|
< terug
Schaduwwolken 71.
Deel V
Sadness In my eyes
No one guessed
Or no one tried
( George Michael - 'Jesus to a child')
MAANDEN EERDER- HERKENNING
Ik volg de auto nu al dagen, schreef de vertrek- en aankomsttijden op, daarbij rekening houdend met haar werktijden. Ze werkt maar twee vaste dagen per week, dus dat is makkelijk genoeg om rekening mee te houden. Geen wisselende diensten, makkie.
Eerder heb ik haar schoenen weten te bemachtigen toen de garagedeur eens openstond ben ik naar binnengegaan en heb een paar gympen uit het schoenenrek ontvreemd.
Vandaag zal het moeten gaan gebeuren, de confrontatie Ik heb nog geen idee. Ik doe niets met voorbedachten rade maar sta niet voor de gevolgen in. Woest ben ik als ik mijn gedachten laat gaan over mijn bevindingen.
Hij is nu al vijf minuten binnen en ik verwacht haar het eerste half uur nog niet. Ik kijk in mijn autospiegeltje, dik mijn lippen nog eens aan met wat lipstick, alsof ik een afspraakje heb?
Net op het moment dat ik mijn auto uit wil stappen komt hij de voordeur uit. Spijkerbroek, polo en een jack, meneer de gladde jongen. Hij heeft wat in zijn handen maar ik kan niet zien wat. Aangezien hij de garagedeur opent zal het een sleutelbos zijn.
Het is niet de hele garagedeur die open gaat maar zo'n inloopdeur. Heel handig. Hij sluit hem achter zich, maar niet op slot mag ik hopen.
Ik stap ietwat nerveus mijn auto uit, druk het portier zacht dicht en sluit mijn auto niet af, ik weet maar nooit in welke haast ik moet verdwijnen? Ik loop onwennig op haar gympen, niet echt mijn maat maar voor even moet het maar kunnen. Ik kijk zenuwachtig om me heen, geen nieuwsgierige buren hoop ik?
De gympen brengen mijn geluidloos, zwevend haast, richting de garagedeur. Ik neem het handvat beet en hoop dat de deur geen herrie maakt, althans niet te erg dat het direct opvalt.
Ik voel mijn klamme handen in de handschoenen, een zweetdruppel parelt via mijn hoofd langs mijn oor.
Ik ben er klaar voor. Hij ook?
Zo klein mogelijk maak ik de deur open, zodat er niet teveel daglicht naar binnen zal kunnen dringen. Zacht, in ieder geval zo zacht mogelijk sluit ik de deur weer achter me dicht
Hij staat met de rug naar me toe. Een radiozender staat op met top 40 muziek en hij neuriet wat mee. Ik sta als een living statue naar hem te kijken
Als ik hem recht aan wil kijken zal ik tóch zijn aandacht moeten trekken. Ik schuifel voetje voor voetje naar hem toe.
Een paar stapjes maar, het lijken meters. Mijn hart slaat als een harde trom en zo snel als een sneltrein. Ik houd mijn adem in als hij zich omdraait.
'Huh…..?' zijn verbaasde blik kijkt mij aan. 'Wat….doe jij hier dan, hoe weet jij…..? Of kom je voor…Amanda?'
Ik staar naar hem. In mijn nek voel ik het klamme plakkerige zweet en de gympen die knellen. Ik zal toch íets moeten zeggen.
'Ik ben je gevolgd.' is alles wat ik over mijn lippen krijg.
feedback van andere lezers- gono
'k Ga nog gelijk krijgen hé?
aquaangel: ik dacht dat jij schreef dat zij het gedaan heeft ik neem aan dat je dan doelt op AManda??
de vrouw van MArk?
Maar hier lees je dat iemand de schoenen van AMAnda aan heeft ivm sporen op de grond ... voetstappen van een vreemde zouden de aandacht trekken bij de politie....
dan kan zij het toch niet zijn??
morgen misschien - Ghislaine
Machtige spanningsboog aqua.
aquaangel: Ik doe mijn best he.. vind het straks nog jammer dat het af is hahha - ivo
mooi geschreven en idd meeslepend, je blijft benieuwd tot de laatste zin.
aquaangel: ik doe mijn best .. bedankt - kronos
hoho, spannend !
aquaangel: hi hi bedankt.. santa.... - draakje
Ik denk dat je bedoeld : Ic -trein (inter city)?
Spannend, spannend, tedju toch ;-)
aquaangel: Nee ik bedoel de ICE trein, een hele mooie trein ook,
http://gallery.zoom.nl/image/61168/ice.html
hier kun je hem bewonderen
xx bijna the end...... - koyaanisqatsi
spanning... spanning... spanning...
aquaangel: nog ff spANNing dan is het gedaan
bedankt hoor xx aqua - verf
xx
|
