Volg ons op facebook
|
< terug
het belang van een lekker mannenlijf
Smaken verschillen, maar ik wil toch even mijn mening geven over hoe een mannenlichaam eruit moet zien.
In het begin van mij relatiecarrière maakte het lichaam me nog niet zo gek veel uit. Ik heb zowel met haringen als walvissen verkeerd. Doorheen de jaren is mijn voorkeur flink gewijzigd, vooral het laatste anderhalf jaar.
Ik ben nu van mening dat een man zonder spieren, geen echte man is. Sinds ik heb ervaren hoe het leven met een sterke man is, kan ik me niet meer voorstellen dat ik ooit met minder tevreden zou zijn. Het hoeft zeker geen bodybuildinglijf te zijn (da's trouwens een dure investering) maar een behoorlijke schouderpartij en goed ontwikkelde biceps is toch onontbeerlijk voor een beetje vent.
Duidelijk zichtbare spieren stralen kracht uit, en hoe je het ook draait of keert, vrouwen vallen als een blok voor mannen die kracht uitstralen. 'tZal je als vrouw maar overkomen dat er plots een inbreker in huis staat, en meneer jou inschakeld om er iets aan te doen omdat hij de massa mankeert.
Een man die op het eerste zicht niets speciaals heeft, maar die bij het uittrekken van zijn t-shirt een mooi afgetekende borst of wasbordje tevoorschijn tovert, wordt ineens wel interessant. Sport erotiseert, zeg maar.
Ik ben altijd al op spieren gefocussed geweest, al van in de prille pubertijd (aaah, die rooskleurige tijd vol dromen, wilde toekomstplannen, totaal onkritisch geloof in de alomtegenwoordige goedheid van mensen, vertrouwen in eeuwige liefde, de rotsvaste overtuiging dat de eerste de ware zou zijn, puberale naïeve onzin soit).
Waar mijn vriendinnetjes dweepten met de Backstreet Boys (vijfkoppige boysband die aan een soort come-back bezig is, vroeger gekenmerkt door bloempotkapsels, nu met een "hippe" korte snit, met als toenmalige frontman een "blonde god", die recht evenredig in gewicht als in leeftijd is toegenomen doorheen de jaren - doch ik wijk af), had ik het meer voor Peter Andre. Geen hond die weet who the fuck die gast is, maar als ik het volgende zeg, zullen er toch belletjes gaan rinkelen: momenteel gehuwd met oververhitte ex-pitspoes Jordan (werd in de pits van de F1 ingezet om met haar bumpers auto's af te remmen, en ook een beetje om de piloten aan te moedigen). Nog geen idee? Ze is blond, heeft een dubbele F,....? Achja, doet er niet toe, het gaat erover dat hij waarschijnlijk wel een paar leuke poppy liedjes had toendertijd, maar dat ik dus op zijn lichaam viel. Hij verscheen steevast op posters met ontbloot bovenlichaam, en toen zag ik voor het eerst "kotjes", het befaamde sixpack, wat vanaf dan mijn grote queeste is geweest.
Veel mannen vind ik plots een pak aantrekkelijker als ze wat musculi hebben om me te imponeren. Puur fysiek natuurlijk, want als het een dep is, blijft het een dep, ongeacht de massa die hij onderhuids kan laten rollen. Maar het karakter maakt zo voor een uurtje wegdromen, niet veel uit.
Klein voorbeeldje: ik zal me nooit aangetrokken voelen tot een neger. Begin nu niet "racist" en dergelijke te roepen, da's gewoon een kwestie van persoonlijke smaak. Ik heb trouwens liever donkere chocolade dan witte, dus mijn voorkeur heeft geen ethnische basis. Zo zal ik absoluut nooit aangetrokken zijn tot een blonde vent (kan een goeie gast zijn he, maar da's gewoon mijn smaak). Misschien is dat een vergedreven vorm van zelfhaat, dat ik een partner wil die uiterlijk zo ver mogelijk van mezelf verwijderd ligt, maar ik dwaal weer af. Ik vind blonde mannen zwakte uitstralen, die kleur is gewoon te soft. Ook extreem lijkbleke types kunnen me niet bekoren.
Maar die negers dus, zoals ik net zei, zijn niet echt mijn type. However.....Toen ik het lijf van Wesley Snipes ooit in Blade voor het eerst zag, vond ik hem ineens wel aantrekkelijk. En dan met die lange lederen jas, hot. Zo ook met het hoofdpersonage van "My wife and kids", op VT4. Een kale vent met ringbaardje, en een mooi gespierd lichaam (ook een neger, doch dit even terzijde), eigenlijk de zwarte versie van mijn eigen ventje. Tiens, als ik een perfecte jeans gekocht heb in het blauw, dan gebeurt het wel eens dat ik ze ook in een andere kleur aanschaf. Nu heb ik het perfecte vriendje in't wit, zou ik dan ook hetzelfde in't zwart.....Neen, ik dwaal weer af.
