde been. Grappig verhaal met verrassend einde.
  annvanbyl: Bedankt Rianne !
• thijl
  Heerlijk. Heel graag gelezen. En dan dat einde!;-)
  annvanbyl: Fijn !