Volg ons op facebook
|
< terug
Waarom is liefde blind?
De mensen zeggen wel eens dat de vrouwen van Venus komen en de mannen van Mars, nou, dat is niet verzonnen. Want bij de engeltjes is dat inderdaad zo.
Venus was helemaal versierd met roze pluis en er waren mooie, gezellige huisjes. Er waren danszalen en er waren zéér veel winkeltjes. Alles was gratis dus alle engeltjes konden krijgen wat ze wilden.
Mars was vol met alles waar mannen van houden. Er waren reusachtige stadions waar elke dag sportwedstrijden waren. En je kon zoveel eten als je wilde, want niemand verzwaarde er 1 enkele gram.
Dan was er ook nog Pluto. Daar speelden ze graag. Er waren reusachtige velden, modderpoelen, zwembaden, en al wat je nog maar meer wou.
Iedereen was heel gelukkig omdat ze geen zorgen hadden. Er bestond geen pijn en ze moesten maar hun ogen sluiten en wensen wat ze wilden, dan stond hetop twee seconden voor hun neus.
Er was een engeltje genaamd Liefde. Zij was niet het enige engeltje. Er waren er erg veel. Honderden, neen duizenden engeltjes. Ze hadden allemaal de naam van een emotie.
Op een dag verveelde Liefde zich. Ze riep haar vriendjes bijeen. Ze riep Woedend, Betweterig, Behulpzaam, Lui, Lomp, Triest en Troost (een tweeling), Luidruchtig en Eerlijk. Ze wisten echt niet wat te doen. Toen kreeg Eerlijk een idee.
"Zouden we niet eens verstoppertje spelen?" zei ze. Iedereen was dolenthousiast.
"Woedend moet zoeken!" zei iedereen. Woedend werd woedend!
"Ik wil niet!" riep hij uit. Maar toen hij een beetje afgekoeld was stemde hij toch in.
"één,twee,drie,…,achtenveertig,negenenveertig,vijftig!" telde Woedend hardop. Toen ging hij zoeken.
"Betweterig!!!Ik zie je wel hoor!!!Achter die struik daar".
"Neen je ziet me niet!!!Mijn trui heeft precies dezelfde kleur als de struik" zei Betweterig daarop.
Maar toen Betweterig zag dat hij Woedend bijna wéér woedend had gemaakt zweeg hij maar snel. Woedend ging opnieuw zoeken.
"Eerlijk!!!Waar ben je?".
"Hier achter de boom" zei Eerlijk eerlijk, iedereen kon zien dat ze meteen begreep dat dat dom geweest was van haar.
Behulpzaam schoot haar meteen te hulp.
"Sorry woedend, ik zit achter de hoop hout".
Behulpzaam dacht dat ze het zo wel geregeld had. Niet dus, Woedend vond hun beiden. Zo, dat waren alweer twee engeltjes minder te zoeken, dacht Woedend. Nu nog Lui, Lomp, Triest en Troost, Luidruchtig en Liefde. Lui had hij snel gevonden, die lag te slapen in een mosbedje. Ook Lomp vond hij snel, die viel uit een boom toen Woedend voorbijkwam. Triest zat te wenen en Troost hem te troosten. Weer een paar engeltjes gevonden. Toen vond hij Luidruchtig. Nou ja, vinden, Luidruchtig kwam al zingend naar hem toegelopen omdat hij geen aandacht kreeg. Maar Liefde kon Woedend niet vinden. Hij zocht en zocht, maar vond Liefde nergens. Tot hij opeens gesnik hoorde. Het kwam uit een rozenstruikje. Hij ging snel kijken. Want eigenlijk was het wel een goede kerel.
"Liefde!!!Wat doe jij hier?" vroeg Woedend.
"Ik wou een roosje voor jou plukken maar ik struikelde en viel op m'n gezicht"zei ze.
"Waarom zie ik niks?Waarom prikken mijn ogen zo?" ze draaide haar hoofd naar hem.
Ze voelde met haar handen aan zijn gezicht. Het voelde nat aan. Woedend huilde.
"Wat is er?" vraagt Liefde.
"Je bent blind" zei Woedend met schokkende stem.
Ze schrok even, maar ze herstelde zich snel. Ze gaf hem de roos die ze geplukt had, haar handen bloedden door de doornen van de roos.
"Ik wil je geen verdriet aandoen, daarom moet ik gaan. Maar weet dat ik van je hou en dat ik dat altijd al heb gedaan." zei ze.
Voor hij iets terug kon zeggen wenste ze dat ze op de planeet Aarde was. Woedend heeft de roos die hij kreeg van Liefde nog steeds. Maar hij heeft haar nooit meer weergezien.
Hij ging bij zijn vriendjes, maar hoe zou hij ze ooit kunnen uitleggen wat er gebeurd was? Dat kon hij niet. Daarom wist tot nu nog niemand waarom liefde blind is. Maar ik wel, ik heb het altijd al geweten.
feedback van andere lezers- ivo
Leuk verhaal met een goede insteek.
Maar qua inhoud:
Liefde is niet blind, liefde is eerlijk en doorziet veel dingen en bedekt ook vele zaken. Liefde rekent niet toe en vergeeft.
Verliefdheid is stekenblind en is slechts een vluchtige emotie, zoals een slechte eau de colonge dat ook kan zijn ... een geur die de neus wel overprikkelt, maar die geen verandering brengt.
Echte liefde is voor altijd en verliest men niet ...
fallendreamz: het was een schooltaak met opgegeven thema:)
verklaart ALLES :)
groetjes Fientje:) (ja, ik en een vriendin van me =>duivelstrikje heten toevallig hetzelfde :p)
x - muis
Ik volg ivo qua inhoud...maar...het is wel heel goed geschreven. Het klinkt als een sprookje:) De idee is heel origineel
Ik heb enorm genoten van dit verhaal
groetjes
fallendreamz: dank je wel:)
ik wou inerdaad een sprookjesgevoel oproepen:)
ochja.
Dank je
x - Ghislaine
prachtig neergezet. Een tip waar je mee doet wat je wenst:
Dialogen op een nieuwe regel zetten. Zo lijkt het rommelig en verwarrend.
fallendreamz: zal iik doen:)
dankje
x - gono
Liefde is blind, omdat ze te lang naar de mensen heeft gekeken!
fallendreamz: mooie opmerking:)
x - Henny
Leuk sprookje. Een tip: lage cijfers voluit schrijven. 1 wordt een, 2 twee. Verder nog even naar de leestekens kijken, die mis ik hier en daar.
fallendreamz: de cijfers staan nu in lettertjes geschreven.
bedankt voor je fb
x - Thomas
Héél héél héél erg mooi!!!!
fallendreamz: dank je
x - Lo_Ha
zeer mooi.
Is net een sprookje
Ook zeer origineel gevonden onderwerp!
fallendreamz: dank je:)
x
|