Ik wil dus zeggen dat spieren de perceptie enorm kunnen beïnvloeden ('k spreek wel voor mezelf).
Niet enkel spieren, maar sportprestaties in het algemeen. Tom Boonen bijvoorbeeld, eigenlijk helemaal niets speciaal aan die gast (ahja, hij is blond, wat wil je?), maar gewoon (enfin, gewoon, da's nie gewoon eh, da's kunst) door wat hij op de fiets allemaal bereikt, vind ik hem wel nogal knap. Wielrenners zijn over't algemeen nooit mijn type, ze hebben een veel te fragiel bovenlichaam, maar wel stevige benen (we zullen nu efkes niet aan de ethiopiër-lookalike Rasmussen denken). Geschoren benen zijn ook nooit mijn ding geweest, maar 'k begin me er stilaan in te vinden dat dat niet noodzakelijk gelijk staat met verwijfde trekjes. Dus ze moeten al echt steengoed zijn opdat ik ze lekker zou vinden (maar Cancellara heeft wel een leuk kopke).
Als een man nu geen gespierd lichaam heeft, dan zou ik nog eerder de voorkeur geven aan eentje met wat vet teveel, dan eentje die niet veel moeite hoeft te doen om zich als sprinkhaan te verkleden. Iemand die wat overschot heeft, is gemakkelijker te trainen, die kan je doen afvallen met cardio en die bouwt gemakkelijker spieren op, want die heeft de massa al, ze moet enkel aangewend worden voor hypertrofie (al is dat ook weer niet bij iedereen het geval, ik heb het hier over een licht teveel aan vet, voor de duidelijkheid). Zo'n magere lat zal waarschijnlijk maar met enorm veel moeite spieren kweken. Trouwens, een man die te mager is, vind ik ook weer niet mannelijk genoeg. Ik vind dat een man niet in mijn topjes mag kunnen, zelfs niet met wat moeite. En als er ook maar een waterkans bestaat dat hij in mijn broek kan, zal hij van mij zelfs nooit de kans krijgen om erin te komen.
Dus mannen, begin allemaal maar te trainen, test deze theorie even uit in de praktijk, en weet me te zeggen of mijn gezever hier ergens een grond van waarheid bevat.
feedback van andere lezers- JC
over de grote van de leuter is maar weinig verteld, size does matter zij mijn beste vriend me ooit, al was die wel een Congoloos van om en bij de twee meter..
boemboemkonijn: die saaie discussie wens ik geen nieuw leven in te blazen
mannen en hun eeuwige complex - eisenik
goed gelachen
:-)
miss moet je mijn lijf eens checken? :P
boemboemkonijn: jaja - jbrouns
Ik volg fenk en zwartkopje. Leuk en verzorgd geschreven, de humor komt goed over, maar het mag dus ingekort, je dwaalt voor mij wat te vaak af.
Groeten,
de fietsende lijkbleke sprinkhaanlijfachtige met negerlippen verfraaide stud.
boemboemkonijn: aja - Mistaker
Aardig stukje maar ik zou nu weleens een verhaal van je willen lezen i.pv. dit soort column-achtige dingen.
(veldrijders, die zijn pas lelijk!)
Groet,
Greta
boemboemkonijn: we'll see what we can do - zwartkopje
Hoi Boemboemkonijn,
Ik heb met interesse je stuk gelezen en je schrijft wel aardig maar ik denk dat het krachtiger; gespierder overkomt (om het met jouw woorden te schrijven, hihi) als je het inkort en de stukjes die eindigen met ik dwaal af, gewoon weglaat.
Dan heb je een leuke column die blaakt van gebalde spieren ;)
groetjes,
zwartkopje
boemboemkonijn: merci, das zinnige feedback - Peerke
Zo, dat weten we dan ook weer... ;) - Victoria
ik snap het nut van stukjes als deze niet zo goed... sorry.... waar is de meerwaarde?
boemboemkonijn: genoteerd - thepuppy
ik geef je een goed omdat je goed bent gestart maar na een tijdje begint het saai te worden .
Groetjes,
thepuppy
boemboemkonijn: merci - fenk
Leuk geschreven, maar in dit genre mag de informatierate wat hoger liggen; dus ofwel meer stofferen, ofwel inkorten.
(het zou bijvoorbeeld interessant zijn om bij jezelf een psychologische verklaring te zoeken waarom je voor spieren valt)
boemboemkonijn: dit noem ik een zinvolle reactie - dichtduvel
Je weet duidelijk wat je wil, 3de laatste regel : is broekje niet leuker ;-)? Grtz, j
boemboemkonijn: ik zal eens kijken
|
