Volg ons op facebook
|
< terug
De verdwijning (aflevering tien)
"Dit zou als een slecht teken opgevat kunnen worden," verbrak Hardy de gevallen stilte. "Wij zijn terug in Charlois en dan blijkt het huis van de Vosseslags niet meer te bestaan."
"Triest om dit te zien inderdaad. Ik heb zóveel herinneringen aan dat huis, nou ja, jij net zo goed natuurlijk."
Ik zuchtte diep. Bij de familie Vosseslag was het altijd de zoete inval geweest. Het motto van hun ouders was blijkbaar 'Hoe meer zielen hoe meer vreugd' zodat het vaak propvol was in de niet zo grote woning.
"Laten we naar de plek lopen waar...je weet wel..." zei Hardy. Als goede verstaander had ik hier genoeg aan; hij bedoelde de plek waar Cel voor het laatst gezien was.
Ik knikte en we gingen op weg, ondertussen herinneringen ophalend aan de familie Vosseslag. Ik moest bekennen dat Hardy best een gezellige gesprekspartner was wanneer het onderwerp hem nauw aan het hart lag. "Weet je nog dat die hele familie voor Club Brugge was? Ik herinner me dat Cyr of zo me eens vertelde dat die club eerst Brugsche FC heette, een volkse tegenhanger van de rijkeluisclub FC Brugeois. De rest van het verhaal kan ik me niet meer herinneren, ik ben nooit zo'n voetbalfanaat geweest."
"In 1976 bereikte Club Brugge de finale van de Uefa-beker en twee jaar later speelde het als voorlopig enige Belgische club de finale van de Europacup I," gaf ik de schooljuf in mij vrij spel.
Intussen bereikten we de beruchte weg. Je had hier niet meer het idee dat je je in de grote stad bevond want er waren reigers en konijntjes, oude boerderijen en een vissteiger.
Hardy stond stil hoewel we ons nog iets vóór de betreffende plek bevonden, de plaats waar we hadden gegraven, op de uitkijk hadden gestaan. "Ik ga zowat over m'n nek weet je dat," merkte hij op. Zelf voelde ik me ook niet erg lekker; ik rilde hoewel het een uitzonderlijk zachte herfstdag was.
"Misschien was dit toch niet zo'n goed idee..." merkte Hardy aarzelend op. "We gaan terug naar Amsterdam en dan gaan we wat leuks doen!" riep hij vervolgens. Cyr bellen bijvoorbeeld, dacht ik, maar ik sprak die gedachte niet uit. Ik moest trouwens toegeven dat dit me niet alleen leuk leek maar ook doodeng.
Hardy zette er voor zijn doen flink de pas in. Het duurde dan ook niet lang voor we in de bus naar het Centraal Station zaten waar ik me overgaf aan fantasieën over een ontmoeting met Cyr. Deze keer zou hij wel degelijk verliefd op me worden! Ik zou alle zeilen bijzetten, me transformeren tot iemand anders desnoods, de dingen die hij apprecieerde extra in de verf zetten en mijn, in zijn ogen, minder geslaagde eigenschappen de kop indrukken. Ik moest denken aan een liedje dat ik ooit had gehoord: Maak van mij maar wat je kan, maak van mij een andere man, maar blijf levenslang bij mij.
En levenslang hoefde niet eens; met een jaar of vijf samen met Cyr zou ik al zielsgelukkig zijn, daar kon ik de rest van mijn bestaan wel op teren!
Hardy's geklets beluisterde ik maar met een half oor tot ik het woord 'optreden' hoorde. Het bleek dat hij die avond aan de bak moest als goochelaar en dat hij me uitnodigde deze gebeurtenis bij te wonen. Eerlijk gezegd leek het me ronduit stomvervelend maar ik loog dat ik zijn optreden maar wát graag wilde bijwonen.
Het klonk heel geloofwaardig blijkbaar want Hardy reageerde opgetogen. Een kinderhand is gauw gevuld, dacht ik toen we het Centraal Station betraden. Ach, bij de gedachte dat ik Cyr naar alle waarschijnlijkheid snel zou ontmoeten was dit waardeloze uitstapje volkomen onbelangrijk, was niets verder nog van enig belang...
feedback van andere lezers- feniks
Wat mij betreft een heel behoorlijk geschreven passage, die waarschijnlijk pas goed tot zijn recht komt in de context van het hele verhaal.
Mistaker: Bedankt voor je fijne reactie Feniks!
Groet,
Greta - ivo
ik vind het heel boeiend, van mij moet je geen fb over de taal als dusdanig verwachten, maar ik heb een filosofische of psychologische opmerking
"Ik zou alle zeilen bijzetten, me transformeren tot iemand anders desnoods, de dingen die hij apprecieerde extra in de verf zetten en mijn, in zijn ogen, minder geslaagde eigenschappen de kop indrukken. Ik moest denken aan een liedje dat ik ooit had gehoord: Maak van mij maar wat je kan, maak van mij een andere man, maar blijf levenslang bij mij.
