|
< terug
De verdwijning (aflevering achttien)
Cyrs BMW bracht ons in een mum van tijd naar het strand. We wandelden zwijgend langs de vloedlijn; zoals altijd bracht het zicht van het water een zekere berusting bij me teweeg. Hoe erg het leven vaak ook is, er zijn altijd mooie dingen waarvan een mens gratis kan genieten en één van die dingen is de zee.
Misschien zou ik hier nog wel vaker met Cyr over het strand lopen? We zouden iedere avond na het eten een wandelingetje kunnen maken. Maar als agent had hij wisselende diensten natuurlijk.
Hardy, die zich blijkbaar niet wilde laten kennen en er flink de pas in zette, begon als eerste te praten.
"Misschien moeten we op de een of andere manier iets oprichten ter nagedachtenis aan Cel," sprak hij. "Een monumentje, weet ik veel..." Ik ergerde me aan zijn vaagheid; aan de andere kant vond ik het idee niet slecht. Het zou toch op de een of andere manier een afsluiting van een periode zijn, het begin van een nieuwe tijd die ik hopelijk met Cyr zou doorbrengen. Het was heerlijk om met hem op het strand te zijn!
"Misschien kunnen we in eigen beheer een boek met teksten uitgeven die betrekking hebben op Cel. Jeugdherinneringen, de teksten en muziek van zijn liedjes, weet ik veel wat nog meer..." Ik keek naar Cyr die instemmend knikte. "Dat lijkt me een goed idee Hester. In mijn familie denkt iedereen dat hij nog leeft, of ze maken het zichzelf wijs," sprak hij. "Het is moeilijker dan ik dacht om te moeten leven met een geheim."
Hij slaakte een diepe zucht en ik raakte heel even met mijn hand de zijne aan. Volgens mij had Hardy het niet gemerkt, die moest alle zeilen bijzetten om ons bij te kunnen houden. Cyr wierp een blik op me waaruit ik weinig kon afleiden. Nou ja, afkeuring kon ik er in ieder geval niet in ontdekken.
"Laten we alle drie opschrijven wat we ons herinneren van Cel," zei ik. "Dan kijken we wat dat oplevert en maken er een boekje van. En er moet ook iets in over Xavi."
Hardy en Cyr waren het met me eens. Xaviëlla Stuweland had hier ook moeten lopen, zij had met haar Portugese bloed een zekere luchtigheid in de situatie moeten brengen. Toch had uitgerekend zíj een einde aan haar leven gemaakt.
We liepen naar een restaurant aan de boulevard. Ik ging naast Hardy zitten zodat ik Cyr onopvallend doch grondig kon observeren. Ik herkende van vroeger de manier waarop hij mes en vork vasthield, met de wijsvinger iets te ver vooruit. Eigenlijk had ik daar wel de hele avond willen blijven om dan rond middernacht met Cyr mee naar huis te gaan. Coentje zou ons enthousiast begroeten, we zouden een cd met lichte jazz opzetten, een glaasje likeur nemen en op de bank beginnen wat we in de slaapkamer zouden afmaken.
Maar voorlopig zaten we hier gedrieën met de zilte zee op loopafstand. Doorheen het restaurant klonk een clichématige tekst die door een zwoele zangstem meer werd gepreveld dan gezongen:
Waar is de tijd gebleven....
Tientallen jaren, vergleden, vergaan...
De liefde van mijn leven....
Al wat ons rest is een eenzaam bestaan....
feedback van andere lezers- ivo
sentiment en herinneringen, een cocktail voor heel wat verhaalstof
mooi hoor
Mistaker: Dank je Ivo, mijn moeder verbaast zich geregeld over mijn sentimentaliteit ;-)
Groet,
Greta - kapiteinsebbos
ik heb een hotel geboekt voor twee aan zee! (voor ons)
weeral genoten!
xx
Mistaker: Welke plaats? ;-)
Bedankt voor je leuke reactie kapitein!
Greta xx - aquaangel
mooi hoor, misschien mis ik ietwat van je poetische kunsten.. beelden die nog mooiere beelden opleveren.....
of is het dan te dromerig voor je?
kapitein een hotel voor twee, mag ik niet eens mee ;(
Mistaker: Ik ga soms weleens op de poëtische toer maar dat vind ik dan misplaatst tussen de prozaïsche rest zal ik maar zeggen dus dat schrap ik dan en bewaar ik voor gedichten. Maar misschien is het wel te verwerken in een volgende aflevering, zal er eens over denken...
En drie is ook een leuk getal toch, je bent welkom haha.
xxxx - Theo_Roosen
Theo
Mistaker: Dank je voor je waardering Theo!
Groet,
Greta - lin
al eerste = als eerste
verder wat kort en weemoedig vervolg
ik wil meer!!
Mistaker: Haha er komt meer hoor ;-)
Bedankt voor je leuke reactie en het opsporen van de fout Lin.
Groet,
Greta - RolandBergeys
Mooi geschreven!
Mistaker: Dank je voor het compliment Roland!
Groet,
Greta - Henny
Ook weer een van de echte betere delen!
Mistaker: Ik kwam ook wel steeds meer 'in het verhaal' en vind Cyr erg leuk om over te schrijven.
Groet,
Greta - thijl
Mooie woordkeuze en goed geschreven
Mistaker: Bedankt Thijl!
Groet,
Greta - Wee
Die songteksten van jou :))
x
Mistaker: Ik ben soms bang dat ik overdrijf daarmee ;-)
Greta x
|
