Volg ons op facebook
|
< terug
Liedtekst: Meeuw in Brussel
Toen ik als Sinjoor in Brussel werkte, voelde ik me zoals de meeuw in deze liedtekst. Hij sluit in voorstellingen van mijn groep Berline (www.bloggen.be/berline) aan bij het cursiefje Brussel, impressies in dagvlucht (eveneens op deze site). Het zijn sowieso momentopnamen, ik heb heus ook wel van onze hoofdstad leren houden.
xxxxxxxxx
Meeuw in Brussel
De meeuw dwaalt boven Brussel, en zweeft rond de markt,
ze glijdt langs de Marollen, ruikt de zoute caracoles:
lekkernijen voor een meeuw, wordt verrast door verse sneeuw,
wiegt langs de Place de Fontainas, dolend, speurend naar een plas.
Van Brouckère tot Karreveld:
de meeuw lacht, de meeuw treurt, de meeuw baalt,
de meeuw dwaalt boven Brussel, en ze mist de Schelde,
de meeuw dwaalt boven Brussel, en ze mist de Schelde.
Van aan 't Berlaimontgebouw, ooit verpakt, net voor de kou,
trots van de stad geweest, daarna toren vol asbest,
ziet ze toga's op dure trappen, ijle rechterlijke stappen,
negeert de zwaluw en zijn vrouw, versteend in een bijgebouw.
De meeuw dwaalt boven Brussel, en verliest haar hart
aan de horden treinforensen die treinreizen verwensen,
paraplu's hoog tegen 't nat, zwarte stoet trekt door de stad,
knaagt aan haar ziel van groot vertier, van ouwe Brusselaars op zwier,
afgepeigerd, uitgeteld,
de meeuw lacht, de meeuw treurt, de meeuw baalt,
de meeuw dwaalt boven Brussel, en ze mist de Schelde,
de meeuw dwaalt boven Brussel, en ze mist de Schelde.
Ach, de mist in de ouwe tunnels houdt ze voor een stukje Schelde,
de fiere meeuw verliest het Noorden, zoekt naar toekomst, andere oorden,
ongevraagd schreeuwen de eeuwen: dit is geen oord voor meeuwen,
slechts liedjes uit oude tijden blijven de hoofdstad onderscheiden.
De meeuw dwaalt boven Brussel, en ze mist de Schelde,
ongedwongen zonder juk, zonder politieke druk,
ze snuift de stank van vredesduiven, die hun zieke pluimen ruiven,
die geen zeevogels verdragen, en die meeuwen bits verjagen.
Een sneeuwvlok cirkelt in een plas,
sterft een dood doodstil voorspeld,
gezel straks van de meeuw,…
de meeuw treurt voort in Brussel, en ze mist de Schelde,
de meeuw treurt voort in Brussel, en ze mist de Schelde...
xxx
Omdat wij met Berline ook in Frankrijk spelen, heb ik het nummer ook in het Frans vertaald. De vertaling luidt zo:
Mouette à Bruxelles
La mouette erre sur Bruxelles et plane sur elle,
elle glisse ver les Marolles, elle sent les caracolles,
pour mouettes friandises, la neige une surprise,
elle voltige sur la Place des Héros, errant, cherchant l'eau,
de Brouckère au Clemenceau,
la mouette rie, la mouette pleure, la mouette bave,
la mouette erre sur Bruxelles, il lui manque l'Escaut.
la mouette erre sur Bruxelles, il lui manque l'Escaut.
De la tour Berlaimont, jadis couvert avant l'hiver,
fierté de la capitale, par l'asbest mocheté locale,
elle voit des togues se déplacer sur de riches escaliers,
nie l'amurement de l'hirondelle et sa belle femelle.
