Volg ons op facebook
|
< terug
Van horen zeggen
Eindelijk, het is zover. Ik heb al mijn moet bij elkaar geraapt en ik moet en ik zal terug zo een tekstje schrijven waar ik vroeger zo bedreven in was. Ja, ik gebruik wel degelijk moet met een t omdat ik niet echt moed nodig heb om een tekstje neer te gaan pennen. Het gaat veeleer over de wil die er is om dit terug te gaan doen, het innerlijke moeten, vandaar dus mijn moet met een t.
Menig psychiater zou mij uiteraard vertellen, dit uiteraard volledig fictief want deze informatie heb ik enkel van horen zeggen, dat in het leven er best niet teveel moet. Nu weet ik wel niet zeker of mijn… euh, die psychiater van horen zeggen, het had over moed of over moet. Dat is eigenlijk ook niet zo moeilijk. Je komt een gezellige kamer binnen, heb ik van horen zeggen, en daar staat dan zo een prachtige zetel waarin je zo zalig kan wegdromen. Uiteraard heb ik dit van horen zeggen. Je neemt plaats in die zalige stoel na een stresserende dag van hard labeur en dan begint die vent daar verhaaltjes te vertellen! Man toch, je zou je op een gegeven ogenblik toch gaan afvragen wie nu wie therapie aan het geven is, heb ik van horen zeggen. Je sluit dan maar gauw je ogen en dan ben je uiteraard vertrokken. Ach heerlijk toch zo een dutje kunnen doen! Althans, dat denk je op dat moment. Want wat later, aan het einde van de sessie kom alle stress in één klap terug wanneer je hoort hoeveel dat uurtje niksen je heeft gekost. Zo`n therapie is net goed om van de psychiatrie recht op de intensive care binnen te komen. Gelukkig heb ik geen zwak hart, heb ik van horen zeggen, anders had men mij zeker en vast mogen komen halen met loeiende sirenes. Ik mag er niet aan denken wat mij dat dan ook nog zou gekost hebben. Dit allemaal om gewoonweg een uurtje te kunnen maffen.
Maar goed, had die man het nu over moet of moed? Ik weet het dus niet, want tegen de tijd dat hij het daarover had was ik al lang ergens waar enkel vrouwen, en nog knappe ook, bestaan. Dit heb ik van horen zeggen uiteraard. Wat ik wel weet is dat ik op het einde zoveel moest betalen dat het mij heel veel moed vergde om vriendelijk mijn portefeuille boven te halen en het gevraagde, nu ja gevraagd, op een vraag kan je nog kiezen wat je wilt antwoorden, maar dat was in mijn geval, heb ik van horen zeggen, zeker en vast dus niet het geval. Ik moest het gevraagde bedrag wel boven halen. Maar goed, moet of moed, ik zal hier een verhaaltje neerpennen.
Neerpennen, dat is ook weer zo een woord. Het bestaat uit neer en uit pennen. En wat is het tegengestelde van neen? Inderdaad, op, op en neer. Opschrijven en neerpennen, op en neer, twee tegengestelden met dezelfde betekenis. Opschrijven en neerschrijven, twee woorden met dezelfde betekenis maar het ene is op en het andere neer. Soms vraag ik mij toch af welke clown zich hiermee geamuseerd heeft. Opschrijven en neerschrijven, zoals linkshandig en rechtshandig… Is er daar dan wel een verschil tussen? Als je het analyseert: een linkshandige kan onhandig zijn, net als een rechtshandige onhandig kan zijn. Dus linkshandig is onhandig en rechtshandig is onhandig, waaruit we logisch kunnen besluiten dat linkshandig rechtshandig is. Daarbij komt dan nog dat onhandig, niet handig is. Aangezien dat linkshandig onhandig is, wat niet handig is, dat rechtshandig ook onhandig is en dus eigenlijk niet handig is, staat handig bij linkshandig en rechtshandig eigenlijk niet op zijn plaats. Daarom kunnen we dit ook weglaten waardoor dus links gelijk is aan rechts wat wel handig zou zijn want dan zou ik nooit nog de verkeerde kant uitgaan!
Maar goed, genoeg gevit op woordenschat, ik ging een tekstje schrijven. De eerste vraag is natuurlijk over wat zou ik schrijven? Ik zou het kunnen hebben over lesbische seksgodinnen maar wat zouden de mensen dan niet van mij gaan denken? Dat ik ergens één of andere geobsedeerde pervert ben? Neen dank u, hier pas ik voor. Of ik zou het kunnen hebben over mijn geschiedenis met psychiaters, een autobiografie, altijd interessant niet? Aan de andere kant zou ik dan wel eens binnen de kortste keren de stempel kunnen krijgen van psychiatrisch geval, wat ik absoluut niet ben zolang de verplegers mijn spoor bijster blijft althans. Natuurlijk zou ik ook kunnen zeggen dat ik dit enkel heb van horen zeggen, en dat is ook zo! Ja, een onderwerp vinden voor een leuke tekst is absoluut niet eenvoudig. Ik moet bekennen en dit neerpennen dat er veel moed nodig is om op te schrijven dat eigenlijk links toch wel rechts is. Alleen jammer dat niemand mij gelooft. Zelfs mijn verplegers geloven mij niet, heb ik van horen zeggen. Maar nu is het echt genoeg geweest. Ik kan er echt niet meer tegen. Daarom heb ik mijn verplegers, moest ik die hebben, gezegd dat ik mijn theorie ging bewijzen. Ik heb ze deze avond duidelijk gezegd dat ik deze nacht langs de linkerkant van het gebouw naar buiten zou wandelen, de vrije wereld in. Men garandeerde mij dit in de gaten te houden omdat dit niet mogelijk was. Welnu, ik ben net naar buiten gewandeld. In plaats van naar links te gaan, ben ik via rechts gegaan. Wat had ik gezegd? Dat ik langs links naar buiten zou wandelen. Wel, ik ben rechts gegaan en toch buiten gewandeld, wat alweer bewijst dat links rechts is. Nu vraagt u zich vermoedelijk af wat de verplegers hierop hadden te zeggen. Wel ik moet u teleurstellen, ik ben geen enkele verpleger tegengekomen. Nochtans had ik ze nog duidelijk gezegd dat ik langs links, dus rechts, ging buiten wandelen. Nu ik buiten ben, loop ik links noch rechts, maar in één rechte lijn van die instelling vandaan. Dit heb ik van horen zeggen.
feedback van andere lezers- ivo
de psychiatrie anders bekeken ? vanuit de binnenkant of vanuit de averechtse buitenkant ?
ik vind het wel leuk DeKo: Bedankt...
DeKo - Ghislaine
Best grappig. Een tip waar je mee doet wat je wenst:
In de eerste zin moet je niet werken wel moed sprokkelen. DeKo: Bedankt voor de feedback! En bedankt voor het lezen ook uiteraard! - SabineLuypaert
rechtoerechtaa, onder ons gezegd en gezwegen, marrr ik weet an horen zeggen dat rechts goed is zenne, links is des duivels, en dat heb ik van voelen leven, die nonnen met hun regens op mijn arme hand die enkel schoon wou schrijven (smile) de rode draad doet hier zijn werk DeKo: Arm kind, die stoute nonnen toch.... Ach, maar nu kan je zoveel links schrijven als je wilt... ;-)
Bedankt voor het lezen!
DeKo
|