Volg ons op facebook
|
< terug
Contactadvertentie (21)potentiële moordenares
Christa en haar schoonzus komen haar richting uit en Christa wijst met haar rechtse middenvinger op haar polshorloge. Een teken dat het al laat is en ze willen naar huis rijden. Lucille neemt afscheid, maar eerst vraagt Walter of hij haar telefoonnummer krijgt. Op een bierviltje krabbelt ze het nummer neer en geeft het hem met een afscheidskus. Walter is wat ontgoocheld dat ze vertrekt en vraagt of hij haar morgen, zondag, kan terug zien. Lucille stelt hem teleur, haar kinderen komen morgen langs.
'Mag ik je dan bellen?'
Lucille heeft daar geen bezwaar tegen en ze gaat er nu echt vandoor, Christa is al buiten aan het wachten. Walter wandelt mee tot aan de wagen en geeft haar nog een warme knuffel.
'Die heeft het sterk te pakken!' grinnikt Christa.
Lucille moet toegeven dat hij haar niet onverschillig laat, maar dat ze het niet goed weet.
'Doe niet zo stom Lucille, het wordt wel eens tijd dat je terug openstaat voor een relatie. Hoeveel kansen heb jij al laten voorbijgaan?
Ze beseft dat Christa gelijk heeft, maar ze is verdomd zo bang om nog iemand toe te laten in haar leven.
'Als het Leffe café nog open is, mag je me daar afzetten. Ik ga nog een slaapmutsje drinken. Gaan jullie nog mee?'
Christa en Rita willen liever hun bed opzoeken en zetten Lucille af aan het nog druk bezochte café.
Als Lucille binnenstapt merkt ze op dat Ciska en Yvan er ook zijn. Ciska vliegt op haar af en bestormt haar met honderden vragen tegelijk.
'Waar zat je, ik ben wel tien maal aan je deur gaan bellen. Ik was best ongerust, je mag wel iets laten weten of heb je er ene verstopt? Is hij knap; jong; rijk; heeft hij een broer; een auto…'
Ciska is op dreef en sleurt haar mee in de richting van Yvan, die haar begroet met een kus.
Ze vertelt dat ze naar 'de Pacific' in Gent geweest is met Walter en haar collega.
'who the fuck is Walter? Vraagt Ciska. ' Ik mag je geen seconde uit het oog verliezen of je gaat vreemd. Kom op vertel, is hij de ware?'
Het is een benarde situatie om dit alles te vertellen waar Yvan bijzit, Lucille weet dat hij nog steeds een boontje heeft voor haar.
Ze brengt het gesprek op een ander onderwerp en zegt: ' ik heb geantwoord op die advertentie die je deze morgen aanwees.'
'Je hebt wat?' en Ciska brengt haar gezicht naar voor met een koppel uitpuilende ogen, ze stoot Yvan aan: ' ze heeft op de advertentie gereageerd, maf, je bent mal en dubbel geschift Lucille.'
'Ik wil die brief lezen, heb je hem nog in het klad? gilt Ciska en ze wenkt Karel.
'Wil je het laatste nieuws weten, ons Lucilleke is de wanhoop nabij, ze heeft op een advertentie gereageerd. Ze heeft geen kandidaten genoeg, hij moet uit de krant komen.'
'Breng mij maar een witte wijn, Karel en let maar niet op haar geklets. Het is trouwens haar idee om te reageren.'
'Waar is je cavalier van daarstraks, heb je hem al gedumpt? Zag er wel een toffe knul uit.' merkt Karel op. Lucille is het gelul over mannen beu en waarom willen ze allemaal zo graag dat ze een vriend heeft?
Ze wordt er niet beter gezind door, ze voelt de kwaadheid komen en ze is bang dat ze door het lint gaat gaan. Het is teveel geweest vandaag, het optreden in Gent en haar reactie op het kooroptreden. Het schrijven van de brief aan een referentienummer en hem ook nog gepost. De ontmoeting met Walter en hier bij Ciska vindt ze ook geen rust.
