Volg ons op facebook
|
Plagiaat| freke | 15/2/2007 - 20:52 | nu snel ik ras en kras naar de ziekenkas
vlug mijn invaliditeisbijdrage innen, en dan nog met terugwerkende kracht, want prettig gestoort ben ik al van bij mijn geboorte
kassa, kassa, rinkel, rinkel | | gono | 15/2/2007 - 04:30 | | Uw onperfectie is genoteerd, u hebt recht op 25% invaliditeit! | | freke | 11/2/2007 - 18:02 | Geachte Heer GoNo,
Ik moet toch een reden achterlaten opdat jij ook iets zou kunnen typen.
Ik heb het groene boekje niet naast me liggen, ik ben niet bang dat de mensen
zien dat ik soms fouten schrijf.
Ik ben zoals ik ben, verre van perfect, maar ik schaam mij daar niet voor, maar
soms kan ik me wel ergeren in mensen die zich voordoen "perfect" te zijn.
Het "genie" Einstein, kon amper schrijven, waarom zou ik het foutloos moeten kunnen?
"niets of niemand is perfect, enkel de perfectie zelf in zijn onperfectie"
"aanschouw eerst je eigen beperkingen, vooraleer je die van anderen opnoemt" (citaat, fréke)
"zelfs de grootste dommerik die zwijgt, kan als wijs en intelligent aanzien worden"
Wie van ons beide nu het slimste is, of de meeste wijsheid bezit, laat ik aan de lezers over
om daarover te beslissen!
Dichterlijke groeten, fréke
Ps. beste mariagarquez, ik heb helemaal geen namen nodig om te begrijpen wie je bedoeld ;-)
Getypt zonder spelling-controle, nog fouten te vinden?
| | mariagarquez | 11/2/2007 - 15:04 | Beste freke,
Ik dank je van harte voor je zeer boeiende en interressante uiteenzetting. Weten is altijd beter dan niet weten. Ten bewijze de kortzichtigheid van sommigen. Waarmee ik geen namen heb genoemd. | | gono | 11/2/2007 - 13:54 | Voor ge iemand voor kieken verslijt moet ge eerst leren Nederlands schrijven hé?
't Is om te beginnen :intellectuele en concentratie.
Dus houd uw wijsheden voor jezelf en kom eens terug als je het Nederlands onder de knie hebt hé? | | freke | 10/2/2007 - 02:47 | gij gedoemes kieke gij ;-)
deze wetgeving is geldig in de BENELUX, en ook hier in belgië en luxemburg
koncentratie waarde gono, maar ja je bent ook niet gewend om intelectuele lectuur te lezen :-b
miepe...miepe..wwwwwhhhhhhhoooooooeeeeeeeessssssssSSSSSSSHHHHHHHHH
| | gono | 9/2/2007 - 17:46 | Freke,
Uwen uitleg is fantastisch. Alleen is er één puntje,dat je over het hoofd ziet, wij leven hier in Belgïe en niet in de Lage Landen hé?
Voor de rest een boeiend verhaal; waarvan ik spijtig genoeg de draad nogal rap kwijt was!
Daarom geef ik je een voldoende wegens te weinig personages in je verhaal! | | freke | 9/2/2007 - 02:09 |
FAQ
1. Hoe krijg je auteursrecht?
2. Waarom is er Auteursrecht?
3. Waarom is er Naburig recht?
4. Citeren: wat is toegestaan?
5. Mag ik kopiëren?
6. Is het auteursrecht online anders dan offline?
7. Ik wil aan al mijn bruiloftsgasten een zelf samengestelde cd meegeven. Mag dat en hoe en bij wie kan ik dat regelen?
8. Wat is openbaar maken?
9. Wat is het verschil tussen Buma/Stemra en Sena?
10. Wat zijn persoonlijkheidsrechten?
11. Wat is plagiaat?
12.Komen ideeën en concepten in aanmerking voor auteursrechtelijke bescherming?
