|
< terug
tijd is geld waard ..
Een kras op de wagen of een kras op je ziel ?
Ik had hier een dom verhaaltje klaar liggen, ingetikt in een vlaag van kromme inspiratie.
Maar toen ik begon te schrappen bleef enkel bovenstaande zin over.
Wat is de agressie waard ? Wat kan de mens verliezen, ook al denkt hij te winnen.
De tijd die de mens denkt te winnen, door als een losgeslagen gek doorhen de stad te razen, was hij reeds lang op voorhand verloren, waardoor er enkel meer tijd verloren gaat, dan gewonnen wordt.
Het kind dat gegrepen werd of de vijf minuten minder te laat ...
Tijd is zoiets geks, je kan het tijd verliezen, ook al is tijd enkel maar nu, want wat was, is nog slechts herinnering en wat komt is er nog niet, het is toekomst.
De oude Chinees liep op zijn teensloefjes doorheen de tempel. Het was een binnenweg naar zijn werk, en ondertussen kon hij zijn offers achterlaten, zodat hij twee dingen tegelijk kon doen. Time is money sliste hij op zijn typische Chinees doorheen het spleetje tussen zijn voortanden. Met zijn handen in de mouwen verstopt liep hij haast stokrecht door de kleine straatjes van de oude stad.
Hij kon zich mateloos ergeren aan het vuil dat de bewoners zomaar op de straat kieperde. Ratten en muizen vonden dit geweldig.
Elke dag kon je het heertje zien voorbij vliegen. Hij groette niemand, want hij had geen tijd te verliezen.
Op een dag was het de wasvrouw opgevallen dat het heertje niet meer was voorbij gevlogen. Zij lachte met hem. Zo'n verwaand nest dat als een pijl uit de boog zomaar voorbij kwam gevlogen, zonder rekening te houden met de mensen die naast hem liepen en leefden. Zij kende hem enkel van die enkele meters dat zij hem zag voorbij vliegen.
De afwezigheid was opmerkelijk. Want toen het wasvrouwtje terug naar huis ging, hoorde ze de overal de vraag wat er wel zou gebeurd zijn met het pijlsnelle heertje. Niemand wist vanwaar hij kwam en waar hij naar toe vloog.
In de tempel wist de priester ook van niets en hij had ook gemerkt dat er vandaag geen offer was achtergelaten.
Dagen gingen voorbij en het heertje bleef weg.
Tot op een dag het heertje terug verscheen. Nu was het veel minder snel. Hij liep op twee krukken en probeerde met dezelfde waardigheid zijn weg te lopen. Maar nu was zijn snelheid veel minder; De arme man was op de laatste dag van zijn pijlsnelle spurt uitgegleden op de vuiligheid die veelvuldig op de straat lag. Hierdoor had hij zijn ribben en arm en beide benen gebroken. Zijn snelheid had hem parten gespeeld. Moest hij op een rustigere wijze zijn weg hadden vervolgd, dan was de uitschuiver het enkel met wat blauwe plekken voorbij gegaan. Nu had hij in één val, al de tijd die hij meende te besparen verloren. En buiten al die tijd, had hij ook veel geld verloren.
Sindsdien zie je het heertje veel minder snel doorheen de stad gaan. Hij had zijn lesje geleerd.
feedback van andere lezers- SabineLuypaert
ik ben anders wel dol op kromme inspiraties hoor (dit terzijde en al)
bussieness iz bussienesss sprak den BOMA steeds weer en daar moest ik aand enken, met het enige verschil dat jouw korte aanhalingen prangende annekdotes zijn (smile)
ivo: bedankt - commissarisV
Heeft wel wat 'opvoedkundigs'. Het is toch ne 'straafen' toer, met twee gebroken benen rondtoeren...euh gaan.
ivo: de wereld zit soms raar in elkaar niet ? - Theo_Roosen
Een verhaaltje met een moraal. De mensen lopen zichzelf voorbij.
Zijn ze zich er nog wel bewust van dat ze leven, vraag ik me soms af. Mooie anekdote en dat om zeven uur s'morgens. Ik slaap nog half ivo.
ivo: goede morgen Thro wakker worden is altijd moeilijk ...
bedankt voor de score - ERWEE
Ik moet nu zeer dringend naar de KBC, de GB, tegen 90 per uur moeder de vrouw naar haar werk brengen, tegen 120 per uur naar een vergadering op het ministerie van cultuur, tegen 140 naar het SMAK in Gent, en tegen 180 per uur terug naar huis waar mijn maitresse dan zal zitten te wachten in spanning.
En dan moet ik ook nog WATER bijhebben.
ivo: idd Erwee vlieg er maar eens goed in vandaag ish et toch onze feestdag niet ? bedankt voor de score - RolandBergeys
grappig, hoor.
ivo: bedankt Roland ..
|
