Volg ons op facebook
|
< terug
Domme Gans
Het was druk op de plas.
Vogels vlogen af en aan.
Reigers, eenden, meerkoeten, zwanen...
Geert Gans was er ook.
Geert was een gans.
Volgens de meeste dieren was Geert een domme gans.
Ooit was Geert gevangen door mensen.
Dat vonden de dieren erg dom.
Nog dommer was het dat Geert nu een ring om zijn poot had.
Dat hadden de mensen gedaan.
Niemand wist waarom.
Maar het stond wel erg dom.
Geert kon zich er niet zo druk om maken.
De mensen hadden hem niets gedaan.
Ze hadden hem zelfs nog te eten gegeven.
En hem over zijn kop geaaid.
Ja, en dan ook nog die ring gegeven.
Nou, hij had geen last van die ring.
Rustig zwom Geert in de plas rond.
Wat was het druk !
Hij wist niet wat er aan de hand was.
Daar was Snoet Meerkoet.
Daar kon hij het aan vragen.
"Hallo Snoet" zei Geert.
"Hee, Geert Gans" antwoordde Snoet.
"Wat is het toch druk op de plas" zei Geert.
"Dat is het zeker" zei Snoet.
"Het lijkt er op dat iedereen zal komen."
Vragend keek Geert Snoet aan.
"Weet je dan niet wat er aan de hand is ?" vroeg Snoet.
Geert schudde zijn kop.
"Nee, dat weet ik niet."
Snoet zuchtte eens diep en schudde met zijn zwarte kop.
"Je bent echt een domme gans" zei Snoet en zwom weg.
Geert keek Snoet na.
Hij wist het echt niet.
Hij keek opzij.
Daar kwam Sjoerd Eend.
"Hee Sjoerd" zei Geert.
"Hee, Geert" zei Sjoerd.
"Wat is het druk op de plas" zei Geert.
"Ja, zeker weten" zei Sjoerd.
"Waarom is het zo druk ?" wilde Geert weten.
"Weet je dat dan niet ?" vroeg Sjoerd verbaasd.
Geert schudde zijn kop.
Er vlogen wat veertjes weg.
"Wat ben jij een domme gans" zei Sjoerd.
Geert keek Sjoerd na toen hij wegzwom.
Nou wist hij nog steeds niet wat er aan de hand was.
Achter hem klonk een luide plons.
Geert keek om.
Het was Rein Reiger.
Rein was omgevallen.
Tja, dacht Geert. Dat krijg je ervan als je op één poot probeert te staan.
Rein stond inmiddels weer rechtop.
Op één poot, zag Geert.
Rein plukte met zijn lange snavel aan zijn blauwe veren.
"Hallo Rein" zei Geert.
"Hee, Geert" zei Rein.
Hij schudde met zijn vleugels.
"Ben je gevallen ?" vroeg Geert.
"Ja, dat kan gebeuren" zei Rein.
"Probeer eens om op twee poten te gaan staan" zei Geert.
"Wat ben jij een domme gans"zei Rein.
"Wij, reigers, staan altijd op één poot.
"Oh" zei Geert.
Hij durfde nu niet meer te vragen waarom het zo druk was op de plas.
Geert zwom weg.
Achter hem klonk een plons.
Waarschijnlijk was Rein weer omgevallen.
Onder Geert zwom iemand langs.
Vlak voor hem verscheen een vissenkop.
Het was Loek Snoek.
"Hee Loek" zei Geert.
"Hallo Geert" zei Loek.
"Wat een drukte op de plas, he Loek ?"
"Dat gaat nogal" zei Loek.
"Er zijn een hoop jonge vogeltjes vandaag" zei Geert.
"Ga je die opeten ?"
Loek schudde zijn kop.
"Nee, vandaag niet."
"Waarom niet ?" wilde Geert weten.
"Weet je dan niet wat voor een dag het vandaag is ?" vroeg Loek.
"Nee" zei Geert.
"Dat weet ik niet."
"Wat ben jij een domme gans" zei Loek en verdween onder water.
Nou, da's ook mooi, dacht Geert.
Nou wist hij nog niks.
Daar kwam de familie Eend, met Evert Eend voorop.
"Hallo Evert" zei Geert.
"Hallo Geert" zei Evert.
Evert gebaarde naar achteren dat Nel Eend en hun tien kinderen even moesten wachten.
"Wat is het druk op de plas, he Evert ?" zei Geert.
"Dat is het zeker. Het is een bijzondere dag" zei evert.
Geert durfde het bijna niet meer te vragen.
