writehi(s)story Passie voor schrijven
home   wat is writehi(s)story?   bladeren   uitgeven   gezamenlijke publicaties   boekenwinkel   manuscriptanalyse   inschrijven   contact   
top 10   wedstrijden   forum   hulp   
 
naam:  
pass:  


wachtwoord vergeten?
 
 

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

Betere leesbaarheid

contactadvertentie (7) The day after

door sproet

' Ne me quitte pas, je ne vais plus pleurer
Je ne vais plus parler, je me cacherai là à te regarder
danser et sourire et à t'écouter chanter et puis rire
Laisse-moi devenir l'ombre de ton ombre
L'ombre de ta main, l'ombre de ton chien
Ne me quitte pas…'

Brel, waarom breng je me nu deze woorden? Lucille, haar maag rispt op en ze voelt dat er meer aan de hand is. In één ruk komt ze recht en met haar hand voor haar mond rept ze zich naar het toilet. De deur is weerbarstig en laat zich niet ogenblikkelijk openen. Net op tijd kan ze de toiletbril oplichten en de inhoud gulpt de wc-pot in. Een mengsel van maagzuur, halfverteerde borrelnootje... drijven op het water, met toiletpapier reinigt ze haar mond. Ze zakt neer naast het toilet en met haar rechterhand kan ze net aan de spoeling.

Lucille heeft het gevoel alles kwijt te zijn, alles waarin ze geloofde.
Yvan, hoe zou die over haar denken? Hij was best lief voor haar en attent, hoe hij bij het buitengaan haar jas over haar spreidde. Attenties, die heeft ze genoeg gehad, maar tot wat heeft het geleid, een zeepbel opgebold met spectrum kleuren uit elkaar gespat in haar hart. Vijfentwintig jaar huwelijk en hier zit ze misselijk te wezen van zichzelf.

Lucille lacht schril in het duistere van de gang, ze is gedumpt voor een jongere trien en een seut, dat is ze dat kreng! Ze kan het niet verdragen dat ze nu in haar plaats naast hem ligt en aandacht krijgt. Lucille bedenkt wraakacties, het bedenken maakt haar rustig en ze legt zich op de sofa te rusten. Haar mantel bedekt haar tegen de kou, maar het is niet de mantel van de liefde!

Ze zakt weg in een diepe slaap en droomt dat er een telefoon rinkelt, tot ze beseft dat het haar toestel is. Lucille, blijft liggen en denkt, als ze me nodig hebben bellen ze wel terug. Het daglicht valt zwak door de lichtkoepel naar binnen, daglicht? Ze is nu klaarwakker, het is november en daglicht betekent dat ze zich verslapen heeft. De telefoon rinkelt voor de tweedemaal, Lucille neemt op en schrikt van haar hese stem: 'Met Lucille…' meer tijd om iets te zeggen krijgt ze niet.
'Lucille, met Christa, wat is er met jouw aan de hand, verkouden?' Ze denkt: danke voor de hint!
' Oh Christa, ik ging net bellen om mij ziek te melden, wil jij de baas verwittigen?'
'Wat scheelt er?'
'Ik heb vreselijke keelpijn en bijna niet geslapen deze nacht, ik ga nu naar de huisarts bellen.'
'Prima en verzorg je goed, ik doe ze hier de groeten.'
Lucille haakt in en snapt niet van waar haar hese stem komt, tot het haar doordringt dat ze zich gisteren door het lint gebruld heeft.

Ze wil een afspraak met de huisarts, die een vriend aan huis was, maar nu met de scheiding wat gewrongen zit in zijn loyaliteit. Nog zo iets, vrienden vallen weg of denken dat ze moeten kiezen. Lucille heeft niet zelf gekozen om hier te zijn, er was geen andere keuze meer! Niets is nog wat het was, elke dag balanceren tussen leven en overleven. Ze maant zich om niet cynisch te worden.
Na het nummer gevormd te hebben krijgt ze de bezettoon, ze haakt in en besluit zich eerst te gaan douchen. De kleding die Yvan gisteren netjes over de stoel gehangen heeft neemt ze mee naar boven. Het warme water doet haar goed, ze wrijft haar lichaam droog en kijkt ondertussen in de spiegel. Wat ziet hij toch in die trut, ze mag er best nog wezen. Haar borsten hebben nog geen hinder van de zwaartekracht, haar buik is plat, haar billen zijn nog geen kraterlandschap. Ze moet lachen om de gedachte van kraterlandschap, ooit was er een Nederlandse, die dutten tegen de bubbels zei.

