naam:
	pass:
	wachtwoord vergeten?

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

De beul van Chartres II

door Mark_Vandis

Ik werd wakker in een kleine kamer.
Mijn hoofd deed nog verschrikkelijk pijn, en mijn zicht was troebel.
"Welkom terug Heer" hoorde ik iemand zeggen.
Ik probeerde te focussen op een gestalte die enkele meters van me vandaan stond.
"Reeds lang hebben wij naar uw komst uitgekeken, en zoals je zelf toen voorspeldde, zit je er niet ver naast.
Zevenhonderd jaren hebben wij op U gewacht, en zie hier de dagen van weleer zullen vanhaf heden voortgezet worden."
De man glimlachte vriendelijk, ik wist niet meteen wat zeggen.
"Heu...wie ben jij?" vroeg ik.
"Haha...Meester Edouard, je bent je humor nog steeds niet verloren.
Maar ik begrijp je, mijn ouderdom heeft heel wat veranderd aan mijn uiterlijk. En het lange wachten op jouw terugkomst, heeft me op sommige momenten wel zorgen gebaard, daarvan de rimpels.
Ëonwë Meester, en nog steeds tot uw dienst."
De vreemde man maakte een lichte buiging, met open mond staarde ik hem aan.
"Ik begrijp dat je wil rusten tot we onze plannen ten uitvoer brengen, maar ik wil de Meester erop wijzen dat de planeten
weldra in positie zullen staan."
Weer maakte hij een lichte buiging en verdween door een grote deur.
"Die man is gestoord" zei ik zacht, nog steeds verbaasd over zijn verschijning.
Ik sprong van het bed waar ik op lag, en liep naar de deur.
Vast!, wat nu?
Nergens in de kamer was er een andere uitgang, geen deuren of ramen.
enkel iets wat geleek op een kist, een tafeltje en stoel, en in de hoek een soort van bureau.
Ik hoorde ijselijke kreten van achter de deur...geschreeuw, alsof iemand in een doodsstrijd verwikkeld was die hij niet zou winnen.
Mijn hart begon sneller en sneller te slaan. "Waar ben ik verdomme, en nog meer, voor wie ziet die ouwe man me aan?"
Ik kon niet geloven dat de man zevenhonderd jaar oud was, ouder zelfs want hij zei dat hij al zolang aan het wachten was.
"Ik moet wakker worden, dit is een droom."
Maar ik wist verdomd zeker dat het er geen was, de pijn en de buil op mijn hoofd waren daar het bewijs van.
Ik liep naar het bureau waarop een stapel papieren en een dik boek op lagen.
Toen ik tussen de papieren rommelde, werd mijn ontsteltenis nog groter.
Dit geschrift, dat, dat leek wel van mijn hand te komen.
Gothisch schrift...dat verklaard waarom ik zo snel weg was met die cursus kalligrafie.
Maar nee, wees ik mezelf terecht, dat kan nooit.
Even wist ik niet meer wat te denken, en toen ik de kamer verder bestudeerde, werd de verbijstering nog groter. Daar, daar op het plafond...een schildering...van, van MIJ....?!!


Wordt vervolgt

feedback van andere lezers

• RolandBergeys
  -een gestalte die (niet dat);
  -zorgen gebaard, d (baren, baarde, gebaard);
  -ten uitvoer brengen, niet ten uitvoering;
  -ik sprong van het bed (niet recht van het bed);
  -aanhalingstekens sluiten na wakker worden;
  -waarop een stapel papieren en een dik boek lagen;
  -werd mijn ontsteltenis met d, niet dt;
  -werd de verbijstering, ook d, geen dt.
  
  net zoals in deel 1 zit er de nodige spankracht in, maar bega je wel wat stijl-en taalfoutjes.
  Mark_Vandis: Thx roland, aangepast bij deze :-)
  
  (allemaal rap rap geschreven hé, zou er meer tijd moeten insteken)
  
  Groetjes Mark
• ivo
  wordt vervolgd ?
  
  mooi geschreven hoor
  Mark_Vandis: Dank je ivo :-)
  
  Groetjes Mark
• SabineLuypaert
  SLIK
  bibber
  NOG SLIK
  oioi als er maar geen draculese invloeden van komen
  (slijpt tandjes voor 't zekerste;))
  Mark_Vandis: Nee hoor, geen angst :-)
  
  Groetjes Mark
• gono
  Mooi!
  Mark_Vandis: Thx gono :-)
  
  Groetjes Mark
• Vansion
  intrigerend
  Mark_Vandis: mja, ben met zoveel dingen tegelijk bezig dat ik gewoon niet meer weet waar verder te schrijven.
  zoveel ideeën....gevoelens...
  
  Groetjes