La mouette erre sur Bruxelles, et perd son coeur
aux hordes de forins râlant, sortant de leur train,
parapluies pour averses qu'en ville un cortège noir traverse,
et son âme s' embrouille pour un Bruxelles en vadrouille,
cassé, épuisé,
la mouette rie, la mouette pleure, la mouette bave,
la mouette erre sur Bruxelles, il lui manque l'Escaut,
La mouette erre sur Bruxelles, il lui manque l'Escaut.
Elle prend la brûme matinale pour son propre fleuve natal,
la mouette perd le nord, et cherche en vain un port,
elle crie et pleure sans fin, ou est donc mon port destin
ou les chansons d'antan survivent le temps.
La mouette erre sur Bruxelles, il lui manque l'Escaut,
libre, pacifique, sans pression politique,
elle sent la puanteur des pigeons malades, sans demeure
qui ne supportent d'autres oiseaux, et elle les chasse de l'eau.
Un brin de neige fond dans l'eau et il meurt aussitôt,
bientôt copain de la mouette,
la mouette erre sur Bruxelles, il lui manque l'Escaut,
la mouette erre sur Bruxelles, il lui manque l'Escaut.
feedback van andere lezers- mariagarquez
Je moet begrijpen dat ik als rasechte Brusselaar moeilijk in uw laatse zinnen kan geloven hé. Waarschijnlijk zal die meeuw hier nog lang blijven rondhangen zijn en niet kunnen geloven wat ze allemaal te zien kreeg. Ze zal wat aanpassingsproblemen gekend hebben hé. Zoals iemand die heel zijn leven in Londerzeel heeft geleefd en dan naar parijs is verhuist. Maar anders: heel knap geschreven. Heel knap.
RolandBergeys: Uiteraard heb je volkomen gelijk, het was ook maar een momentopname, net als mijn column dat was. Heb overigens ook van Brussel leren houden. Thx! - Lucky
Mooi. Luister je ook wel is naar De Dijk?
RolandBergeys: Eh, neen, waarschinlijk een gebrek, zal dat 'ns gaan doen. Thx! - miepe
klinkt me bekend in de oren, reeds al...
maar wat is dit mooi!
RolandBergeys: Dank je, Miepe! Het sluit aan bij mijn columm op de site, Brussel, impressies in dagvlucht. - ivo
Als rasechte Antwerpenaar kan ik de meeuw begrijpen (lol)
En alhoewel ik me moeilijk in een meeuw kan thuisvoelen, het zijn grote schijtvogels waarvoor je moet opletten wil je niet bevuild uit de strijd komen ...
Het lied is prachtig .. C AM F G en een EM D er tussen in ?
RolandBergeys: Ik stuur je het lied als je me je mailadres geeft, Ivo. Het lied hoort bij m'n column op deze site, Brussel, impressies in dagvlucht.
Dank voor je fb, ik lees eerstdaags Theresiastad. - Theo_Roosen
Wie heeft ooit Bruusel bezongen ? Johan Verminnen, en nog zovelen. Maar een Antwerpenaar die Brussel bezingt ? In het vooruitzicht van de oplossing ? B-H-V. een gebaar van liefde en tederheid die een zekere VDB met zijn bouwwoede ooit naar de kloten heeft geholpen ? Ik heb altijd een zekere liefde en tederheid gevoeld voor Brussen, toen Brussel nog Brussel was. Maar sinds men Brussel omgebouwd heeft tot de hoofdstad van Europa ? Misschien brengt uw liedje verlichting ? In elk geval een prachtige tekst voor naar ik hoop een mooi lied. Throke.
RolandBergeys: Dank je, Theo. Ik stuur het je op. - littlefairytale
Ik hou van de weemoed en het grijze beeld dat zich in mijn voelen nestelt als ik dit door mijn hoofd voel zingen. Er speelt een tikje Brel en tegelijk iets bandeon-achtig doorheen. Of misschien heb ik teveel fantasie...
De herhalingen maken het ronder, klampen zich vast voor het volgende beeld.
