Volg ons op facebook
|
< terug
De verdwijning (aflevering acht)
"Wat ken een mens z'n eigen toch thuisvoelen ergens," merkte Hardy op toen we in het Rotterdamse Centraal Station stonden. "Een uitspraak van mijn oom Elooi die naar Brabant was verhuisd," verduidelijkte hij.
In de trein hadden we een beetje zitten vozen, op mijn initiatief want ik had de smaak flink te pakken na die gebeurtenis op het kleedje. Zolang ik Cyr niet had, was Hardy goed genoeg.
We waren overeengekomen dat we eerst een onaangekondigd bezoek aan Elodie, de tante van Cyr en Cel, zouden brengen. Zij woonde nog altijd in Barendrecht; we gokten er maar op dat er nog steeds een bus vanaf metro- en busstation Zuidplein zou vertrekken die vlakbij haar woning stopte.
In de metro naar het Zuidplein kregen de zenuwen me genadeloos in hun greep. Hetzelfde gold blijkbaar voor mijn reisgenoot want die slaagde er niet in stil te blijven zitten en schraapte bovendien tot vervelens toe zijn keel. Nou ja, zelf zat ik constant op m'n nagels te bijten.
Ik had me nooit echt op mijn gemak gevoeld in metro's, in welke stad dan ook, dus was het een opluchting voor me toen we het Zuidplein bereikten. Er ging nog steeds een bus die vlakbij tante Elodie stopte en even later reden we Rotterdam uit, Barendrecht in.
"Zou ze ons willen ontvangen denk jij?" vroeg Hardy die nog steeds een erg zenuwachtige indruk maakte.
"Jawel hoor," antwoordde ik om mezelf moed in te spreken. Het leek me eerlijk gezegd logischer dat ze de deur in ons gezicht dicht zou slaan omdat ze ons schuldig achtte aan de verdwijning van haar neef Cel, iets waar ze volkomen gelijk in had trouwens.
"En denk jij dat ze het leuk vindt om over vroeger te praten?" Hardy keek me hoopvol aan; hoewel het zijn idee was, zag hij volgens mij net zo tegen dit bezoekje op als ik. "Herinneringen ophalen, dat vindt bijna iedereen leuk toch?" zei ik zo luchtig mogelijk terwijl ik op de stopknop drukte.
Het huis van tante Elodie wisten we allebei nog moeiteloos te vinden. In de hoop dat Hardy aan zou bellen, draalde ik wat bij de voordeur. Omdat hij echter opeens zo nodig zijn neus moest snuiten, besloot ik om dan zelf maar tot aktie over te gaan.
Het duurde niet lang voor de deur openging. Een oude, deftig uitziende dame in blauwe trui en grijze broek opende de deur. Ze keek ons even vragend aan en ik baalde van Hardy die niets wist te zeggen. Nou ja, ik stond daar net zo goed stommetje te spelen en ik was dan nog wel de bestbespraakte van ons tweeën.
De witharige dame maakte een einde aan de ongemakkelijke situatie. "Jullie namen ken ik niet meer maar jullie waren vrienden van Celis en Cyriel, dat weet ik nog wel want ik ben altijd goed geweest in gezichten onthouden. Kom binnen!"
We stelden ons voor en gingen vervolgens de schaars maar fraai ingerichte woonkamer binnen. Enkele minuten later zaten we op de bank met tante Elodie, die het Senseo-apparaat had aangezet, tegenover ons. Aan de muur hing een jeugdfoto van Cel en Cyr maar ik kon geen recente foto van laatstgenoemde ontdekken. Eerlijk gezegd was dit de enige foto die ik zag.
"Wat brengt jullie hier?" vroeg de oude dame. Tot mijn ergernis zweeg Hardy weer als het graf dus begon ik aan een vaag verhaal over jeugdherinneringen en toch in de buurt zijn.
Nadat tante Elodie ons van koffie had voorzien, vertelde ze dat het nu weliswaar vierentwintig jaar geleden was dat haar neef Celis was verdwenen maar dat ze nog steeds de volste overtuiging bezat dat hij op een dag bij haar voor de deur zou staan, net zoals wij nu.
"Celis was een moeilijk persoon met een ingewikkeld verleden; ik denk dat hij gewoon liever had dat iedereen hem als dood beschouwde..hij wilde...móest een nieuw leven op poten zetten en zag geen andere manier dan deze..."
Ik had niet het lef Hardy aan te kijken. Omdat ik de gevallen stilte niet te harden vond, stelde ik de vraag die me meer bezighield dan wat dan ook.
"En hoe is het nu met Cyr?"
feedback van andere lezers- aquaangel
; dit teken gebruik je nog al eens door je afleveringen heen.
Ik niet waarom eigenlijk??
leuk gelezen bedankt!
Mistaker: Haha nooit bij stil gestaan eerlijk gezegd. Ik vind het een leuk teken denk ik?
Bedankt voor je waardering!
xxxx - RolandBergeys
Jawel, leuk!
Mistaker: Dank je Roland!
Groet,
Greta - lin
Ja goed, deze aflevering. Alleen heeft Barendrecht ook gewoon een ns station..
Mistaker: Haha weet ik Lin, het was van de week nog in het nieuws zelfs. Maar ik had vroeger een vriendin die in Barendrecht woonde en vanaf het station was het veel verder naar haar huis dan met de bus vanaf Zuidplein.
Dank je voor je leuke reactie!
Groet,
Greta - kapiteinsebbos
wanneer komt Club Brugge in het verhaal?
je houdt me in de ban!
-x-
Mistaker: Hm ik ga zeker Club Brugge in het verhaal stoppen, en Feyenoord komt ook nog!
Ik hoop dat ik je in de ban kan houden kapitein. I put a spell on you... ;-)
Groet,
Greta - ivo
ik volg en stel me ook de vraag ..
Mistaker: Fijn dat je meeleft Ivo!
Groet,
Greta - Henny
Volgens mij komen we langzaam wat meer te weten.
Mistaker: Langzaam maar zeker...
Groet,
Greta - thijl
De spanning stijgt weer! Maar het geheel mag van mij wel wat beschrijvender, hoe druk was het op Zuidplein, lag er veel rommel, is Barendrecht een stad of een dorp, hoelang waren de hoofdpersonen onderweg...?
Mistaker: Oei ik ben totaal geen beschrijvend type, eigenlijk zou ik een schrijversduo moeten vormen met iemand die daar van houdt en goed in is...
Groet,
Greta - Wee
Top! Jij schrijft net zo als je dicht, mooi eigenstijls. Klasse, Greta.
x
Mistaker: Heel erg bedankt Wee, ik hoop deze week met de 1e aflevering van 'iets nieuws' te komen.
Greta x
|
