naam:
	pass:
	wachtwoord vergeten?

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

Brieven aan een denkbeeldige vriend (Brief I)

door jorynthe

Waarde vriend,

Met veel genoegen heb ik je brief gelezen, die me terugbracht naar tijden die ik sinds lang niet meer heb beleefd. Tijden van onbezorgde vreugde en van dagen die heel vlotjes als glazen knikkers kwamen voorbij gerold. Het was erg aangenaam om opnieuw even die onbeschrijfelijk saaie eenvoud van sinaasappelbombardementen op de koer te voelen. Hoe grappig was het niet wanneer Zuster Harlekijn ons krijsend achternazat met een bezemsteel. Enkel met de steel, want de borstelharen waren al afgesleten bij de oprichting van de school, en zijn grijs van ergernis uitgevallen doorheen de jaren. En hoe spannend was het niet toen we tarzankreten-slakend aan de klimtouwen doorheen de turnzaal slingerden - totdat diezelfde bezemsteel ons alweer verjaagde.

Helaas, mijn waarde vriend, je vroeg me hoe het met me was. Ik vrees dat ik daar geen positief antwoord op kan geven: al een hele poos word ik geplaagd door een schijnbaar onoverwinnelijk probleem. Er huist sinds enige jaren een kakkerlak in mijn gedachten die leeft in het duistere hoekje van wantrouwen aan de schaduwzijde van mijn verbeelding, en ter rechterzijde van de afgrond der doemdenkerij. Het beestje is dan wel van klein formaat, maar teert toch als een volwaardige paria op mijn troosteloze geest. Waarde vriend, ik weet dat je waarschijnlijk een stiekeme glimlach aan het onderdrukken bent op het moment dat je dit leest. Je hebt me altijd al een onverbeterlijke fantast gevonden. Ik smeek je echter: lach me niet uit! Ik vind geen woorden om te beschrijven hoe dat venijnige wezen mij met volharding achtervolgt tot ik me in een vlaag van bijna-hysterie de dichtstbijzijnde afgrond in zou gooien. De voornaamste reden dat ik deze drang - tot nu toe - heb kunnen onderdrukken, ligt in het feit dat ik om de dichtstbijzijnde afgrond te bereiken het vliegtuig moet nemen en dat ik daar momenteel het geld niet voor heb. Ik zweer het u, mijn waarde, het dal der waanzin lijkt een schaafwonde in vergelijking met hoe die boosaardige kakkerlak mij pijnigt. Voor mijn ogen verandert de ongewenste bezoeker in luttele ogenblikken tijd de velden vol madeliefjes die mijn dagen begroeien in een stinkende mesthoop met één enkele paardebloem - hoe wreed, die paardebloem die het contrast accentueert. Het melodieuze levenslied dat door een orkest van vrienden en goede bedoelingen wordt gespeeld transformeert zich onverbiddelijk in een ingefluisterde chaos van disharmonische doembeelden als het parasiterende insect te voorschijn komt. Een bemoedigend uitgestoken hand plet als een fout gerichte hamer mijn broze pink en zelfs de daaropvolgende kreet van pijn is vergezeld van sadistisch hoongelach, terwijl de zespotige duivel mij spottend aankijkt voor hij weer in zijn hoekje verdwijnt.

Waarde vriend, weet dat ik de volgende woorden vanuit een pure wanhoop schrijf. Maar ik kan er niet omheen dat ik het niet langer zie zitten met die kakkerlak die mijn wezen bevuilt. Misschien zal het je shockeren wanneer ik je dit schrijf, maar ik heb mijn ethische principes aan de kant geschoven. Ik ga de meest verachtelijke daad stellen die een vegetariër kan begaan: ik beloof het je, mijn waarde vriend, deze kakkerlak, dat ergerlijke wezen, de ongewenste bezoeker, die hardnekkige parasiet… de klootzak gaat eraan!

feedback van andere lezers

• muis
  Ik ga verder naar deel 2, net gepost zie ik:)
  groetjes
• aquaangel
  leuk om te lezen, al vind ik waarde vriend, wel oubollig klinken...
  en kakkerlakken zijn vies, die mogen zelfs opgeruimd worden door vegetariers hoor!
  
  succes
  jorynthe: je hebt gelijk, aquaangel, maar soms hou ik er gewoon van te flirten met ouderwetse woorden... ik vind toch een iets andere inhoud gevend dan "beste maatje"... bedankt voor de feedback!
• ERWEE
  Een brief die je niet noodzakelijk in real schrijft.
  De fictie doet het hem wel.
  jorynthe: dank je ERWEE
• SabineLuypaert
  LOL ooh jee, -zaaalig beschreven al deed die kakkerlak me huiveren zenne, brrrr, echte horror, en zeker nog om dat beest net daar te hebben
  jorynthe: heheh ja, mijn favoriete levensgenootje is het zo ook niet echt :-)
• fenk
  Wel, jorynthe, ik heb de laatste tijd weinig tijd om de site te bezoeken, maar nu ik even kom piepen ben ik blij dat ik jou ontdekt heb. Je schrijft heel, heel goed.
  Ik weet dat de hoogdravendheid hier bewust gekozen is, maar ik zou toch proberen om hier en daar wat meer beheersing te tonen (een adjectiefje schrappen of zo). Al klinkt deze opmerking lachwekkend uit de mond van een zwarte pot.
  jorynthe: Wow, dank je voor je erg positieve feedback. Ik heb het er inderdaad erg moeilijk mee mijn zinnen niet te overladen met allerlei onnodige spielerei... Wat kan ik zeggen, ik hou van vocabulair drama...