Heel mooi is "de stank van de vredesduiven die hun zieke pluimen ruiven" Een realiteit die als metafoor elk zijn invulling laat kleuren.
Berliamont niet?
tine
RolandBergeys: Oeps, effe nadenken: Berlaimont, Berliamont...
Ik stuur je 't liedje op. Het sluit aan bij mijn colum, op deze site Brussel, impressies in dagvlucht. Dank je voor je fb. - fenk
Uitstekende songtekst. Zou het je graag horen zingen. Maar ik blijf hopen (op de writehistory-meeting).
RolandBergeys: Ja, eigenlijk ik ook. ik stuur je een versie naar je mailadres. Thx! - ERWEE
Mooie tekst. Een Sinjoor die meeuw wordt in Brussel.
Bijna zoiets als an american in paris.
RolandBergeys: haha, ja; thx. - dannycant
De meeuw heeft het hier bij het rechte eind....hoewel Brussel best zijn charmes heeft....je moet ze enkel weten te vinden...
Prima liedjestekst....Ik voelde mij meeuw....
Prachtstukje....
groeten
RolandBergeys: Merci, Danny! - remy
In de fb's bespeur ik wel wat rivaliteit tussen Antwerpen en Brussel. Heel mooi geschreven, Roland.
RolandBergeys: Dank, Remy! - drebddronefish
Mooi stukske poëzie, de lof en klaagzang, nu nog de partituur erboven en 't is compleet
groetjes
RolandBergeys: is een aansluiter bij m'n column Brussel, impressies in dagvlucht. Thx! - SabineLuypaert
verdikke, nu ben ik benieuwd he hoe het klinkt gezongen, zingt hij, zingt zij, en ik dee in vogelvlucht een toerke brussel mee (smile) langs de vismarkt want daar is veel lekkers en al hahaha
RolandBergeys: Thx, Sabine, ik stuur je een en ander toe. - aquaangel
goed roland xx
RolandBergeys: Merci, Aqua! Het hoort bij m'n column Brussel, impressies in dagvlucht (denk dat je die al hebt gelezen). - Vansion
eens in je liedteksten gegrasduind
een mij minder bekend genre
mooi mooi
ik pik er dit eentje tussenuit
alleen: zééééééééééér grote vergissing
die meeuw hoort aan ZEE
(ik woon al 25 jaar in het binnenland - elk jaar zie ik hier meer meeuwen - verdwaalde meeuwen - ik vloek altijd op hen - ken het gevoel dus heel goed ... en je hebt dat hier mooi gezet!)
RolandBergeys: Tja, Vansion, ene meeuw horot ana zee: maar je moet in Antwerpen 'ns langs de Schelde wandelen: het krioelt ervan hoor!
Overigens, in Brussel in het park en boven het kanaal vind je ook wel verdwaalde exemplaren. Zo eentje bedoelde ik.
Dit liedje hoort bij m'n column Brussel, impressies in dagvlucht
Hey, dank voor je fb! - bragt
Dit overstijgt Brussel wel (zoals de meeuw). Ik heb 37 jaar in Brussel gewerkt, als jongeman 10 km ervan en als gehuwde ook een kleine 10 km. Brussel was in mijn ogen en ervaring niet zo verscheurend, soms wel op taalgebied.
Van tunnels gesproken, toen ik mijn ouders thuis ging afhalen en voor het eerst door de pas geopende LeopoldII-tunnel reed heb ik die aan het Simonisplein terug verlaten, er hing inderdaad een soort mist! Ik vreesde dat er ergens iets loos was. Achteraf heb ik mij gerealiseerd dat het slechts het opvliegende bouwstof was.
Voor u:
=========================
In feite
was Brussel mijn stad
doorkruist met tienen
en zessen
en de laatste trein,
op weg van U
in Ukkel-Sint-Job
naar Machelen-Buda.
Januari 2002
(uit ‘wangedrichten’)
RolandBergeys: Heel mooi gedicht, dank voor je fb ook!
|