13. Kan ik mijn auteursrecht ergens vastleggen?
14. Hoe kan ik bewijzen dat ik auteursrecht heb?
1. Hoe krijg je auteursrecht?
Om auteursrecht te krijgen is geen enkele formaliteit vereist. U hoeft niets aan te vragen, te deponeren of te registreren en het kost niets. Auteursrecht krijgt men automatisch als men iets maakt op het gebied van letterkunde, wetenschap of kunst. Het maakt niet uit of dat vanwege beroep, hobby of school is, als zo'n werk maar origineel is. Dat betekent dat het haast ondenkbaar moet zijn dat verschillende mensen onafhankelijk van elkaar (vrijwel) hetzelfde maken. Om misverstanden te voorkomen is het verstandig een © teken, uw naam en de datum te zetten onder of bij de dingen die u maakt.
2. Waarom is er auteursrecht?
Auteursrecht is er om ervoor te zorgen dat auteurs (dat zijn niet alleen schrijvers, maar ook bijvoorbeeld schilders, dichters, componisten en fotografen) alles wat zij maken kunnen (laten) exploiteren en zo geld kunnen verdienen met hun werk. Net als ieder ander. Behalve deze financiële mogelijkheden van het auteursrecht, zorgt dit recht er ook voor dat de maker, de auteur, zeggenschap houdt over zijn creaties. In veel gevallen moeten anderen hem namelijk om toestemming vragen als ze zijn werk(en) willen gebruiken.
3. Waarom zijn er naburige rechten?
Naburige rechten lijken erg op auteursrecht (zijn daar naburig aan) en beschermen het werk van uitvoerende kunstenaars (musici, artiesten, toneelspelers, acteurs), platenmaatschappijen en de omroep. Naburige rechten regelen eigenlijk hetzelfde als het auteursrecht namelijk dat die uitvoerende kunstenaars, platenmaatschappijen en omroepen geld kunnen (terug)verdienen met hun werk. Ook hun toestemming is nodig als anderen hun werk willen gebruiken zodat ze enige zeggenschap houden over wat ze gemaakt hebben.
4. Citeren: wat is toegestaan?
U mag korte citaten gebruiken, zonder daarvoor eerst toestemming te vragen, bijvoorbeeld in een artikel, scriptie, werkstuk of recensie, mits daarbij de bron en naam van de schrijver vermeld staan. Dit geldt alleen voor citaten uit al gepubliceerde werken, anders heeft u wél eerst toestemming nodig van de auteur.
Foto's en illustraties mogen in hun geheel worden geciteerd. De grootte en werkwijze moet wel duidelijk verschillen van het oorspronkelijke werk. Bij citeren is het altijd van belang dat het citaat relevant is en slechts een klein onderdeel uitmaakt van het geheel.
5. Mag ik kopiëren?
Ja. In de wet staat dat u voor eigen oefening, studie of gebruik een enkel exemplaar (kopie) mag maken. De nadruk ligt op eigen . U mag ook een kopie maken in opdracht van iemand anders die dat dan zelf gaat gebruiken (uw moeder kan u bijv. vragen een artikel te fotokopiëren zodat zij het ook kan lezen).
Bij muziek en film is dit anders, daar mag u UITSLUITEND voor uzelf een kopie maken. Een kopie voor een ander, of dat nu gratis of tegen betaling is en wel of niet op verzoek, mag niet.
6. Is het auteursrecht online anders dan offline?
Nee, de Auteurswet geeft nu eenmaal een algemene regeling van het auteursrecht en maakt dus geen enkel onderscheid. Wat offline geldt, geldt dus ook online. Zo mag u bijvoorbeeld - onder dezelfde voorwaarden als offline - een privé-kopie (een vorm van verveelvoudigen) maken van werken die op het internet staan. Maar let op: het is niet toegestaan om werken openbaar te maken. Als u bijvoorbeeld muziek ophaalt met een 'peer-to-peer' (of: 'file sharing') programma, dan mag u niet uw bestanden beschikbaar stellen aan anderen. Bij sommige peer-to-peer programma's is het mogelijk om de upload-functie uit te schakelen. Als u dat gedaan heeft, kunt u op een legale manier privé-kopieën maken door materiaal te downloaden.
