Passie voor schrijven
|
||
home wat is writehi(s)story? bladeren uitgeven gezamenlijke publicaties boekenwinkel manuscriptanalyse inschrijven contact | ||
top 10 wedstrijden forum hulp |
Volg ons op facebookGa naar chat |
Er was eensdoor verfEr was eens een eiland die voor de tweede wereld oorlog het toneel was van vrede, geweld kenden de eiland bewoners niet. Zelfs niet tegen dieren, vegetarisme was daar de levenswijze. Toen de oorlog uitbrak toen werden een aantal mannen door Japan geconvoceerd om mee te vechten. Het eiland lag binnen de invloedsfeer van dat land. Die mannen bleken de meest sadistische te zijn van het gehele Japanse leger. Misschien heeft de mens wel een voorbeeld nodig om te weten wat pijn is. Meer, misschien waneer de mens niet meer geconfronteerd wordt met de gruwel, vind de mens, de mens om zijn sadistische praktijken op uit te oefenen. Vandaag zag ik iemand in een TV. show een man met een machine waar, mijn beenhouwer de salami snijd wat plakjes hersens in plakjes snijden. En ander beeld toonde de man toen hij juichend een of ander orgaan uit een lijk prutste. Ben gaan kotsen De lichamen zagen er mooi uit maar mijn gevoel kon er niet bij. Met scans kan men virtueel tegenwoordig alles zien, ik vroeg mijn af moet dat, stel dat ik daar hang, aan een koord, als een gehangene. Straks gaat er weer een of andere puber het eens zelf proberen, een spelletje met zijn vrienden.
feedback van andere lezers
|