"Je gaat me toch niet vertellen dat je niet weet wat voor een dag het vandaag is ?" zei Evert.
"Ja" zei Geert.
"Dat ga ik je wel vertellen. Ik weet het niet.
"Domme gans, domme gans !" zongen de tien kinderen in koor.
Onder luid gezang zwom de familie Eend verder.
Geert bleef bedroefd achter,
Nou wist hij nog steeds niet wat er aan de hand was.
Hij dobberde verder over de plas.
Het werd alsmaar drukker en drukker.
Hij zag Jaap Zeemeeuw voorbij stuiven.
Geert wilde hem roepen, maar deed het bij nader inzien toch maar niet.
Stel je voor zeg, dat ook Jaap zou gaan zeggen dat hij dom was.
Niet veel later volgde er een grote groep vogels.
Het was de familie Pelikaan.
Die komen van ver, dacht Geert.
"Hee, daar is Geert Gans" hoorde hij één van hen zeggen.
Er werd gelachen.
"Dat is toch die domme Gans ?"riep Piet Pelikaan.
Geert besloot om ook aan hen maar niets te vragen.
Er volgden steeds meer vogels.
Koen Waterhoen, Arend Zeearend, Peter Jan-van-Gent...
Zelfs juffrouw Ooievaar kwam er aan gevlogen.
Ze streek naast Geert neer.
"Hallo Geert" zei ze.
"Hallo" zei Geert.
Hij durfde bijna niets te zeggen.
Juffrouw ooievaar was inmiddels op één poot gaan staan.
"Wat een drukte vandaag, nietwaar ?" zei ze tegen Geert.
"Nou en of" zei Geert voorzichtig.
Bijna had hij het aan juffrouw ooievaar willen vragen, maar het was nu beter van niet.
Ze was vroeger zijn lerares op school geweest.
Hij had vaak straf van haar gehad.
Hij lette niet altijd goed op in de klas of vergat zijn huiswerk te maken.
En dan zette ze hem ook nog regelmatig in de hoek.
Hij zat allang niet meer op school, maar dat zou voor haar niets uitmaken.
Zelfs nu liet ze hem nog wel eens strafregels schrijven.
"Dag juffrouw Ooievaar" zei Geert.
"Ik moet gaan."
"Dag Geert" zei juffrouw Ooievaar.
Hij hoorde een grote plons achter zich toen hij weg zwom.
Waarschijnlijk was juffrouw Ooievaar omgevallen.
Maar ja, dat krijg je er van wanneer je op één poot gaat staan.
Er waren nog veel meer dieren voorbij gevlogen.
Loet Zeekoet, Ruud Kluut, Henny Mus..
Arie Haan en Foppe de Haan zaten op een vlot.
Want die konden niet vliegen.
Geert besloot het er maar bij te laten zitten en niets meer te vragen.
Hij zwom verder.
Hij zag dat de dieren zich aan de andere kant van de plas verzamelden.
Geert twijfelde, maar hij was té nieuwsgierig om niet te gaan kijken.
Dom vonden ze hem toch, dus wat maakte het uit.
En het was de enige manier om er achter te komen wat er nu precies aan de hand was.
Hoe dichter hij bij de menigte kwam, des te harder werd het lawaai.
Er werd gekakeld, gefloten, gesnaterd, gekwetterd en geklepperd dat het een lieve lust was.
Geert werd er vrolijk van.
Hij snaterde van plezier.
De vogel voor hem keek verstoord om.
Het was Sjaan Zwaan.
"Oh, ben jij het ?" zei ze.
"Hallo Sjaan" zei Geert.
"Kom jij ook op het feest ?" vroeg Sjaan.
"Feest ?" antwoordde Geert verbaasd.
Sjaan blies even door haar neus.
"Je gaat me toch niet vertellen dat je niet weet wat voor een dag het is ?"
"Dinsdag" zei Geert.
"Wat zijn we weer lollig" zei Sjaan.
"Wat ben je toch een domme gans."
Nou zal ze wel weer weg zwemmen, dacht Geert. Net als de rest.
En dan zou hij nog steeds niet weten wat er nou aan de hand is.
"Er is een trouwfeest vandaag" zei Sjaan.
"Mijn zus gaat trouwen."
Dus dat was het !
Een feest !
"Ik heb geen uitnodiging gehad" zei Geert.
"Dat heeft niemand" zei Sjaan.
"Iedereen is welkom."
Geert was blij.
Zó dom was hij dus ook weer niet.
Hij had het gewoon niet geweten, van dat feest.
"Wat leuk, een bruiloft" zei Geert.