7. Ik wil aan al mijn bruiloftsgasten een zelf samengestelde cd meegeven. Mag dat en hoe en bij wie kan ik dat regelen?
Het gaat hier om het maken van kopieën en dat mag alleen voor eigen oefening, studie of gebruik. Daar is hier geen sprake van en dus zult u aan de verschillende rechthebbenden toestemming moeten vragen. U heeft te maken met verschillende rechten en rechthebbenden.
De auteurs, dat zijn de componist(en) en uitgever en, afhankelijk van het soort muziek, de tekstdichter(s). Het auteursrecht verloopt 70 jaar nadat de maker overleden is. Als dit niet het geval is, moet u toestemming vragen voor uw 'bruilofts-cd' aan de auteurs. In Nederland kunt u dit vragen via Buma/Stemra. Zij geven die toestemming (bijna) altijd in ruil voor een financiële vergoeding die dan weer naar de auteurs gaat.
De uitvoerende kunstenaars en platenmaatschappijen. Meestal hebben uitvoerende kunstenaars een contract met de platenmaatschappij die het betreffende liedje of werk heeft opgenomen, waarin staat dat de maatschappij alle rechten heeft om toestemming te geven of te weigeren. U zult dus uit moeten zoeken welke platenmaatschappijen de rechten hebben van de liedjes of werken die u op de 'bruilofts-cd' wilt zetten. Aan iedere platenmaatschappij moet u dan apart toestemming vragen. In de regel zal de maatschappij dit niet kunnen, omdat er in de contracten met de artiesten precies staat waarvoor ze wel en geen toestemming mogen geven en dat is meestal niet voor dit soort projecten. De naburige rechten, de rechten van de platenmaatschappij en de uitvoerende kunstenaar, verlopen overigens 50 jaar nadat de geluidsopname in de markt is verschenen. Als u dus heel oude opnames (ouder dan 50 jaar) wilt gebruiken dan kan dit zonder dat daar toestemming voor nodig is. U moet dan wel echt die oude opnames gebruiken, en niet bijvoorbeeld een veel later verschenen cd met hetzelfde erop. Op die cd geldt namelijk weer de termijn van 50 jaar naburige rechten.
8. Wat is openbaar maken?
Bij openbaarmaking gaat het om het ter beschikking stellen van een werk (van letterkunde, wetenschap of kunst) of verveelvoudiging ervan aan het publiek. Zo zijn bijvoorbeeld het uitzenden van muziek en films, laten horen van muziek, opvoeren van een toneelstuk, uitvoeren van een muziekstuk, voorlezen uit een boek in de bibliotheek, vertonen van een film, het drukken van tijdschriften, persen van cd's, online aanbieden van beeld, muziek en teksten allemaal vormen van openbaarmaking.
9. Wat is het verschil tussen Buma/Stemra en Sena?
Buma/Stemra houdt zich bezig met auteursrecht en komt op voor de belangen van componisten, tekstdichters en muziekuitgevers. Sena houdt zich bezig met het naburig recht en komt op voor de belangen van uitvoerende artiesten en producenten (platenmaatschappijen). Als u een cd draait of de radio aan heeft in bijvoorbeeld uw café, sportschool of winkel dan moet u aan beide organisaties betalen voor het gebruik van muziek. Beide organisaties vertegenwoordigen immers een afzonderlijke categorie van de betrokken rechthebbenden. Om het makkelijker te maken voor gebruikers van muziek, wordt er op dit moment gesproken over het gezamenlijk innen van gelden.
