Volg ons op facebook
|
< terug
Polonium in de wetstraat ...
"Wacht eens even", zei de speurder nogal nerveus doorheen de telefoonhoorn ."Ik ben een agent die zijn universitaire studies als criminoloog heeft afgerond. En ik ken niets van scheikunde, laat staan van kernfusie of wat dan ook.". Hij trok nog eens aan zijn sigaret en blies de rook rondom zijn tong naar boven, zodat mooie kringen de lucht versierde in zijn kantoor.
Nog voor hij zijn voeten van het desk kon weghalen, vloog de deur van zijn kantoortje open. De directeur in eigen persoon had zonder kloppen de deur opengemaaid waardoor de boekentas die er nogal ongelukkig stond een duw kreeg en zo tegen de kast aanknalde. "Weet je al iets meer over wat er hier allemaal gaande is ?" Mijn telefoon staat roodgloeiend, als wie nog maar denkt dat die twee sterren of meer heeft, wil weten wat er juist is gebeurd.".
"Ik bel je later terug, want ik moet nu verslag uitbrengen bij de directie" en hij legde de hoorn neer op het toestel.
"Ik ben de informatie aan het bijeen halen en ik hoop het zo snel als mogelijk hier in een leesbare tekst te kunnen samenvatten" Hij kon het bijna niet gezegd krijgen, zo was hij verschoten van de inval en schending van zijn privacy.
"Ok, ok, maar wat weten we al, is er een probleem voor de volksgezondheid en zo ja hoe groot is het dan ?". De witte lijnen op het gezicht van de directeur, verraadde echt wel de zenuwtrek die hij had, zeker als de stress te groot werd.
"Als het product waar we nu over spreken, inderdaad polonium 210 is dan hebben we te maken met een zeer gevaarlijk product. Gevaarlijk omdat het een zeer hoogwaardig radioactieve waarde heeft en zeker niet zonder gevaar is voor de mensen. Nu moeten we het geheel wel relativeren, omdat het product zichzelf omzet tot lood, waardoor de radioactiviteit ook met de dag afneemt. En als je weet dat polonium 210 ook in sigarettenrook zit, dan kan ik zelfs begrijpen dat men het niet te sensationeel mag maken. In actieve vorm is Polonium-210 honderdduizend maal gevaarlijker dan extreem giftig en moeilijk te verwerken plutonium-239 in atoomwapens. Vers Po-210 is even bederfelijk als ongekoeld vers fruit. Elke 138 dagen vervalt de helft tot lood-206. Een jaar na productie van een zuiver monster verblijft slechts 16% Po-210. "Stel dat men één milligram Po-210 oplost in 1 milliliter water en dit zou transporteren (om niet op te vallen) dan produceert deze milliliter 0.15 Watt aan warmte. Ter vergelijking: Het menselijk lichaam produceert ongeveer 0.001 Watt warmte per milliliter. Een oplossing van 1 milligram per milliliter Po-210 in een ampul zonder speciale koeling zou binnen de kortste keren aan de kook raken. X-ray scanners op een vliegveld zouden de hete Po-210 oplossing inderdaad niet opmerken, echter met een thermografische camera is detectie het een fluitje van een cent.".
De speurder las deze opsomming van feiten af van het blaadje dat voor hem keurig uitgetikt op de tafel lag. Hij snakte naar adem en las verder voor :
"Het is een heel zeldzaam product. Een ton uranium erts bevat slechts ongeveer 100 microgram (0,0001 gram) polonium. Vanwege de schaarsheid wordt polonium meestal geproduceerd door bismut-209 te beschieten met neutronen in een nucleaire reactor. Dan wordt bismut-210 gevormd, dat heeft een halfwaardetijd van 5 dagen. Door bètaontbinding vervalt bismut-210 in polonium-210. Deze methode heeft enkele milligrammen polonium-210 opgeleverd. Polonium-210 stoot veel alpha deeltjes uit. Een enkele gram polonium-210 geeft 140 watt aan warmte-energie en wordt daarom gezien als een lichtgewicht warmtebron om thermo-elektrische stroom te genereren voor de ruimtevaart. "
De directeur keek verbaasd. "Waar heb je die informatie vandaan ?" De speurder zei dat een vroegere studiegenoot van hem , die nu in de kernfysica werkte hem deze informatie had doorgestuurd. "Goed gedaan, en wat zijn de gevaren van dit product ?"
De speurder vervolgde zijn afleestaak ..