"Heel leuk" zei Sjaan.
"Hoe trouwt je zus ?" vroeg Geert.
"Hoe bedoel je ?" wilde Sjaan weten.
"Ik bedoel, hoe trouwt ze, hoe ziet ze er uit ?"vroeg Geert.
"Hoe ze trouwt ?"
Sjaan keek hem meewarig aan.
"In het WIT natuurlijk, sufferd."
Geert had het kunnen weten.
"Welke zus gaat eigenlijk trouwen ?" ging Geert verder.
Want Sjaan had zoveel zussen.
"Weet je dat dan niet ?"
"Nee" zei Geert.
Hij schudde met zijn kop.
"Wat ben je toch een domme gans" zei Sjaan en verdween in de menigte.
Nou ja, dacht Geert. Hij wist in ieder geval wat er aan de hand was.
Op de wal zag hij de twee zwanen staan die gingen trouwen.
Hij keek eens goed.
Het waren Jan en Zwaan.
Naast hen stonden Tuil Kerkuil en Pier Monniksgier.
Zij zouden de twee gaan trouwen, zo leek het.
Jan en Zwaan keken niet echt blij.
Dat zou wel moeten, dacht Geert.
Tuil en Pier keken ook niet vrolijk.
Alle dieren kregen nu in de gaten dat er iets aan de hand was.
Het gekwetter en gekakel werd minder.
Niet veel later was het doodstil.
Tuil schudde met zijn veren en zette zijn bril recht.
"We hebben een probleem" begon hij.
Uit de menigte klonk geroezemoes.
De dieren werden onrustig.
"Het huwelijk kan niet doorgaan" ging Tuil verder.
Zwaan had tranen in haar ogen.
Jan beet op zijn ondersnavel.
Geert had medelijden,
Dit zou de mooiste dag van hun leven moeten worden.
Geert dacht na.
Hij wilde wat zeggen, maar dan zouden de dieren misschien weer zeggen dat hij dom was.
"Wat is er aan de hand ?" vroeg Geert voorzichtig.
Alle dieren keken naar Geert en toen naar Tuil.
"We hebben geen ring" zei Tuil.
"Jan is de ring verloren."
Zwaan moest nu heel hard huilen.
Ook Jan had nu tranen in zijn ogen.
Geert dacht weer na.
En opeens....wist hij de oplossing.
"Ik denk dat ik jullie wel kan helpen" zei Geert.
Hoopvol keken Jan en Zwaan hem aan.
"Jij ?" vroeg Tuil verbaasd.
"Jij bent toch Geert, de domme gans ?"
"Ja, zo word ik wel genoemd" zei Geert.
Tuil zette zijn bril nog wat rechter.
"Nou, laat maar horen dan" zei hij.
Geert tilde zijn poot uit het water.
"Ik heb nog wel een ring voor jullie" zei hij.
"Meen je dat echt ?" riepen Jan en Zwaan in koor.
"Natuurlijk" zei Geert.
Hij zwom naar de oever en stapte uit het water.
"jullie moeten wel even helpen, want alleen krijg ik die ring er niet af."
Hij legde zijn poot gestrekt op het gras.
Tuil en Pier schoven de ring voorzichtig van zijn poot.
Nu kon de trouwerij doorgaan !
Tien minuten later waren Jan en Zwaan man en vrouw.
Ze waren Geert heel dankbaar.
Hij werd de eregast van het feest en mocht naast het bruidspaar zitten.
Na het feest zwom Geert weer naar huis.
Het was een leuke avond geweest.
Hij had met heel veel dieren gepraat.
En er was niemand die hem een "domme gans" had genoemd.
Hij hoorde nu dat er iemand aan kwam gevlogen.
Het was juffrouw Ooievaar.
"Hallo Geert" zei ze.
"Hallo juffrouw Ooievaar" zei Geert.
Ze zwommen samen verder.
"Ik ben trots op je" zei juffrouw ooievaar.
"Oh, dankuwel" zei Geert.
"Heb ik je toch nog iets geleerd" zei ze opgewekt.
Juffrouw Ooievaar stopte even.
"Ik blijf hier staan" zei ze.
"Tot ziens, Geert."
"Tot ziens, juffrouw Ooievaar."
Even later hoorde hij een luide plons achter zich.
Waarschijnlijk was juffrouw Ooievaar omgevallen.
Tja, dacht hij bij zichzelf.
Dat krijg je ervan als je op één poot gaat staan.
feedback van andere lezers- rinus
het lijkt wel een sprookje, leuk kinderverhaal,groeten
|
