Volg ons op facebook
|
< terug
'Amateur!'
'Amateur!'
'Amateur!'
Het woord ontsnapt mij onverhoeds. Zoals scheetjes dat plegen te doen. Een potige dertiger in opzichtig maatpak, die een tafeltje verder lustig aan het grasduinen is tussen de duur verpakte rotzooi, kijkt mijn kant op. Ik sla mijn hand voor mijn mond. Hij lacht.
Verdomme nog aan toe! Ik heb mij laten verleiden. Nochtans was ik steevast van plan in deze naar slechte smaak riekende winkel zo rap mogelijk en ongezien mijn ding te doen. Nu sta ik hier kouwe kak te consumeren dat het een lieve lust is. Waarom toch kan ik mijn aller-intiemste benodigdheden nu eens niet gewoon in de supermarkt kopen, of beter nog, discreet bestellen via het internet?
Ik ren fluks de trap op, gris uit het rek een fikse voorraad van het vloeibare spul dat ik nu eenmaal van doen heb om mijn grote liefde te bedrijven en dat mij deze onwelvoeglijke plek doet bezoeken en reken af.
Beneden gekomen bezin ik mij echter over de precieze betekenis van mijn verbaal windje. En, omdat ik me toevallig toch in een boekhandel, of wat daarvoor moet doorgaan, bevind, geef ik toe aan alweer één van mijn onhebbelijkheden. Ik neem een spiksplinternieuwe van Dale ter hand en zoek op wat ik alleen maar denk te weten: de precieze betekenis van het woord dat zonet aan mijn lippen ontwelde. En wat leer ik? Een amateur is iemand die een sport, een ambacht of een kunst beoefent uit liefhebberij en er niet zijn beroep van maakt. Amateur is geen scheldwoord. De notie ondeskundigheid vind je wél in het woord 'dilettant'. Volgens van Dale althans.
Het lawine-effect, eigen aan woordenboeken blijft niet uit. Wat betekent liefhebberij dan wel? Zo, zo, 'wat men graag doet'. Schrijven, is dat wat ik graag doe? Dat gestadige uitpitsen van pus uit ontstoken hersenkronkels, dat ellendige purgeren van geconstipeerde darmen, dat gebiologeerde aderlaten om te beletten dat al mijn bloed eruit spuit, schrijven dus, doe ik dat graag? Of is het een neiging, een lust? Hé, dikke vriend, laat mij niet in de steek. Bevredig mij en wel nu! Bij puntje vier hou ik halt, want dat staat mij wel aan: 'hebbelijkheid'. Dat is het gewoon.
- 'Waarom schrijft u, Vansion?'
- 'Het is mij hebbelijk, meneer!'
Onwillekeurig gaan mijn ogen op zoek naar de corpulente man die getuige was van mijn misplaatste uitlaat. Hij heeft de "schenk-eens-een-boek"-tafel achter zich gelaten en staat nu gnuivend in een romannetje te lezen, eentje van het type 'lectuur', want in dit soort winkels vind je 'lectuur' en 'literatuur'. Bij mijn eerste schuchtere bezoekje alhier vroeg ik de winkeljuf wat het onderscheid was tussen beide. Ze keek me aan alsof ik een cultuurbarbaar was. Kijk gerust eens rond, zei ze meewarig, dan zul je dat wel merken. Mijn onderzoek duurde niet lang. Het verschil lag hem gewoon in de verpakking, de prijs en, bij nader inzien, de uitgeverij. De handelswijze van de kooplustigen aan elk van beide tafels verschilde ook danig. De lectuurmensjes waren duidelijk op zoek naar leesvoer, graaiden lustig in de voederbak, roken gulzig aan het papier en verlustigden zich in voorproefjes. De literatureluren bestudeerden met een kennersblik de flap en knikten beheerst en beamend. Toegegeven, als ik me al eens laat bekoren, zoals vandaag, schaar ik mij bij de tweede groep. Dat zal dan wel aan mijn keurige opvoeding liggen. Maar ik zou nooit de lakens kreuken met zogenaamde literatuur vooraleer ik weet welk vlees ik in de kuip heb. Dat heeft dan eerder te maken met mijn minder fatsoenlijke schat aan ervaring. Ik ben kieskeurig geworden. Wat plakkerig, opgefokt, tweedehands, uitgekookt of nep is, hoef ik niet. Ik heb ze graag vurig, boud, diepgaand, innemend en vooral écht. Noch de kleren van de man, al was hij de paus of de keizer, noch de wierook en de aftershave op de achterflap kunnen mij flatteren. Zelf proeven wil ik. Soms leidt dat tot flatulentie, tja…
Ik laat de twee dikken voor wat ze zijn en wandel naar buiten. Glimlachend wurm ik een inktpatroontje uit één van de pakketjes die ik zonet kocht en hou het tegen het licht: Bleu des Mers du Sud van Waterman, de enige perfecte kleur voor het juiste woord op de juiste plek, amateur of niet…
feedback van andere lezers- Auda
Heel mooie en originele zinswendingen...houden de aandacht op scherp en maken het verhaal dieper dan het verhaal zelf wat toch kenmerken is voor literatuur. Ook je scherpzinnige reflecties (het resultaat van je fijn observatievermogen en grote portie zelfkennis, zoals het hier naar voren komt natuurlijk ;)) geven het verhaal diepgang.