10. Wat zijn persoonlijkheidsrechten?
Persoonlijkheidsrechten of morele rechten beschermen de band tussen de maker en zijn werk. De maker heeft bijvoorbeeld het recht zich te verzetten tegen gebruik van zijn werk onder een andere naam dan de zijne, tegen een wijziging van het werk (tenzij verzet daartegen niet redelijk zou zijn) en tegen aantasting van zijn werk, die nadeel zou kunnen toebrengen aan zijn eer, naam of waarde. Zo kan een componist of tekstdichter afzien van toestemming om zijn werk te laten gebruiken in een commercial omdat hij zich niet kan identificeren met het produkt waar reclame voor wordt gemaakt.
11. Wat is plagiaat?
Onder plagiaat wordt wel verstaan de nabootsing van een werk of stijl van een ander, met het oogmerk dit voor een eigen creatie door te laten gaan. Degene die plagiaat pleegt, maakt het werk van een ander na en doet alsof hij de maker of bedenker van het werk is.
Niet alleen het namaken van werken van een ander, ook het overnemen van een stijl van een componist of uitvoerend artiest noemt men plagiaat. In dit geval hoeft er echter geen sprake te zijn van inbreuk op het auteursrecht, omdat op een stijl als zodanig geen auteursrecht rust. Dit is dan ook niet strafbaar.
12. Komen ideeën en concepten in aanmerking voor auteursrechtelijke bescherming? Het auteursrecht beschermt uitsluitend werken, dat wil zeggen: de op een of andere manier zintuiglijk waarneembare concrete uitwerking of vormgeving van ideeën of gedachten. Een idee of een concept als zodanig, dus helemaal los van de daaraan gegeven vormgeving, kan daarom niet beschermd worden door het auteursrecht.
De uitwerking of de concretisering van een idee kan op verschillende manieren plaatsvinden. Bijvoorbeeld door het maken van een prototype, door het ten gehore brengen of door het (in woorden) te beschrijven. Het gaat erom dat de uiteindelijke vormgeving of expressie op de een of andere manier voor anderen zintuiglijk waarneembaar (bijvoorbeeld te horen, te lezen of te zien is) is.
In het algemeen geldt: hoe concreter (en hoe gedetailleerder) de uiting of de vormgeving van het idee is, hoe meer bescherming de Auteurswet daaraan biedt.
Indien de concrete uitwerking van een idee in aanmerking komt voor auteursrechtelijke bescherming, dan zal die bescherming in de praktijk overigens vrij beperkt zijn.
Een voorbeeld:
Jan heeft zijn idee concreet uitgewerkt door het onder woorden te brengen en op te schrijven. Jan laat dat in woorden uitgedrukte idee lezen aan Piet. Piet neemt elementen over, en werkt die zonder toestemming van Jan op een (net iets) andere manier uit voor zijn eigen project. Het zal nu lastig zijn voor Jan om aan te tonen dat Piet inbreuk maakt op zijn auteursrecht, dat immers niet op het idee ‘an sich’ rust, maar alleen op de tekst van Jan waarin hij zijn idee onder woorden heeft gebracht.
Jan had er wellicht verstandig aan gedaan om met Piet van tevoren duidelijke afspraken te maken over het gebruik van zijn idee en die afspraken in een door Piet ondertekend stuk vast te leggen. Pas als Piet zich niet aan de gemaakte afspraken zou houden, kan Jan tegen hem optreden.
13. Kan ik mijn auteursrecht ergens vastleggen?
Nee. Louter door een werk in de zin van de Auteurswet te maken, komt er op dat werk auteursrecht te rusten. De bescherming ontstaat helemaal automatisch (en gratis). Het is dus niet nodig - en bovendien niet eens mogelijk - om auteursrecht bij een instantie aan te vragen, of in een register te laten inschrijven. Zie ook: Hoe ontstaat auteursrecht?
14. Hoe kan ik bewijzen dat ik auteursrecht heb?
Omdat er in Nederland (en in de meeste andere landen ter wereld) niet zoiets bestaat als een register waar auteursrechten kunnen worden vastgelegd, is het voor de maker van een werk soms lastig om te bewijzen dat het auteursrecht op het werk bij hem of haar ligt.
Er zijn een paar mogelijkheden die uw bewijspositie als maker kunnen versterken met betrekking tot het tijdstip waarop u het werk gemaakt heeft.
