|
< terug
Noorderzon(1)
Hij bewoog langzaam naar haar toe in de bleke schaduwen van de vallende nacht.
Je weet het, he trut, niets of niemand komt hier levend uit...
De vrouw keek versteend toe, hoe hij haar de kleren van het lichaam trok, en zijn geslachtsdeel
in haar stak.
Zijn ijskoude blauwe ogen keken haar lang aan, als een roofdier dat zijn prooi besprong, en rijp
vond voor de laatste doodsteek.
Haar naaktheid leek hem niets te doen, en tergend langzaam trok hij zich weer terug...
Haar verweer was kort maar hevig, het bloed stroomde uit haar kapotte huid, en koel keek ze hem aan.
Geen paniek noch angst voelde ze, doch slechts een rauwe onverschilligheid.
Ze keek hem opnieuw aan, en uitdagend bewoog ze haar naakte lichaam naar hem toe.
Hij nam haar nogeens, maar nu vurig als een paard, ze wist en voelde zijn harstocht in haar tekeer gaan.
Langzaam zakte de zon achter de horizon, de zwarte strepen op zijn gezicht vlamden haar tegemoed.
Een doodskreet uitend, kwam hij klaar, terwijl haar ogen levenloos onder hem bleven.
Anna ik hou toch van jou, riep hij vertwijfeld, en staarde bleek voor zich uit...
Verwoestende en duivelse gedachten zaaiden dood en verderf onderhuids. Hij zag rood voor ogen,
en rende als bezeten de berg af.
Huilend sloeg hij met zijn hoofd tegen de bast van een ruwe eik.
Zijn gedachten sloegen op tilt, en de winterse kou dreef zijn gemoed tot waanzin.
Anna, Anna, riep hij vertwijfeld, en zakte op zijn knieen in de meters hoge sneeuw.
Voor zijn ogen zag hij nog hoe de wind temperde, en de vrieskou van de nacht, hem omgaf met angst.
Hij huilde bitter, en voelde het wrede verdriet van wroeging en pijn.
Mijn liefste, mijn liefste, klaagde hij, en zat vermoeid tegen een boom.
De ochtendzon trok bleke strepen, en met bebloedde handen rende hij terug naar haar dode ogen.
Zijn lichaam strafte hem voor de doorgestane vrieskou, en vermoeid viel hij in slaap...
feedback van andere lezers- Liesje
Dit verhaal smaakt naar meer...
De verkrachtig durf ik ook bijna figuurlijk opnemen en dan zet het verhaal me aan tot dieper nadenken...
Uitkijkend naar het vervolg...
Liesje
Lazey: okay... - dichtduvel
Er groeit hier iets, je verhaal wordt langer ;-), j
Lazey: dankje, er komt nog meer... - Peerke
Goede titel, verhaal van niks...
Lazey: ik was nog maar pas begonnen... - JC
ja, van goeie seks kan je moe geraken hé
Lazey: haha, ja...
|