Kleine opmerking: "Kijk gerust eens rond, zei ze meewarig, dan zul je dat wel merken." Het tweede deel van de opmerking is volgens mij overbodig. Het lijkt me weinig waarschijnlijk dat een verkoper/verkoopster zal zeggen: je zal het wel merken. Meestal beperken ze zich dan tot één zin die duidelijk maakt: "Zoek het zelf uit", in jouw geval de eerste dus.
Pluim!
Vansion: Zeer juist, wat je zegt over die repliek van de verkoopster. Daar ga ik nu eens een ochtendje over dubben... al is dit stukje eigenlijk maar voor een opdrachtje geschreven en ligt het mij niet na aan het hart.
Haha! Zelfkennis? Als er al iets over mezelf in mijn werkjes staat is het ironisch te lezen. Ik schrijf inderdaad met appelblauwzeegroene inkt... één van mijn kinderachtige grillen ... - Das
Ok, hoewel de dialoog iets beter kon. Voor iemand die graag schrijft, is hij bijzonder kort.
En toch... Ik ben al blij dat er eens een vrouw is die weet dat de lengte eigenlijk maar een weinig rol speelt.
"Van Daele?"
Vansion: Deze tekst heb ik tegen mijn zin geschreven. In opdracht. Ik heb het graag diep, heel diep. - bellehelene
echt leuk
bedankt
Vansion: ook dank - denspowells
Die hebbelijkheid is ook de mijne! Heerlijk vind ik. Uitstekend omdat ik dit wilde geschreven hebben. Ik ben wel geen Waterman-man, maar eerder dat sierlijke van Saeffer en het statische van Parker.
Vansion: Las ik daar 'ontplooiing' ? Bij jou? Dat is een deel van de code.
Eerlijk gezegd, dit is een tekst waarover ik niet echt fier ben. Niet echt mijn ding. In opdracht gepend... Maar Waterman is wel mijn. Echt... - Hoeselaar
Goed verhaal ook al gaat het maar over de ontsnapping van een geurig windje.
Nu je de van Daele erbij haalde weet je wel hoe de verschillende bewoordingen zijn, maar van reuk geur en smaak geen woord
wilhelm
Vansion: Dit gaat idd. over minder dan niets. Je hebt gelijk. Dit is een afstandelijke tekst. En niet met hart en ziel geschreven. Want in opdracht.
Mijn ander werk is anders... - Ghislaine
Je schrijft zo heerlijk, dat ik in je teksten verdrink. Onmiskenbaar een meester.
Vansion: Dit is eigenlijk redelijk pissig gepend ... afstandelijk bovendien ... niet met hart en ziel ... in opdracht .... en dat gaat mij niet af ... - Draakje
Een beeldend pareltje. Knap.
Vansion: Ai. Moet nog eens fietbek aan dat ruimteschip van jou hangen. Zucht... Komt nog wel ... op zijn tijd ... Draakje met scherpe oogjes ... - fille_de_toi
met heel veel graagte gelezen,
fille
Vansion: Ja? Mag ik eerlijk zijn? Vind dit zelf eigenlijk niet zo goed. Te koud ... - waterklok1
de lectuurmensjes...heb om deze zin moeten lachen!
wijs tekstje, vlot neergepend!
met genoegen geleze...
lot
Vansion: Hahaha. Ruiken aan de verse druk? Doe ik ook ! Zoals een diertje ... Lang geleden dat ik jou nog las, verdorie. Zal er eens werk van maken ... - backie
Heel mooi. In je bekende stijl geschreven, scheetje. Dat ik dit ooit zou zeggen tegen jou. Heb het al vele malen gedacht, en nu kun je me het niet kwalijk nemen als ik het toepasselijk schrijf(allez, 't is 't hopen).
An, er is een k'tje uit je pakketje gevallen tijdens het wurmen.
groeten. backie
Vansion: Merci. Alweer een terechte opmerking.
