Volg ons op facebook
|
< terug
De sneeuwpop (kinderverhaaltje)
Marieke had een mooie sneeuwpop gemaakt, die ze aan haar moeder wilde laten zien.
"Mama, mama,kom eens gauw kijken!"
Moeder vond de pop er prachtig uitzien.
"Jammer dat hij niet echt leeft,"zei ze." Maar ja dat kan nu eenmaal niet, hij is echt mooi schat." En ze streelde het kind over haar hoofdje.
's Avonds ging het meisje met blijdschap naar bed. Morgen immers was het Kerstmis, de mooiste dag van het jaar.
Er lag veel sneeuw, morgen wilde ze nog lekker buiten spelen en met de sneeuwpop praten.
"Slaap lekker pop, tot morgen he, ik kom echt weer naar je toe en niet weglopen." ze moest er zelf om lachen . Een sneeuwpop die kon immers niet lopen.
Aan de sneeuwpop werd niet meer gedacht. Ze was heel snel in dromenland.
De pop keek intussen even rustig rond zover zijn ogen reikten, bewegen was er
natuurlijk niet bij. Hij begon te jammeren en te zeuren "ik wil graag lopen en leven. Ik wil...."
Hij wilde heel graag door het raam van de woonkamer gluren. Daar was zoveel te bekijken , volgens Marieke, die hem alles vertelde wat ze maar kwijt wilde. Hij was nieuwsgierig geworden na al de verhalen.
Ineens stond er een elfje voor zijn neus,ze zei:"He, hallo sneeuwpop, ik hoor je
zo jammeren , wat is er aan de hand jongen."
De sneeuwpop schrok zich een hoedje, even kwam er geen woord uit zijn mond.
Maar al snel vertelde hij het lieve elfje, wat hem dwars zat. Zijn vurige wens om te kunnen lopen en te kijken bij Mariekes woonkamer.
"Dat is niet zo moeilijk, sneeuwpop", zei het lieve ding. "Doe je ogen stijf dicht, en tel tot drie, door mijn toverstaf mag jij tot het ochtendgloren levend zijn."
Na drie tellen, begon de sneeuwpop overal kriebels te voelen, hij kon bewegen.
Stap voor stap zette hij zijn sneeuwdikke voeten neer, hij straalde.
Hij voelde zich zo vrolijk, dat hij bijna was gaan zingen. Het elfje bracht hem even bij de tijd. "Ssst" niemand mag weten dat je leeft. Denk eraan lieve pop,
Je hebt niet zoveel tijd meer , ik ga er vandoor, zorg dat je straks weer op je plekje staat. Bij de eerste ochtendstralen wordt je weer een gewone sneeuwpop."
Sneeuwpop bedankte het elfje, en haastte zich naar het huis van Marieke.
Daar aangekomen, keek hij zijn koolzwarte ogen uit. Het was er zo verblindend
mooi, dat hij er enige tijd door ontroerd raakte.
Hij zag ook zijn vriend,de Kerstboom, en zwaaide even naar hem, "wat is hij prachtig ," mompelde de sneeuwpop.
Zij jas was glimmend en hij had sterren in zijn takken en van die glinsterende bollen. Het stond hem echt heel prachtig.
Er lagen kadootjes aan de voeten van de boom. Daar had Marieke het
ook over gehad, die had de Kerstman gebracht," door de schoorsteen heen," had ze gezegd.
De sneeuwpop keek zijn kool zwarte ogen uit naar al dat moois, en als hij niet weer die kriebeling had gevoeld, was hij nog uren blijven staan op zijn plekje.
De volgende ochtend toen Marieke naar buiten kwam, liep ze snel naar de sneeuwpop toe. Ze lachte naar hem en even leek het of hij teruglachte.
Marieke vond dat hij er mooier bijstond dan gisteren, en dat vertelde
ze hem ook.
Ja Marieke moest eens weten.....de sneeuwpop wenste nu dat hij
met haar kon praten. Maar diep in zijn sneeuwwit hartje voelde hij een warme
gloed alsof hij elk moment kon smelten. Zalige Kerst wenste hij iedereen en hoopte op een vrede voor heel de wereld, de vrede die hijzelf in zijn hartje voelde, na al dat moois. Vier dagen later verliet Sneeuwpop de mensenwereld, hij was gesmolten met nog een laatste glimp naar de woonkamer en een lach op zijn witte gezicht, en als je goed keek zag je een traan in zijn kolenoogjes, niet van verdriet maar van blijdschap. Dag sneeuwpop tot volgend jaar , zei Marieke en ze huppelde vrolijk het huis binnen.
Geschreven door FoXZuni (SunDanCeR) 25-12-2005
feedback van andere lezers- erinneke
een mooi verhaaltje
FoXZuni: dank je wel hoor erinneke ... liefs van FoXje - Misty
Een mooi Kerstsprookje.
FoXZuni: dank je wel Misty, ja tewrijl ik niet echt een verhalenschrijfster ben hoor:))) liefs van FoXje - Ghislaine
Laat het eerst zomer en warm worden voor ik aan Kerst wil denken.
FoXZuni: hahahahha zo is dat wie weet komt er een verhaaltje over de zonnekoningin:))) liefs van FoXje - SabineLuypaert
staat ergens zIJ JAS.;) zijn
ik zag dit in tekenfilmpjebeelden voorbijtrekken aan mijn kinderoogjes (smile)
FoXZuni: en het beviel die kinderoogjes zeker heel goed:))) dat is ook de bedoeling, thx voor je lieve reaktie sabine:))) liefs van tha FoXje - muis
Doet me denken aan Assepoester met haar schoentje:) Een heel mooi kinderverhaaltje. Ze zullen er vast en zeker met spitse oortjes naar luisteren:)
groetjes
FoXZuni: ja ach wat zijn we zonder kindersprookjes ik hoop dat ik ze zo lang ik leef leuk zal vinden en zal blijven kijken ook naar de tekenfilms van Walt Disney waar ik gek op ben:)) en dat met mijn 52 jaar ...thx voor je reaktie in ieder geval:)))liefs van FoXje
|
