Volg ons op facebook
|
< terug
Contactadvertentie (12) Vanavond niet schat!
' Voor wie wil je of moet je vluchten? Toch niet voor mij, hoop ik?'
Lucille heeft niet direct een antwoord, hoe zal ze hem dat uitleggen? Het verlangen om iemand te leren kennen en de schroom of eerder de schaamte over haar verleden. Ze heeft gefaald als vrouw, als moeder…ze aarzelt wat ze wil vertellen. Deze man heeft niets aan haar geschiedenis, haar pijn en haar angst om terug iemand te vertrouwen.
'Hey Lucille waar ben je met je gedachten?'
'Yvan, ik vlucht voor niemand, maar dit is voor mij een vreemde situatie.'
Karel weet zijn momenten uit te kiezen en komt hun bestelling opnemen. Ze willen hem geen tweede maal weg zenden, maar echt gekozen hebben ze nog niet. Lucille bestelt een Salade Niçoise en Yvan besluit om hetzelfde te nemen. 'Ik geloof dat het eten er hier niet veel toe doet' grapt Karel en schenkt hun glazen nog eens bij!
Er is een stilte gevallen tussen hen beide en Lucille wil nu echt vluchten. Ze voelt de druk naar zich toe komen, zij heeft iets uit te leggen, niet Yvan. Haar vreemde gedrag van gisterenavond, het gedoe met die rode roos… Ze gaat in zichzelf schuilen en toch voelt ze dat ze bij deze man mag en kan schuilen.
De Beatles zingen op de achtergrond:
'Yesterday
All my troubles seemed so far away,
Now it looks as though they're here to stay,
Oh I believe in Yesterday….'
Gisteren, maar gisteren is ver weg en nu zit ze hier met Yvan.
Waarom verdomd en haar hele hart schreeuwt om Johan. Hoe kon Yvan het weten van die rode roos, niet dus! De herinneringen komen op haar netvlies en ze begint spontaan te vertellen.
Haar ex bracht haar heel vaak één rode roos mee na zijn werk. Niet zelden schreef hij er een paar mooie woorden bij. Ze was daar telkens blij mee en ze verzorgde die ene roos met zorg, het was een teken van hun verbond.
Tot hij op een dag verliefd werd op een koorlid en zij in zijn hart ging wonen. Lucille vertelt:'ik had het aanvankelijk niet door en dacht dat hij goed met haar kon opschieten. Een vriend merkte op: ' Je praat zo vaak over die Liliane, je bent toch niet verliefd?' Johan was betrapt en heel snel veranderde er van alles, ik mocht op het uur dat Liliane en hij gedaan hadden met werken niet meer in de buurt van De Post komen. Blijkbaar was dit hun dagelijks afspraakplaatsje. Wat dacht je, toevallig moest ik ook om 17 uur aan De Post zijn. Als zij enkel en alleen maar een vriendin was dan konden wij even goed samen een praatje houden, of heb ik het mis? Ik merkte dat ook zij een rode roos kreeg op dezelfde dag dat ik er één kreeg. We hadden bijna elke dag flinke ruzie, ik vermoed dat de buren hun TV niet meer aan moesten, soap van de familie Krijsmans was boeiender! Op den duur kreeg ik enkel en alleen nog een rode roos als ik me voorbeeldig wist te gedragen. Och, ik val je lastig met verhalen waar jij niets aan hebt en die trouwens voorbij zijn.
'Nee Lucille, die verhalen verklaren veel, waarom je zo wantrouwig bent! Ik mag je graag en ik wil je beter leren kennen.'
Karel brengt hun slaatjes en vraagt of alles naar wens is? Ze knikken beiden. Op dat moment komt er een lawaaierige bende binnengestapt. Karel zegt: 'werk aan de winkel' en verwijdert zich. De groep zet zich achteraan in de brasserie en uit het zicht van Yvan en Lucille.
Ze wensen elkaar smakelijk eten en Lucille bekent dat ze eigenlijk geen olijven lust! Yvan lacht en vraagt waarom ze dan een Niçoise bestelt? 'euh…uit gewoonte, Johan pikte de olijven uit mijn bord.'