(Ik vind dit zelf eigenlijk niet goed. Te koud. Het was eigenlijk 'huiswerk'...) - sabineluypaert
:lol: het is mij hebbelijk mijnheer (smile)
ik heb genoooten van dit stukje
en ja, de kleur van de inkt is echt van crusiaal belang
Vansion: Dat woord hebbelijk heb ik zelf pas ontdekt! Ja, tof hé? Klinkt zo dat ze allemaal moet zwijgen met zagen... ;) - harmandi
Hoi Vansion, ik lees hier een smakelijke scène uit het dagelijks leven. Knap overgaand van een incidentje naar diepe overdenking. Erg grappig vind ik het antwoord van de winkeljuf op de vraag wat nu het verschil is tussen lectuur en literatuur. Zij weet het dus niet, zoals zovelen... In het hart van de zaak maakt het ook niet uit. Voor elk wat wils, toch?
Een drietal kleinigheidjes:
Het is Van Dale (niet Daele)
Wat is 'gestadig(e) uitpitsen van pus'? Mijn vriend Van Dale bood geen uitkomst.
'paketjes' moet zijn 'pakketjes'
Vansion: "het gestadige uitpitsen van pus" is inderdaad wat omslachtig en logisch niet helemaal je dat. Je pitst een puist uit. Pus is wat eruit komt. Etter dus.
Dankje voor de correcties.
Is er iets fout met je mailadres? Ik kon je niet meer bereiken... (Voorlopig is onze compy zwaar ziek. Nu kan ik zelf niet meer mailen.) - drebddronefish
Zijn we niet allemaal amateurkes als het er op aankomt. Zelfs Steiner, de eerste die een leerstoel vergelijkende literatuurstudie bekleedt noemt zichzelf een amateurke. Hebbelijkheid staat me ook wel aan. Ik zou het ook wel een kastijdende onoverkomelijkheid durven noemen. Het is nochtans simpel. Welk winkeltje was dat dan? Een soort boekenbeurs?
Vansion: Dat winkeltje was "De Club". Al is dit alles niet werkelijk gebeurd, hoor.
Ach, stom tekstje. Ik schreef het voor een sollicitatie-opdracht. Tegen mijn zin. Zonder de lust die ik nodig heb om van 't schrijven te genieten...
(Compy is helemaal groggy. Zal format C: worden. Hoop tegen woensdag terug aan de slag te kunnen.) - rinka
...en als het wierrook is? ha!
een fijn verhaaltje, een echt verhaaltje, een mollig rond dingetje dat ik heel graag gelezen heb. met de glimlach, en af en toe ontsnapte een kreuntje. ook flatulentie.
;-)
Vansion: Ha die Rinka! Ik vind dit zelf een stom tekstje. Het was een soort 'opdracht'. Als iets moet, ontbreekt het mij aan verve en lust. (Jeweetwel.) Tja ... - feniks
Je bent me er eentje, klein schavuitje ! Zomaar je lezers op het verkeerde been zetten. Zelfs op het eind moest ik nog alles even op een rijtje zetten om de ware toedracht van je verhaal te vatten.
Maar knap geschreven, en leuk bedacht. Dat moet ik je nageven.
Och ja, klein detailke, bedoel je 'Van Dale' of 'Van Daele'. Je gebruikt beide...
Vansion: Het is van Dale. Merci.
Schavuitje? Ik? Ach, dit is gewoon toepassing van een procédé. Zoiets in elkaar boksen leer je op schrijverscursussen, denk ik. Dit schreef ik op een uurtje. Zo zou ik er elke dag wel eentje kunnen produceren. Maar dat geeft mij totaal geen bevrediging. Ik word er lusteloos van. Het wordt blijkbaar wel graag genuttigd. Zoals een Mars, of een zak chips...
Dit was een opdrachtje. Het hoorde bij een sollicitatie. - commissarisV
een onthullend einde... :-)
Vansion: Hey. Dit tekstje is een zak chips. Iedereen slikt het gewillig. De enige die er geen lust aan beleefde is de auteur. Want ze deed dit omdat ze moest. Voor een sollicitatie...
(PS. Ik zit een week zonder computer wegens virus ...) - koyaanisqatsi
beslist verre van amateuristisch werk!
Vansion: Nochtans heb ik dit geschreven om een amateurs- (lees:onbetaalde) job te versieren. Toppunt van ironie. Ik schrijf dit soort dingetjes niet echt graag. Ik begrijp niet genoeg waarom het zoveel succes heeft. Ze zouden beter jouw verhaal lezen. Dat sterkt de verbeelding. Te lang zeker?
PS Om één of andere niet achterhaalbare reden, heeft Elvis in mijn koppie de gedaante van Bertje Anciaux aangenomen. Ik kan je verzekeren dat mijn lol multiplex is. - mariagarquez
Ik eens een ganse uitleg moeten doen bij een schrijver hier op de site omdat ik vond mijn enthousiasme over een stukje haarer hand te moeten legitimeren. Ik doe dat niet graag en dus niet meer. Kijk, ik geef je goed, zodat je met deze fb kunt leven.
Ik vind je vindingrijk en uitdagend schrijven.