U kunt een exemplaar van het werk (of bijvoorbeeld een foto daarvan) in een dichtgeplakte envelop aangetekend aan uzelf versturen en deze bij ontvangst dicht laten. Let u er daarbij op dat er een datumstempel op de sluiting van de envelop staat.
U kunt ook een datumstempel op een exemplaar van uw werk laten zetten bij de lokale vestiging van de Belastingdienst, afdeling Registratie en Successie.
Tot slot kunt u uw bewijspositie met betrekking tot de datum ook versterken met een depot bij de notaris. De notaris zal hier echter wel een vergoeding voor vragen.
Met de bovenstaande maatregelen bewijst u niet dat u de maker bent van het werk, maar u kunt zo wel uw bewijspositie sterker maken. Mocht u bijvoorbeeld ooit in een rechtszaak verwikkeld raken waarbij iemand anders beweert dat hij de maker van het werk is, en niet u, dan kunt u bijvoorbeeld de envelop met datumstempel bij de rechter of bij een notaris laten openen. Die ander zal dan aannemelijk moeten maken dat hij het werk heeft gemaakt op een eerdere datum dan de datum die op de envelop staat.
http://www.auteursrecht.nl
| | Vlinderman | 30/10/2006 - 03:13 | Plagiaat. Het is een geladen woord. En de kogels ervan kunnen wonden slaan. Ik plagieer mezelf soms. Echt, dan lees ik wat gedichten na, van mezelf en eigen hand, kom ik toch wel zinnen tegen die ik reeds gebruikt heb... En dan sta ik wat te kijken. Zo van, hoe, dat heb ik toch zelf al beschreven, dat idee komt uit gedicht zus of zo. En dan val ik stil. Uit onbegrip dat ik iets van mezelf niet herkend heb.
Ooit heb ik een gedicht geschreven samen met mijn vriendin Nip, wij twee, samen aan de toog van een café in Antwerpen. De titel: 'het mooiste woord is ja'. De dag daarop kwamen we op een gedicht van Pom Wolff uit, u raadt het al, met die titel-zin letterlijk in zijn gedicht. We zijn dat gaan nakijken, en ja hoor, het zijne stond er eerst. Dat was mijn tijd van alles overal nalezen en beoordelen, niet op deze site, maar dat doet er dus niet toe. Blijkbaar was dat idee bij ons blijven hangen en heb ik Pom ongewild geplagieerd. Nip en ik hebben de eer aan onszelf gehouden en onmiddellijk onze online-inzending gewist. Moraal van dit kleine verhaal: plagiaat gebeurt soms, gewoon omwille van de traditie van ons omhaal met woorden. Er wordt gewoon zoveel geschreven, op den duur herhaal je toch immers ergens wel iemand, niet??!
Waar ik het hier niet over heb, is het herhalen in ettelijke letterlijke verzen, want dat verzin je niet. Dat is er voor mij over. Uiteraard kan je je als oorspronkelijke auteur daar alleen maar in wentelen, maar dat is er ook voor mij over. Wil je schrijven, kruip dan in je pen, en niet in wat je van een ander wil nemen, dus waardeer je dat niet.
Bij het vaststellen van plagiaat is het daarom trouwens zo belangrijk te achterhalen wat er aan de hand is. Onbewust kan immers zoveel gebeuren. Enkel wie dan blijft hangen aan het eigen verweer, heeft dan volgens mij ongelijk. En ongelijk, nou ja, dat straft zichzelf op den duur. En nog lang daarna ook, trouwens. | | Jelsi | 26/10/2006 - 15:29 | Plagiaat, da's een moeilijk begrip. Waarneer iets plagiaat. Een heel verhaal overnemen, een stukje, of zelfs een woord..
Een voorbeeldje, dat ik zelf mee gemaakt heb.