'Leg ze dan maar aan de kant van je bord, ik ga zijn gewoonten niet overnemen, hoe graag ik ook olijven lust.'
Lucille is hem dankbaar om deze opmerking en vist de olijven uit haar salade en legt ze op de rand van haar bord.
De nieuwkomers zijn vrij uitgelaten of ze hebben elders al een paar glazen op! Yvan merkt op: ' er is blijkbaar iemand bij die graag het hoge woord voert, je hoort hem boven al de andere uit!' Lucille, luistert even scherp en ze denkt, ben ik in het rampengebied terecht gekomen of wat is dit met mij? Ze gooit haar vork waar ze net een stukje ansjovis opgeprikt heeft in haar bord en neemt gulzig een slok wijn.
Yvan vraagt: ' ken je die stem?'
En of Lucille die stem kent, ze stottert: 'hee…t i…s Jo…h…an!'
'Neeeeee, dat meen je niet, die man vult het hele café, die moet alle aandacht!'
Lucille moet lachen om deze opmerking en haar ergernis zakt weg. Ze vertelt aan Yvan dat ze nog via relatietherapie hebben geprobeerd hun problemen op te lossen. Toen ze pas bij de therapeut in de fauteuil plaats hadden genomen, was Johan reeds aan het woord. De therapeut merkte ogenblikkelijk op: ' Man, wat neem jij een ruimte in!'
Yvan merkt dat de aanwezigheid van haar ex haar in de war brengt en ze weg zinkt. Hoe diep is deze vrouw vernederd en gekwetst en hij zegt: 'je bent een prachtvrouw Lucille en ik begrijp niet waarom die man iemand als jij inruilt voor een ander!'
'Laat die complimentjes maar allemaal zitten, je kent mijn woede niet! Ik ben bij hem weggegaan of ik zou hem vermoord hebben!'
In de krant zou men lezen: ' vrouw vermoordt man omdat hij verliefd werd op een maagd!' Een maagd, ongevaarlijk, wie doet zo iets?
Ik zou het gedaan hebben, maar ik heb het dus niet gedaan. Al die miserie achteraf, parket, verhoren, advocaten en gevangenis!
Yvan kijkt haar met ongeloof aan, hij is nog niet gewend aan het cynisme van Lucille.
'Is zij echt nog maagd, de vriendin van je ex?'
'Ze verklaart toch dat ze maagdelijk het huwelijk wil ingaan. Dat is nog niet alles, hij mag geen tien jaar ouder zijn! Hij heeft dus wel pech en niet alleen wat de leeftijd betreft!
Nog een vereiste, hij mag niet gescheiden of weduwnaar zijn want madame wil geen tweedekeuze zijn!'
Ze gieren het beiden uit van het lachen en Yvan tikt met zijn wijsvinger tegen zijn rechterslaap!
Het is nieuw voor Lucille om samen met een man om haar ex te lachen. De agressie die ze naar Johan uitte het laatste jaar van hun huwelijk, is door een man begrepen. Yvan praat met haar en snapt dat ze hem gemept heeft. ' Lucille die man duwde je in een onmacht positie'
Lucille denkt misschien heeft hij wel gelijk, maar feitelijk was Johan mij niet ontrouw of toch wel? De verwarring in haar hoofd draait op volle toeren en ze wil weg, shit wat is er toch mis met haar?
wordt vervolgd...
feedback van andere lezers- innerchild
Alweer genoten van dit schrijven, Sproet !
Enkele opmerkingen nog:
Tot op een dag hij verliefd werd op een koorlid en zij in zijn hart ging wonen. Lucille vertelt, ik had het aanvankelijk niet door en dacht hij kan goed mee haar opschieten. ---> Tot hij op een dag verliefd werd op een koorlid en zij in zijn hart
ging wonen. Lucille vertelt: "ik had het aanvankelijk niet door en dacht dat
hij goed meT haar kon opschieten."
Karel brengt hun slaatjes en vraagt OF alles naar wens is?