Lucille denkt aan gisterenavond en hoe Yvan zijn handen haar lichaam streelden en heel zacht maakt ze ritmische bewegingen met haar lijf. Ze herbeleeft de extase en voor ze het beseft danst ze voor en met zichzelf. Hoe lang is het geleden dat haar lichaam nog verwend werd? Uit haar kleerkast zoekt ze de fleurigste spullen op en bedenkt dan plots dat ze nog een afspraak moet maken met de huisarts. Als je een ziekenbriefje wil, Lucille! Ze trekt dan maar een jeans en een donkere trui aan, ook de make-up laat ze achterwege.

Terug beneden maakt ze koffie en probeert nogmaals om telefonisch contact te maken met de huisarts. Geluk, geen bezettoon.
'Met de praktijk van dokter Derycke'
'Hoi Sofie, met Lucille, zou Philippe eens kunnen langskomen?'
' Wat is er met je stem gebeurd, Lucille? Verkouden? Ok, ik zal vragen dat Philippe langskomt. Nu, ik je aan de lijn heb, je mag het ons niet kwalijk nemen dat we nog niets van ons laten horen hebben. Je beseft toch dat het ook voor ons niet gemakkelijk is.'
Lucille heeft geen zin in een disput en zegt met hese stem dat ze het begrijpt, maar het jammer vindt.

De koffie is doorgelopen en nu…Lucille en de day after…Yvan, Ciska, Gerard, Karel, haar ex , Sofie, een hele revue gepasseerd op een paar uur tijd.



wordt vervolgd...

 

feedback van andere lezers

  • Ghislaine
    Hieruit proef ik de teleurstelling en de pijn die het meebracht van iets dat je werkelijk nog vaak hetzij ongewild bezighoud.
    sproet: scherp aangevoeld en thxs voor het lezen! het voelt om het te schrijven en het te laten lezen!

    liefs, sproet
  • lief
    die dutten tegen de bubbels zei..

    het blijft spannend Trees!

    liefs
    sproet: corectie aangebracht! die dutten komt van Aquaangel...

    liefs, trees
  • Rob
    Zal er toch iets mis zijn met zijn prostaatsappen.
    Borrelnootjes, witte wijn en sperma afzonderlijk drijven niet, dus ik zou er van maken: Een mengsel van o.a maagzuur, halfverteerde borrelnootjes.... Het moet wel wat zuurderig overkomen.
    ;-)
    sproet: bedankt voor de tip, ik heb een voorlopige correctie aangebracht, ik brouw nog wat over de zin.

    liefs, trees
  • Klaver4
    spannend, Lucille genoemd naar Lucille Ball toevallig... ?
    fb van rob klink gespecialiseerd :o)
    psjes:
    heeft het geleiD,
    Wat is er met je stem gebeurD
    liefs
    klaver4
    sproet: het gekke is, ik ken geen enkele Lucille (grappige naam)

    nu heb ik extra op de dt fouten gelet, express 2 laten staan voor u (lief he) dikke merci voor de verbetering!

    liefs, sproet
  • Magdalena
    Het blijft spannend ++!

    psjes
    Lucille, haar maag ---> Lucille's maag
    Yvan zijn handen ----> Yvan's handen (maar rammel mij nu niet dooreen: ik DENK dat dat Yvan's handen geschreven wordt, maar 't zou ook kunnen Yvans handen zijn...
    (zou dat een vraag zijn voor Jan?)

    XXXX
    sproet: ik denk dat je gelijk hebt met die 's, het leest ook vlotter! merci
    ik zou beter eens een cursus correct nederlands schrijven volgen.

    liefs, sproet
  • Mistaker
    Weer graag gelezen!

    Liefs,
    Greta
    sproet: bedankt voor het lezen Greta.

    liefs, trees
  • innerchild

    Alle hoofdstukken stilletjes bijgelezen ... :-)
    Vrouwelijk geschreven ... TOP !!!
    sproet: danke Robijntje!

    liefs, trees
  • koyaanisqatsi
    Als ik van Lucille was, zou ik eens iets van The Clash of The Sex Pistols opleggen... Eens goed uitrazen kan deugd doen...
    x
    sproet: niet echt de muziek waar ik in thuis ben, maar ik zoek er iets van in de medietheek!

    liefs
  • aquaangel
    hier en daar zweeft je leesteken '


    graag gelezen hoor, ik ben nog niet bij.. maar doe mijn best
    xx
    sproet: die 'dutten' was een inbreng ban jouw!

    liefs
  • henny
    Heel waarheidsgetrouw geschreven. Goed vervolg.
    sproet: ik ben van plan om het hele verhaal te gaan herwerken en het dan te publiceren.

    liefs, trees
Er zijn bezoekers online, waarvan leden: .