Enkele jaren geleden heb door een vlaamssprekende amerikaan het eerst hoofdstuk van Jakira 01 de tempel in het engels laten vertalen om. (Hij deed dat gratis omdat ik hem geholpen had.). Hij heeft dat hoofdstuk op enkele amerikaanse verhalensites geplaatst met mijn naam eronder.. In het begin kwamen er nuttige reacties op, maar op een dag kreeg ik verschillende mails van Starwars fans, die vonden dat ik het begrip lichtzwaard niet zou mogen gebruiken, omdat dit wapen door George Lucas uitgedacht zou zijn. Sommige vermelden zelfs dat er een amerikaans patent op stond. Een maand of zo later kreeg ik zelfs een zeer kwade bedreigende mail van een van de verantwoordelijken van de grote amerikaanse starwars fansites. Die vermelde dat ik elke verwijzing naar het begrip lichtzwaard uit mijn verhalen moest verwijderen. In dezelfde mail was er ook sprake van een te betalen vergoeding als ik dit niet Ook mijn grafische en/of 3D-tekeningen werden in die mail vermeld. Zolang die niet te koop aangeboden werden, was er geen probleem. Als ze verkocht zouden worden zou ik ook een nog vast te stellen vergoeding moeten betalen, per verkocht artwork. Heb hem ook een kwade mail (In het nederlands. Hihi. ze moeten dat maar zelf vertalen) teruggestuurd. Ik heb ook een mailtje, in het engels deze maal een Mr; Lucas zelf gestuurd over deze mails, maar daar heb ik nooit geen antwoord op gehad. Misschien lag hij krom van het lachen, dat zijn fans zo gek zijn om zo'n mails rond te sturen...
Het is echter wel grappig want ik heb het lichtzwaard 'uitgevonden', niet Geroge Lucas, al was hij niet op de hoogte van mijn idee... Als je van een uitvinding kunt spreken, tenminste... Want het is maar in een verhaal. in het echt werkt het nog niet.
Ik kreeg het idee door het 12de stripverhaal (De hoorn van Horak) van de rode ridder, waar hij de groten van de kobolten binnendringt met een vlammend zwaard. Dat was in 1964, nog voor de eerste (werd later de vierde) starwars fillm. Misschien zijn er nog duizenden anderen die hetzelfde iedee hadden, maar er nog nooit iets mee gedaan hebben.
Een oude versie van verhaal van Jakira ligt, sinds 1970, in de koningklijke bib te brussel. Maar voor alle zekerheid heb ik later, in de afgewerkte verhalen, het woordje lichtzwaard maar vervangen, door energiezwaard... | | ptarn | 7/10/2006 - 22:52 | Imitatie is de grootste vorm van vleierij, zo schijnt de uitdrukking te zijn. Op zich is met imitatie ook helemaal niets mis. Maar met de veren van een ander gaan pronken, tja... zelfs al verdient de imitator daar geen geld mee, dan nog schiet mij dat in elk geval in het verkeerde keelgat. Ik vind het dan ook moeilijk om me voor te stellen dat iemand roem links zou laten liggen, als zijn/haar werk maar bekend werd. Dat neemt niet weg dat ik een dergelijk instelling minacht, oh nee... ik bewonder zulks een instelling ten zeerste, daar het mij erop wijst dat deze persoon 'groter' is dan ik. Ik zou niets liever willen dan met mijn hobby mijn brood verdienen én daar roem mee kunnen vergaren. Het één zou ik - hoe egoïstisch - niet zonder het ander willen.
Toch blijft plagiaat - hoezeer iemand het ook niet zou veroordelen, maar zelfs 'aan zou moedigen' - bij de wet nu eenmaal verboden, of iemand er nu geld aan verdient of niet. En niemand staat boven de wet, hoewel men dat soms graag zou willen denken. En ik... tja, ik word boos als ik mijn werk ergens zie staan met de opmerking 'ik heb hier zo m'n best op gedaan' of 'kijk eens wat ik gemaakt heb'. Ik wil graag krediet voor mijn moeite krijgen, maar dat neemt niet weg dat ik mijn 'moeite' (ofwel werk) niet gratis publiceer. Mijn publicaties op deze en andere sites zijn daar een voorbeeld van.