Ze wensen elkaar smakelijk ETEN ...
euh…UIT gewoonte,
'Laat die COMPLIMENTJES
Liefs,
Inner
PS : je mail doet het nog steeds niet !
sproet: ik breng de correcties aan, waarvoor mijn dank!
ik weet niet wat er aan de mail is, sommige komen door andere niet!
liefs, trees - Rob
Pas op dat je er geen kasteelroman van maakt. ;-)
sproet: ik besef het en ik moet opletten me niet te laten meeslepen door die Lucille en die Yvan!
hele zinvolle fb, danke
liefs, sproet - kalendergedicht
Eigenlijk is die Johan toch een echte kwal, hé ...
al dat gedoe met die roosjes ... bah !
Yvan daarentegen is een echte gentleman ... hopelijk blijft dat zo ... afwachten zeker ?
sproet: Lucille mist Johan en Yvan....
kan soms raar lopen in 't leven...
liefs, sproet - Magdalena
dat een man eens serieus verliefd wordt, dat stoort mij niet
hij moet daar zijn vrouw niet mee lastig vallen
maar zelfs dat
dat is nog menselijk
maar ik kreeg plaatsvervangende moordzucht bij dat op den duur enkel nog een rode roos krijgen bij voorbeeldig gedrag!
XXXXX
sproet: leuk dat je medeplichtige wilt zijn bij mijn moordgedachten!
dit is meer dan zinvol....
liefs, trees - lief
kunnen ze het eigenlijk helpen die jagers!
instinctief zorgen ze voor het nageslacht
als je niet beter weet,
waarom zou je het ze dan kwalijk nemen
als ze hun eigen driften niet onder controle
hebben, vanwege onwetendheid, ik noem het domheid,
of ze zijn op zoek naar zelfbevestiging en als het dat niet is
dan is het egostreling of zo noem maar op....
niet elke man analyseert zijn denken alvorens zich te laten gaan
liefs
sproet: je gedachtengang is correct, maar als je iemand drie jaar geeft om uit zijn crisis te geraken en hij nog niet kan beslissen dan...kan je hem wel vermoorden, niet?
mannen zijn jagers en wij de prooi (hahaha)
thxs voor de toffe fb!
liefs, trees - koyaanisqatsi
een rode roos... had hij nu nog een cactus gegeven... :P
sproet: hihi...da's een goeie!
liefs, sproet - Mistaker
Graag gelezen! Ben het eens met zowel Rob als Kalendergedicht als Magdalena.
Er staan wel erg veel uitroeptekens in het verhaal viel me op.
Grappig dat jij ook een Johan in je verhaal hebt, net als ik.
Liefs,
Greta
sproet: wie weet is het niet dezelfde Johan!
ik ga eens opletten wat die uitroeptekens betreft
thxs voor het lezen en de fb
liefs, trees - Francis
Boeit nog steeds, ietsje minder dan voorgaande maar blijf t volgen
XX Frans
sproet: de actie komt terug, was inderdaad aan het afzakken
liefs, sproet - Klaver4
vreselijk hernkenbaar!
Als dit niet onversneden sproet is in deze, dan weet ik het ook niet meer!
Ene moment lachen, zowat uitlachen van het verleden, maar het andere moment het terug in bescherming nemen...
compressie en decompressie in een rotvaart hier.
maar feit alleen al dat het hier staat, is toch al positief, omdat er nu al een (on)zekere afstand wordt genomen van het verhaal!
blijft mij vreselijk boeien dit!
psjes (noblesse oblige hé...; kwesitie van de eindredactie voor het boek te verlichten...o):
en die trouwens voorbij zijn. => ' na zijn
en verwijderd zich= > verwijdert zich.
dan een Niçoise besteld? =>bestelt
xx
klaver4
sproet: ik heb wel een echt klavertje4 gevonden met jou. correcties zijn aangebracht, waarvoor mijn dank.
het schrijven staat op een laag pitje, kleinkinderen op vakantie.
liefs, sproet - aquaangel
let op de zwevende ' die moet je aansluiten ;)
en ik volg Rob ;)
sproet: thxs voor de tips.
de bedoeling is dat ik via de fb's die heel welkom zijn, nog ga schaven aan het geheel.
liefs - henny
Heel goed tussendeel, zo zie ik het.
sproet: leuke fb.
liefs, trees
|
