Volg ons op facebook
|
< terug
*www.rdx.be* - 042. klaar voor het feest
***ontbrekend fragment in mijn vervolgverhaal, wegens gemolesteerd als inzending voor de wedstrijd -
hier neergezet ten behoeve van die enkele moedige (ver-)volgers***
"Mijn klaviertje, mijn klavertjevierhofje, mijn intiem plantsoentje, ik heb je beduimeld, het spijt me zo!" Jean Toets, want zo heet mijn keyboard, is tevens mijn klankbord -een goed bewaard geheim- . Ik krijg lik op stuk: "Tannetje, zalig vingerend wezen, subiet leid ik je zowaar naar 't inwijdingsfeest. Zou je je niet beter klaarmaken? Je lijkt wel een wegwerppoesje; je pootjes zijn verkleumd en je snoet ongepoetst."
Hemeltjelief, ik zie er niet naar uit. In paniek plaats ik mijn beide handen voor de display: "Niet kijken, please, nu nog niet; ik ben er nog niet klaar voor!"
Een douche dan maar voor deze smeerpoes. Ik ontdoe mij van mijn zeer permeabel schoeisel, van het rouwkleed en van mijn doorkijk-lingerie . Lauw water. Zinderend kruipt dooi door mijn tenen naar omhoog; mijn enkels worden gegrepen door het evenwicht van een licht glooiend plein zonder grenzen. Zeep. Mijn gekwetste handen worden omzwachteld met een geur van sandelhout; aan het stromen op mijn naakt is geen begin en geen einde. Heet water. Als een lint reik ik mijn uiteindes aan stukken; jubelend weet ik mij de gade van God. IJskoud water. Mijn nog nooit gebruikte binnenkant hunkert naar de onophoudelijke stroom; als een goedmoedige huisvader zet ik mijn schedeldakje open. De spuikommen van opgespaarde tranen achter mijn oogbollen overstromen. Mijn hersenen worden heerlijk week. Er wonen helden in. Ik laat ze vrij. Hijgend laat ik het hek van de dam. Ik bid voor een inwendige dijkbreuk. "Laat mijn hele hebben, houden en zijn meegesleurd worden naar zee en in hemelse regen druppelsgewijs de lippen bevochtigen van al wie dorst heeft op aarde! Ik smeek u, God. Opdat er léven zij, en wel in overvloed!" Mijn bede wordt niet verhoord. Ik word nooit verhoord als ik bid uit liefde. Ik word enkel verhoord als ik boosaardig word . Als ik zou vragen:"Steek een koevoet tussen die twee tandjes van onze eerste minister, Heer, en wrik totdat hij ertussen kan fluiten naar zijn volgende ambtstermijn…", dan, ja, dan zou Hij misschien luisteren.
Met één vastberaden draaibeweging van mijn almachtige mensenhand rond de kraan maak ik een einde aan de weelde. Mijn ruwe handdoek ontfermt zich over mijn wijd open poriën. Ik gloei en ril tegelijk. Ik adem. Ik zucht. Ik heb honger. Helemaal in mijn blootje bak ik neuriënd twee eitjes met spek en ajuintjes. Als nu eens alle ongebruikte eicellen ter wereld zouden gedoneerd worden in dit pannetje en gebakken in het overtollig spek van beschavingspillen slikkende mannen… zou dan niet minstens één kind van de hongerdood kunnen worden gered? Ik hou van druppels op hete platen. Ze sissen. Ik hou van stevig voedsel. Voor mij en voor iedereen.
Grimlachend dek ik de tafel voor twee: voor mijzelf én voor Elia. Voor het geval hij toch nog een keer komt aanwaaien. Maar Elia komt nooit en ook nu niet en dat let niet. Geen leukere conversatie aan tafel dan met een man die al wat je vertelt, slikt en van je eitjes afblijven kan. "En, afwezige schat, hoe wil je het gesprekje vandaag? Zoals altijd ongezouten, zij het niet zoutloos?" Hij snapt het niet. Dat vraagt uitleg: "Ik bedoel gewoon met wat korreltjes zout, hé, je weet wel…". Ik knipoog en hij lacht. Ik denk aan mijn eerste liefde die misschien toch niet mijn laatste zal zijn. Voor die gedachte beloon ik prompt mezelf met een heerlijk streepje muziek. De Canto General nestelt zich rond de maaltijd. Het "Voy a vívir" klinkt als een dwingende belofte. En al kauwend beaam ik dat ik léven zal. Hoe dan ook. In naam van allen die het niet mogen of kunnen, in naam van de verschoppelingen en de ontheemden…. zal ik léven … en wel grondig. Ga in vrede, vrouw, en zondig. Dat rijmt en dus …
feedback van andere lezers- drebddronefish
Jean Toets, klinkt me bekend in de oren, een alliteratie buiten beschouwing gelaten, haha, ik kan niet wachten tot jouw roman af is en ik hem in één keer kan lezen. Ik weet het, dat is het lot van zoetjesaan geserveerde dingetjes. Maar je kan schrijven, dat is iets dat buiten kijkf, met een t toegevoegd, of was het een k, staat. Forever yours..
x
Vansion: Jean heeft mij aangeraden Jean in Jef te veranderen. Wat ik niet heb gedaan...
Glimlach op mijn gezicht. Onzegbare dingen zijn zo mooi ... bij wijlen ... - commissarisv
Had ik reeds gelezen, denk ik...in een eerder aan mij verstuurde versie. dagannekexxx
Vansion: juist, ja - heb ondertussen bijbeenlezertjes ... - PS: rare wendingen op deze site - alweer zin om in mijn schulp te kruipen - heb jou al gelezen, maar stel mijn commentaar nog wat uit ... - littlefairytale
Heb enkel dit gelezen en moet nog op zoek naar de rest.
Niet moeten omwille van dwang maar uit drang om meer.
Spitant stukje en sappig die taal:
Die conversatie met het klavier is echt knap.
Als een lint reik ik mijn uiteindes...
die koevoet metafoor...
...nestelt zich rond de maaltijd
Met tijd en boterham wat meer van je proeven.
groet, tine
Vansion: Neem je boterhammen, Tine en vooral de tijd - Eerst leven dan ev. lezen. Doe ik ook. Groet. - Seppe
Is alweer bijzonder aangenaam om lezen, vrouwe vansion.
Fijn, jij schrijft fijn.
Eerst in 't klad, met zwarte chinese inkt en een fijne penpunt, denk ik?
Vansion: Niet voor publicatie schrijf ik met bleu des mers du Sud van Waeterman. In mijn verboden wijzerboek.
Alleen God leest dat. Gezien Hij niet bestaat ...
Ik heb je al wel gretig gelezen. Maar ik stel mijn commentaar nog uit tot er iets snedigs in mijn kop rolt. Vroeg of laat of never. XXX - feniks
nog steeds gesmaakt
de eitjes ook
Vansion: spiegeleitjes? - Ghislaine
Dit gelezen op het werk. Zalig hoe jij een mens weet te boeien, tot het gevaarlijke af :-) was bijna vergeten dat een korte pauze slechts een kwartier duurt.
Vansion: Dankje Gh. Geeft fijn gevoel de pauze van de armen der wet op te mogen fleuren ... - rinka
indrukwekkend an
een van mijn grote favorieten
ik las het zopas voor de x-ste keer
Vansion: Raar hé ... Soms denk ik dat jij op Tanne gelijkt ... al heb ik je nooit ontmoet ... - kronos
ziezo en nu naar 44
|