Ach, ik zit geloof ik weer eens loos in de ruimte te zwammen, komt vast omdat ik deze week mijn portie World of Warcraft niet heb gekregen vanwege een driedaags durend onderhoud. Daar ga ik snel iets aan doen!
| | Vansion | 5/10/2006 - 10:23 | In de oudheid en in de renaissance was een copy/paste (reminiscentie genaamd) van een fragment van je eigen werk in dat van een ander het grootste eerbewijs dat je krijgen kon.
Het kan verkeren, zei *******. | | Vansion | 5/10/2006 - 10:09 | Mocht ooit iemand zijn of haar naam schrijven onder één van mijn schrijfsels, zou ik dat helemaal niet erg vinden. Echt niet. Zolang men mijn woorden niet verdraait en ze niet misbruikt voor één of ander slecht doel mag elkeen ze voor mijn part reproduceren. Wat vanzelf in dat koppie van mij groeit, beschouw ik niet als mijn eigendom. Als anderen er iets aan hebben, geeft dat mij een goed gevoel. Het maakt niet uit via welk medium inspiratie zich vermenigvuldigt.
Mensen met artistiek talent die de kans kregen hun mogelijkheden te ontwikkelen zijn piepzakken. Applaus daarvoor vind ik misplaatst. Een visionair idee dat schitterend verpakt is, kan mij gewéldig verrukken. Maar de persoon die zoiets produceert, waardeer ik om zijn arbeid, zijn belangenloze inzet, zijn geduld, zijn discipline en zijn moed. Niet om zijn talent of zijn kunde. (Behoudens als hij de stiel op eigen kracht heeft geleerd en voor zijn opleiding heeft moeten knokken.)
Ik schiet wél in mijn kram als iemand in het geniep met het zweet van een ander centen verdient. Dat pik ik niet! Waarom niet? Omdat economische zuurstof nu net datgene is waaraan het de meeste échte (lees onbaatzuchtige) kunstenaars ontbreekt om gewoon hun ding te mogen doen. Want zo goed als niemand kan het zich permitteren van en voor de Muze het beste van zichzelf te geven, zeg maar voor haar te léven. Daarvoor moet je ofwel rijk zijn ofwel bereid je sociaal volledig te isoleren. (Of heel veel geluk hebben? Of het aan boord kunnen leggen? Of je klak meedraaien met de commercie?).
Ik kén mensen die al jaren hun boterham trachten te verdienen met kunst. Ze werken zich kapot en rijk gaan ze nooit worden. Denk je nu echt dat één of andere prijs of eervolle vermelding of zelfs een plek in het museum voldoende compensatie biedt voor al wat zij van zichzelf hebben gegeven, al jaren aan een stuk?
Ik weet dat er mensen zijn die ‘het’ doen om zich te bewijzen. Ik weet dat er mensen zijn die kicken op succes of gewoon snakken naar erkenning. Daar is uiteraard niets mis mee. Ik herhaal: daar is niets mis mee. En, welnee, natuurlijk is het niet mooi met de pluimen van een ander te gaan lopen. Dat is zielig.
Toch blijf ik het vreemd vinden dat zo weinig mensen lijken te geloven dat er nu eenmaal individuen bestaan die graag anoniem blijven, niet graag in de schijnwerpers staan, en het liefst van allemaal gewoon eeuwig en voor altijd zouden willen doen wat ze graag doen en goed kunnen. Ongestoord en in hun uppie.
Als ik een sublieme schrijver zou zijn -wat ik niet ben; ik droom maar wat- en een beroemde maar uitgebluste auteur of een gewiekste zakenman zou mij voorstellen mijn werk te publiceren onder zijn naam, zou ik zonder aarzelen een levenslang contract tekenen… Voor een schamele vijf euro per uur zou ik mij te pletter en in de zevende hemel werken. Utopie uiteraard, maar daarom niet onwaar.