Ik ontwaar een belangrijk moment in deze tekst wanneer je je bedenkingen over esthetiek en literatuur laat uitschijnen. Dat is zo een moment waarop een schrijver meer is dan een verteller, het stelt het intellect op de proef. Te kort in deze tekst om er veel over te kunnen vertellen maar de aanzet is belangrijk en vaak afwezig bij vele andere scribenten (niet pejoratief bedoelt). Ik zou heel graag eens een lange adem van je lezen en een werkelijke uitspraak doen over je manier van schrijven.
Vorige keer zei je het grappig te vinden dat ik dacht dat jij een man was; ik weet nu hoe dat komt; je schrijven komt mij mannelijk over (wat dat ook is).
Slaag jij er in je realiteit (je verhaal) aan te wenden om te laten weten hoe je denkt, of je links of rechts bent (cliché waarin ik nog geloof) hoe belangrijk esthetiek is, hoe je over liefde, mannen vrouwen, literatuur , filosofie,... nadenkt. Dat is wat ik graag te weten kom wanneer ik lees. Je gaf me hier een vermoeden prijs. Genoeg om meer te willen.
Een vriendelijke groet.
Vansion: Dit stukje heb ik moeten schrijven als onderdeel van een sollicitatie. Ik deed het zeer tegen mijn zin. Al heb ik altijd wel lol in het formuleren eens ik in gang geschoten ben. Zie het als een etalage van wat ik bijna dagelijks uit mezelf kan persen als er wat druk op zit. Enfin, ‘uit mezelf’ is natuurlijk een fabeltje. Mijn bagage heb ik ook maar gekregen.
In mijn vervolgroman op de site beklaagt Tanne, mijn hoofdpersonage, er zich over dat ons Vlaams letterlandschapje weinig borsten in huis heeft (zie fragment 043.) De mijne zijn klein, maar daarom niet minder werkzaam in mijn doen en laten en dus ook als ik schrijf. Schrijven is voor mij een sensueel bedrijf. Dit cursiefje is gewoon vakwerk, toepassing van wat je op school leert. Ik heb er geen dagen op gebroed zoals ik dat voor mijn ander werk (willens nillens) doe.
Ik heb nul komma nul behoefte om mijn eigen mening of visie aan wie dan ook kenbaar te maken. Ik hoed mij voor predikerschap. Ik tracht alleen alle foute, achterhaalde, verdraaide of halve waarheden (expliciete én impliciete) uit mijn taal (!) te weren. Dat op zich is al haast onbegonnen werk. Voorbeeldje? Ik heb ‘seksuele voorkeur’ in een bepaalde passage beschaamd moeten wijzigen in ‘seksuele geaardheid’; gezien de recente wetenschappelijke ontdekkingen was dat een kemel.
Het weinige dat ik over schrijverschap wil/kan vertellen is verwerkt in hetzelfde boek. Ik ga mijn eigen behoedzame werk van lange adem nu niet verpesten met rappe antwoordjes op je vragen. Ik heb de pest aan ingewikkeldheid en gewichtigdoenerij. Maar er zijn nu eenmaal zaken die je niet in een paar zinnen helder en precies kunt formuleren.
Tja, die lange adem staat op de site, en is ook gratis(!) bestelbaar in zijn geheel via de site (zie:boeken)... maar nog niet helemaal af ... - ivo
mooi en boeiend
Vansion: Dankje. Van iemand met zo'n oprecht klinkend profiel doet zo'n feedback heel veel deugd. Oppassen met filo-forums hé: teveel kan de gezondheid schaden. ;) - Sangria
Heel graag gelezen. Geen wonder dat deze nummer 1 staat van de beste verhalen. Subtiele humor, goede innerlijke monoloog en geweldige schrijfwerk maken dit een heel orgineel verhaal.
Vansion: Wel, Sangria, bedankt. Lang geleden dat ik iets van je las. Zou dat aan mij liggen? (Zal snel eensgaanpiepen.
Zelf vind ik dit niet mijn beste. Maar de lezer krijgt altijd gelijk...:) - RolandBergeys
Sluit me aan bij Feniks. Heel knap, hoor.
Vansion: danke - aquaangel
misschien niet een van je beste zoals je schrijft maar als je veel gelezen wordt en de puntjes telt ja dan is het gewoon niet anders An.
Ik heb ook heerlijk genoten van alle reacties. En bovendien ook van je verhaal, haha daar draait het uiteindelijk allemaal om.
Sollicitatie?
En? werd het een succes?
xx
Vansion: Nog geen reactie op die soll.. Niet zo belangrijk. Is voor een vrijwilligersjob in een redactie. Geen cadeau dus. Wel nog meer werk. Zot zijn doet soms zeer. - kronos
hé ik ben een waterman! ;)
Vansion: Dat kon ni anders! Maar wel een ander kleurtje zeker ...
|