En levenslang hoefde niet eens; met een jaar of tien samen met Cyr zou ik al zielsgelukkig zijn, daar kon ik de rest van mijn bestaan wel op teren!"
De meest ongelukkige redenering die er kan bestaan. Een mens verandert niet. De mens kan zich een beetje inhouden en zich een beetje anders voordien. Maar dat is zoals een wind die men ophoudt omdat het niet gepast is om hem de vrije weg te geven.
Eenmaal de plaats en de tijd er wel is dan zal die niet minder hard stinken.
In een relatie een andere willen veranderen is dodelijk voor de relatie en vooral voor de partner die dit moet ondergaan.
Voor de rest vind ik het een zeer goed verhaal
Mistaker: Ik ben het met je eens hoor, dat is gewoon vragen om ellende! Maar de ik-persoon heeft dit nog niet door, de onnozelaar...
Bedankt voor je zeer interessante reactie Ivo!
Groet,
Greta - lin
Een wat haastig geschreven mindere aflevering vind ik. Er zitten wat vreemde dingen in.
Voorbeeld:
Ik zuchtte diep. Bij de familie Vosseslag was het altijd de zoete inval. Het motto van zijn ouders was blijkbaar 'Hoe meer zielen hoe meer vreugd' zodat het vaak propvol was in de niet zo grote woning.
Hier heb je het over het verleden, dus moet je het volgens mij zo brengen:
Ik zuchtte diep. Bij de familie Vosseslag was het altijd de zoete inval geweest. Het motto van zijn ouders was 'Hoe meer zielen hoe meer vreugd' zodat het vaak propvol was in de niet zo grote woning.
Verder vind ik 'ondertussen' een raar woord.
Ietsje verder: Waarom gebruik je daar "Cyr of zo"? Gebruik daar liever gewoon alleen Cyr. De 'of zo' voegt niets toe voor de lezer.
Ik hoop dat ik niet te hard overkom, want ik volg de serie heel graag. Het waren gewoon wat dingen die me opvielen!
Mistaker: Van mij mag je hard zijn hoor Lin, daar leer ik van toch? Ik heb deze aflevering op mijn werk geschreven, kwestie van frustraties van me af schrijven ;-)
'Geweest' heb ik inmiddels toegevoegd, met de rest heb ik persoonlijk geen moeite.
Of zo, na Cyr, vind ik in de spreektaal normaal; hij weet niet meer of het Cyr was of een ander lid van de familie.
Blijf dit soort feedback leveren Lin a.j.b!
Groet,
Greta - aquaangel
je hebt in de kapitein een trouwe leesfan gevonden valt mij op
tien jaar een relatie en dan daar de rest van je leven op kunnen teren.......hmm ik teer soms al mijn hele leven lang op 3 maanden met iemand hahha
maar goed ik hield het toch 18jaar met een en dezelfde man uit,
dat betekent dus dat ik 2x zoveel er op zou moeten kunnen teren ;))
Mistaker: Wat denk je van twee weken (heb ik meegemaakt ;-))
Ik twijfelde heel erg over die tien jaar, nou ja het is iemand die niet snel tevreden is zal ik maar zeggen ;-)
Ja ik ben blij met de kapitein en met jou als trouwe lezers!
MG xx - kapiteinsebbos
amai, je weet de palmares van Club! wow, ik ben in de wolken met zulke dame :-)
dikke knuffel
-x-
Mistaker: Haha ja je bent supporter af je bent het niet, en ík ben het!
Dank je voor je leuke reactie kapitein en vooruit, knuffel terug!
Groet,
Greta - RolandBergeys
-herinneringen ophalend, het klinkt nogal zwaar: en we gingen
op weg terwijl we herinneringen ophaalden... lijkt me natuurlijker;
Voor de rest leuk geschreven, je blijft boeien.
Mistaker: Ik ga erover denken, misschien verander ik het wel.
Bedankt voor je mooie reactie Roland!
Groet,
Greta - Henny
Weer een goed deel wat lekker weghapte
Mistaker: Bedankt!
Groet,
Greta - thijl
Het leest totnogtoe heerlijk weg. Boeiend!
Vrijblijvend tipje:
-Het motto van zijn ouders --> Ik denk dat dit moet zijn: hun ouders? (van Cel en Cyr)
Mistaker: Jij bent echt een oplettende lezer zeg! Dank!
Groet,
Greta - Wee
Als íemand je belazert is het wel een goochelaar :)
x
Mistaker: :-)
Had ik gisteren dus WEER geen internet en mijn telefoon deed het ook niet. Ga straks bellen naar UPC, moet er maar iemand langskomen want dit is balen!
Greta x
|