Ik ben te oud om naïef te zijn. Ik wéét wel dat een prijs winnen een manier is om jezelf in de kijker te zetten. En dat dat heel misschien een weg kan openen. En dat het nu eenmaal zo werkt. Welja, ik stuurde ook een wedstrijdverhaaltje in. Een boekenbon van 100 euro als schadevergoeding voor al die uren dat ik zit te schrijven in plaats van met mijn gezin bezig te zijn is best meegenomen. Maar nummer één zijn doet mij niets. Méér nog, ik vind het niet echt prettig.
De grote Verdwijntruc lokt in de coulisse.
| | ptarn | 3/10/2006 - 21:23 | De beslissing over of iets plagiaat is of niet ligt zeker niet alleen bij de auteur. Plagiaat is bij wet geregeld en als ik het me goed herinner, is iets al plagiaat als je alleen maar een zin letterlijk citeert uit het werk van iemand anders zonder de bron te vermelden. En als iets dergelijks al plagiaat is in wettelijke zin, dan is het geheel en onaangepast overnemen van een iemands werk zonder enige vermelding en onder het mom van 'eigen werk' al HELEMAAL plagiaat.
En trouwens, als ergens op internet werk van mijn hand staat zonder dat ik dat weet (en dus geen toestemming of afkeuring kan geven), dan is dat nog steeds plagiaat. Dus een auteur heeft er in die zin alleen zelf iets over te zeggen als de auteur 'buiten de wet om' iets wil regelen en ik kan me niet voorstellen dat iemand zijn of haar eigen werk zonder naamsvermelding ergens zou willen laten plaatsen.
Dus... het zonder toestemming overnemen van (delen van) iemands werk en dit onder de eigen naam publiceren is plagiaat, zelfs al heeft de auteur hier geen weet van. ZEKER al heeft de auteur hier geen weet van.
| | mariagarquez | 3/10/2006 - 11:21 | | Waarom verandert een naam in sterretjes. Zie, ik kan in sterretjes schrijven. | | janwillems | 3/10/2006 - 10:13 | Ik heb het bericht van Roland gecensureerd. Zolang je niet 100% zeker bent van wie de plagiaatpleger is, kunnen we ook niemand beschuldigen. De wedstrijden zijn anoniem. Iedereen kan een verhaal van een ander bekend auteur daar plaatsen en de naam van een ANDER lid eronder zetten. Je moet dus wel 100% zeker zijn alvorens mensen met de vinger te wijzen, dat zoeken we momenteel nog uit.
Ik ben er wel mee akkoord dat plagiaat uit den boze is ,en zeker als het gaat om daarmee aan een wedstrijd deel te nemen.
Ik denk dat de discussie in dit forum moet gaan over hoe elk van ons plagiaat ziet, niet over wie zich eraan bezondigt. In principe ligt die beslissing bij de auteur die gecopiëerd wordt. Wij nemen echter ook wel stappen indien mogelijk en nodig. | | mariagarquez | 3/10/2006 - 07:30 | | Ik ben slecht. Waarschijnlijk zal die ***** er wel mee gelachen hebben. Plagiaat, is dat niet het mooiste compliment... | | RolandBergeys | 2/10/2006 - 21:39 | Gisteravond las ik het verhaal *****, geplaatst door een zekere ***** op deze site, in het kader van de wedstrijd.
Toeval wil, dat dit een verhaal is van *******. Ik weet dit zeer goed, daar ik dat enkele jaren geleden heb mogen brengen in de liedjes-en verhalenprogramma's van onze groep.
Ik heb "auteur" *****, die het verhaal instuurde naar de wedstrijd aangeschreven, en beticht van plagiaat. Tegelijkertijd heb ik een mail gestuurd naar *****, die er ook niet mee kon lachen.
Op deze manier wil ik proberen om die zogezegde "auteur" van deze site te weren, ik heb ***** hier al van op de hoogte gebracht. Mensen die op rug van anderen "roem of wat dan ook" (god, wat betekent het, hoog scoren in zulke wedstrijd) nastreven, horen hier niet thuis.
|
|