"Polonium heeft meer isotopen dan welk ander element ook, en deze zijn allemaal radioactief. Polonium is makkelijk oplosbaar in verdunde zuren, maar het is slechts gedeeltelijk oplosbaar in alkalische stoffen. Polonium wordt in enkele laboratoria voor nucleair onderzoek bestudeerd. Dat vraagt om extra voorzorgsmaatregelen en extreme voorzichtigheid, vanwege de hoge radioactiviteit van de alpha deeltjes uit polonium. Polonium-210 is aanwezig in sigarettenrook en het is het enige component daarin dat zelf kanker produceert in proefdieren door inademing; tumoren ontwikkelen zich al bij een blootstelling die vijf keer minder is dan die van de gemiddelde roker. Het aantal gevallen van longkanker bij mannen als gevolg van polonium bleef stijgen vanaf een zeer laag aantal in 1930 (4 op 100.000 gevallen per jaar), tot polonium de nummer 1 veroorzaker van kanker werd in 1980 (72 op 100.000 gevallen per jaar). Toch was er toen sprake van een reductie van rokers met 20%. Maar tijdens de zelfde periode was de hoeveelheid polonium in Amerikaanse tabak verdrievoudigd. Daarnaast gebruikten tabaksverbouwers meer fosfaatrijke mest; calcium fosfaat erts accumuleert uranium en laat langzaam radon gas vrij."
De directeur zag de brandende sigaret liggen en deed onbewust een stapje achteruit. "Hoe gaan we deze zaak aanpassen ?", blijkbaar overtuigd van de studie die hij net hoorde en bijkbaar een dringende aanpak vereiste.
"We moeten eerst zeker zijn dat het Polonium is en vooral hoe sterk het nog is. Want dan kunnen we weten hoe oud het is en vooral van waar dit komt. Want dit goedje koop je niet achter de hoek bij de drogist. Er zijn maar enkele labo's in de wereld die zich bezighouden met dit goedje."
"Tja, Polonium bestaat al meer dan een eeuw geloof ik, en nu pas komt het zeer breed uitgesmeerd in het wereldnieuws". De directeur bekeek hem vragend aan, 'meer dan een eeuw ? Dat kan toch niet …"
"Jawel", antwoordde de speurder vlot terug.
"Marie Curie had het reeds ontdekt in 1898. Om meer radioactiviteit uit uranium te halen had ze onbewerkte pichblende ontdekt, en dat bevatte veel meer radioactiviteit dan het zuivere uranium dat er in zat. Polonium komt van nature voor op onze aarde en is door het menselijk toedoen veel vaker in het water, voedsel en levende cellen en weefsels van mensen terechtgekomen. Dus zo nieuw is het zeker en vast niet."
"Maar het is toxisch en dat zullen we wel geweten hebben."
"Een aanslag op de gezondheid van een hele boel mensen, zit er echt niet in, want het product is zo zeldzaam, dat enkel individuen hiervan het slachtoffer kunnen zijn.".
De directeur gritste het papier van het bureau van onze speurder en vertok weer vanwaar hij gekomen was. "Wacht nog even" riep de speurder hem nog na, maar niets kon het zenuwachtig hoofd van de afdeling nog stoppen.
De speurder nam zijn sigaret terug in de mond en blies terug enkele kringen. Dit was zijn manier om zijn gedachten op een rijtje te krijgen. Als je weet wat het is, dan kan je makkelijker anticiperen en weet je ook wat je te wachten staat. Je hoorde als het ware zijn gedachten kraken doorheen de kringen die hij blies.
Toen die Russische ex-spion hieraan overleden was, was elk verdacht overlijden van een hoge functionaris gelijk aan een paniekaanval over Polonium. Telkens weer schreven de kranten over de geheime complotten en het vergif dat zo rijkelijk gestrooid zou zijn, terwijl de realiteit juist gebood om zeer terughoudend te zijn.
Iedereen is in paniek omwille van de radioactiviteit en de geisertellers van de dokters en verpleegsters worden nu om de haverklap gecontroleerd.
De telefax begon te rammelen en een hele boterham aan tekst kwam digitaal op een krullend thermischpapierblaadje het bureau binnengerold. Het was de analyse van de stof die men gevonden had in het drinken van onze Eerste Minister. Het was inderdaad Polonium en het was nog heel vers.
De lijst van de mensen die dag in de ambtswoning van de Premier was geweest, kwam achter heel die boterham ook mee door. Het viel op dat niemand verdachts op die lijst stond, want achter de meeste namen stond (trouwe medewerker - bediende).
Hoe kon deze bom van vergif, zomaar in het glas van onze Eerste Minister terecht zijn gekomen … een vraag die hem al dagen kwelde en nu hij de analyse had gelezen, waren de onbeantwoorde vragen nog veel beangstiger dan voorheen.
Een van de bedienden die als mol fungeert ? Of was er iemand anders het doelwit en was er een feitelijke vergissing in het spel ? Vragen waarop hij nog geen antwoord had gevonden.
De cel die het onderzoek naar deze moordaanslag voerde, had ook al gezien dat de radioactiviteit van het product, een spoor had gevormd. Overal waar het flesje met polonium was geweest, merkte men dat de radioactiviteit rechtevenredig met de radioactiviteit van het vergif, was gestegen.
Nu men zeker was dat het dit grote onbekende vergif was, moest men wel uit een ander vaatje gaan tappen. Want de agenten die mee het onderzoek deden, zouden gevaar kunnen lopen. De speurder overlegde met zijn superieuren en het besluit om het aantal speurder te beperken en veel beter op te leiden, was snel genomen.
