Volg ons op facebook
|
< terug
Eenzaamheid bestaat niet (schreef ze)
Hallo? Ik roep. De halo houdt mij een spiegel voor. Ik zie alleen mezelf erin. Ik schaf de halo af.
Boem! Ik val. De boemerang werpt me enkel op mezelf terug. Ik kraak de boemerang in twee.
Stop! Ik schreeuw mij hees in de woestijn. Mijn eigen echo zuigt niet meer dan stof en as. Dat is wat ik zal zijn dan, maar nog niet ben.
Kom, we gaan nu trouwen. Wij allen met allen, ieder één, iedereen. Maar dan niet op papier, wel als vlees en bloed. Minstens dit gevecht is echt.
Luister hoe alle lijven roepen, vallen en schreeuwen van ellende. Kijk dan toch hoe blind en doof ze zijn geworden in hun ivoren toren. Ze reiken naar een dak dat niet bestaat en zakken door hun verzonnen bodem. Eenzaamheid is fictie, een belachelijk liedje dat scheefgebekte spotvogels maar blijven zingen. Ze liegen dat ze zwart zien! Tussen hun oren zit niet meer dan een flinke puist. Duw al die puisten uit en er rest niets dan pus. Dat is de jus waarin je al die tijd je leven hebt gesopt!
Nochtans is het zo simpel. We hebben handen toch en huid. Onze lippen kunnen kussen. Leg al die dwaze zinnen vol woorden naast je neer. Poets je tastzin even op en probeer eens iemand aan te raken. Alleenheid lost vanzelf wel op in de materie als je tot letterlijkheid komt. Handelen is de boodschap. Het met je handen doen: vel-op-vel en oog-in-oog.
Anderman bestaat, hoor je, anderman bestáát! Het is al laat. Maar nog net vroeg genoeg
om de spijt in te halen. Neen, we gaan niet rouwen om wat niet meer bestaat. We gaan water halen en alle andere andermannen wassen. Opdat er léven weze en wel in overvloed.
Kruip uit je virtuele spookhuis, jij, en rol je digitale matten op. Kom buiten. Bewandel de weg met blote voeten en voel wat begaanbaarheid betekent. Het gaat warempel tochten op je tocht. Je bent écht niet alleen! De anderen zijn met véél, weet je…
Ik schrijf. Ik roep, ik val, ik schreeuw mij hees in de woestijn.
Ik lieg.
Lieg ik?
feedback van andere lezers- ivo
neen je liegt niet, je spreekt rake dingen, maar zoals de pedule van het ene einde naar het andere helt is het uiterste altijd een gevaar om je blote tenen te verbranden. Een pedule die in het midden staat, staat stil.
Vansion: Gezien momenteel meer bloot dan alleen mijn tenen ... zal ik moeten uitkijken... Alles beter dan stilstaan...
Dankje Ivo.
Bedoel je een peNdule? Of ben ik in de war? - Ghislaine
Eenzaamheid een emotie die me net zo vreemd is als angst. Sterkte voor diegene die er last van hebben.
Vansion: Wat schoon ... hoe je gevoelens die je vreemd zijn bij een ander niet ont- of miskent! Dat kunnen maar weinig mensen. - das
ja!
al bedoel ik nee
ja!
voor 't geheel
nee
op de vraag
(... hmmm, mooi van die tocht)
Vansion: Gij krijgt nog eens een keer een echte tocht-kus, zie, misschien wel van mij ... - miepe
zang in enkel sol-itude, creatie in 1tonig-heid
de val van een stralenkroon
yé, Vansion, je bent sterk
Vansion: zittend achter die stomme compy
slurp ik van je feedback-koraaltje
en het smaakt naar spinazie
lekker en ijzerrijk - Henny
Goede boodschap. Sterk geschreven.
Vansion: dankje Henny. inspiratie komt altijd van buiten ... en dat kan wel eens sterk maken ... - koyaanisqatsi
Gesproken als een onvervalste profe(e)t(es)
Vansion: uitgesproken -es hoor! maar dat wist je al...
onvervalst? wou dat het waar was ...
soms ben ik bang om te ontwaken zoals Gregor Samsa ... - fenk
Is dit nu een oproep om de site op te doeken, of begrijp ik het weer verkeerd?
Natuurlijk bestaat eenzaamheid, en het is werkelijker dan iedere intermenselijke relatie. Maar dat hoeft niet afschrikwekkend te zijn. Ik vertoef graag in mijn eigen hoofd. Maar ik heb natuurlijk gemakkelijk praten met zulke boeiende gedachten.
Vansion: Ik schrijf geen oproepen.
Bedankt om me erop te wijzen dat eenzaamheid bestaat.
Nog veel pret in je boeiende binnenkamer! - backie
Ik voel me aangesproken An, maar dat kan natuurlijk toeval zijn. Het is toch ongelooflijk hoe jij in je eigen stijl zoiets beschrijft. Dit kortverhaaltje deed me wat door herkenbaarheid. Knap geschreven!
Denk niet dat jij ooit liegt.
groetjes.
Lonely backie
Vansion: Als een lezer zich rechtsreeks aangesproken voelt, en toch in mijn schrijfsel niet meer dan een verhaaltje ziet, voel ik mij zo content. Daar heb je geen gedacht van! - rob
Ik probeerde het vanmiddag op het terras, vel op vel en oog in oog. Met de handen gedaan.
Resultaat: Ik een blauw oog en hij gekneusde ribben. En zij? Zij lachte erom.
Je liegt niet naar ik denk dat ik je advies tóch wat minder letterlijk moet nemen.
Vansion: Ai. Ik was vergeten te zeggen dat je het met liefde moest doen. Spreekt dat dan niet vanzelf? Hoe dan ook ... het charmeert mij geweldig dat zij erom gelachen heeft. 't Dubbeltje mag dan al mislukt zijn ... Het heeft toch gerold.
Zeerobjes zijn mooi. Jij ook? - muis
Ik luister nu net naar het liedje "unchain my heart, set me free":) Toeval bestaat niet volgens mij:)
Knap geschreven en nee, je liegt niet
Vansion: Wauw ... op muziek hgelezen worden ... Da's gew?ldig! - feniks
Heb jij dit geschreven?
Of is het gewoon uitgespuwd?
Vansion: niet echt uitgespuwd (kijk maar eens hoeveel verdoken rijm en letterspel erin steekt)
wellicht nog onverteerde brokken ... zoiets? - thijl
Niemand is een eiland, werd me ooit verteld.
De herkenbaarheid van je verhaal wat je in aansprekende taal verwoordde is erg hoog. Net zoals de kwaliteit.
Groet,
Vansion: dankjewel ... - ERWEE
En bovendien heeft het nog iets poëtisch ook.
Vansion: soms durft dat wel eens gebeuren ... merci - erinneke
Eenzaamheid is mij vreemd... niettemin heb ik dit graag gelezen en vind ik het ontzettend boeiend
Vansion: dankjewel (en 't amusement morgen... pas op voor Fenk!))
|