Onze Eerste Minister had er niet van gedronken. Het spul wordt via water in de cellen gebracht van het menselijk lichaam, waardoor er snel een zeer dodelijk effect ontstaat. Het water in het glas was plots beginnen koken, waardoor de dodelijke val, dichtklapte nog voor het wild had toegehapt. Snel werd iedereen geëvacueerd en was de speciale politie eenheid aanwezig.
Dedecker was de laatste die bij de Premier op bezoek was geweest. Hij was ontboden omdat hij had gezegd over een lijst te beschikken van sportmannen die het niet nauw namen met doping. De premier was het moe om altijd maar de brandjes te moeten blussen van een man die erop uit was om steeds weer het beleid en het werk van de regering te bemoeilijken.
Dedecker was net uit Rusland teruggekomen. Want hij had daar een onderhoud gehad met de oppositie van Poetin. Poetin zou volgende week het parlement toespreken, en Dedecker zag dit niet zitten. Door een lijst af te geven van sporters die doping gebruiken, hoopte hij waarschijnlijk om de Premier te kunnen ompraten, want Poetin die alle democratie heeft vermoord in zijn land, mag toch geen forum tot zijn beschikking krijgen, waardoor de lasterlijke leugens over democratie en persvrijheid de wereldpers zouden halen.
Het lijstje met verdachten was niet groot. De collega's waren nog bezig om de doorlichting van het personeel van de Premier af te ronden.
Een kwartiertje later kwam de collega terug van zijn speuropdracht bij het personeel. Hij had een dossier in de hand toen hij het kantoor binnenstapte.
"Bekijk dit dossier eens", en hij gooide de kaft op de bureau van onze speurder.
Hij deed de rekker er van af en zag de foto van de poetsvrouw van de Premier. Een zeer goed geconserveerde dame, die alles mee had gekregen om als miss België mee te doen. Haar sensuele lippen en vlot geknipt haar, maakte van haar echt een vamp. De agenten hadden bij haar in het rijtje gestaan om haar te verhoren.
Zij was gehuwd met een politiek vluchteling en had een perfecte staat van dienst. Haar man kwam van Moskou en was een wetenschapper die gevlucht was voor de druk die de regering op hem legde. Het ontwikkelen van moordwapens was echt niet zijn ding, daarom had hij zich na veel omzwervingen gevestigd in Vlaanderen.
Twee verdachten, die banden hadden met het Moskou van vandaag.
Maar waarom zou de poetsvrouw de Premier willen vermoorden of Dedecker ?
Meer en meer begon het te dagen de Dedecker, omdat die nooit zweeg en altijd als een West Vlaamse boer stond te roepen en te tieren, wel eens het doel kon geweest zijn, maar dat dit door het lot van de omstandigheden, nu totaal anders was geworden.
Vervolg later ?
feedback van andere lezers- SabineLuypaert
dit is nu eens leuk verwerkt zie (wel spijtig van die mens natuurlijk, heel spijntig en ik hoop dat ze de onverlaten vlug te pakken nemen) maar dat terzijde
ik wasa vergeten dat polonium van de curies kwam, waarvoor mijn dank
ivo: bedankt - gono
Alleen zou ik uitkijken dat Ze al niet op weg zijn naar jou...........
ivo: tja wie weet, wie niet weg is is gezien - drebddronefish
Heel interessante info allemaal. Moest ik van jou zijn, ik zou mijn stukjes iets korter maken, je zou meer lezertjes hebben denk ik. Evenwel vlot en goed geschreven
groetjes
ivo: bedankt ... maar een verhaal korter, mss wel he - aquaangel
heel aardig.. en ja de lengte he.. het is moelijk om dan soms de aandacht er bij te houden er is nog zoveel te lezen zeker nu het ongelezene vet gedrukt op mijn scherm schreeuwt 'lees mij, lees mij!'
xx
ivo: tx - DensPowells
Ik heb gelukkig wat wetenschappelijke achtergrond, maar naar mijn mening doet al die technische info niet ter zake. Ik geloof ook niet dat een leek dit op deze manier tegen een andere leek zou zeggen.
Mooie poging, naar mijn mening helaas niet gelukt.
"Verschoten" is een vervoeging van "verschieten" en betekent "van kleur veranderen, verbleken"..
Telefax lijkt me ook een verouderd woord.. Maar ach.
ivo: dank u wel - AnneleenR
Leuk verhaaltje, gebaseerd op de actualiteit. Maar misschien iets te veel technische details?
ivo: bedankt - Ghislaine
Leuk maar het zit vol kwakkels. Criminologen kennen wel degelijk scheikunde. Een directie is er niet, wel commissarissen en een zonechef, waaronder de recherche hoort.
ivo: oeps ik ben geen crimineel maar kennen die ook kernfysica ?
|