Er is een drang om midden van het café te gaan staan en in het rond te brullen. Wow, dat moet een kick geven en iedereen die met ontzag een stapje achteruit gaat.
Als maar één iemand het waagt haar te benaderen dan zal ze uithalen, ze voelt hoe ze haar tanden op elkaar klemt. De spanning in haar onderkaak is zo voelbaar dat haar lippen trillen. Haar vingernagels drukken in haar handpalmen. Ze voelt zich een leeuw die vecht voor haar eigen bestaan, maar ze weet dat ze tegen een demon met de naam Johan vecht. Nog steeds laat ze hem winnen, hem triomferen en het pijnlijkste is hij heeft geen besef van haar kwelling.
Ze had hem kunnen vermoorden, dit is de grootste reden waarom ze bij hem weg gegaan is. Er was een dag dat ze besefte, zo kan het niet langer of ik wring hem de nek om. In ieder mens schuilt een potentiële moordenaar, zij heeft dit gevoel gekend en ze heeft begrip voor mensen die moorden als ze moe getreiterd zijn.
Nu ze alleen is, leeft ze verder met het feit dat ze die gedachten gekoesterd heeft, ze zijn een smet op haar tolerante ziel. Een blaam die ze aan zichzelf gegeven heeft en die haar het recht ontzegt om opnieuw lief te hebben.
'Een frank voor je gedachten, je bent aan het dromen.' En Ciska zwaait met haar hand voor haar ogen.
feedback van andere lezers- innerchild
Ik heb je schrijfseltjes toch gemist, hoor !
't Is me wat met die Lucille ... tja, haar vertrouwen in mannen heeft dan ook een flinke deuk gekregen.
Prachtig hoe je telkens weer opnieuw het gevoel van verlangen, angst en wantrouwen weet te omschrijven. Knap !
R.tje
sproet: tsja, het was eventjes klusjestijd en het schrijven stond op een laag pitje.
liefs, trees - Ghislaine
Eindelijk ben je er weer. Troost je, voor een vogel blijft die zomer heus niet achter, en in de winter hebben we ook mooie beestjes rondlopen. Keuze zat.
sproet: grappige fb, thxs.
het schrijven lag even stil, dringende klussen: behangen, verven...
liefs, sproet - Magdalena
schitterend gewoon!!
ik ben nog lang niet bij gelezen (te moe na mijn eigen schrijfaanval privé) maar werd immens tot deze titel aangetrokken!
ZO herkenbaar.
ook de zachtaardigsten kunnen té hard op hun hart getrapt worden
xxx!
sproet: thxs voor je lieve fb!
is je boek al naar de uitgever?
liefs, trees - Rob
De eennalaatste alinea vind ik wat zwaar aangezet. Verder veel Vlaamse zinsconstructies, maar daar struikel ik niet meer over.
Die kroeg van Karel moet je er zéker inhouden. Heb je het adres toevallig?;-))
sproet: Karel is de enige echte niet fictieve persoon in dit verhaal. het café bestaat echt en ik kom er nog regelmatig. Karel is een schatje!
liefs, trees - Mistaker
Ben het helemaal eens met Rob.
Graag gelezen!
Liefs,
Greta
sproet: ik heb ze herlezen en de fb's van jullie in overweging genomen. jullie hebben gelijk, maar nu zoek ik naar een alternatief: ik wil de idee bewaren in een mildere vorm. komt wel goed.
in ieder geval bedankt.
liefs, trees - Francis
Ik vind je een na laatste alinea juist de beste, beetje diepgaand tenminste, mag af en toe ook wel, lekker in het midden houden zou ik zeggen.
xx Frans
sproet: liefs en thxs voor de fb, trees - koyaanisqatsi
Tja, zolang Johan ballast blijft...
sproet: verleden wist je niet in één, twee, drie uit.
liefs, trees - klaver4
ik begin toch zeer curieus te worden naar de affectieve band van Lucille met haar ouders....
Onzichtbaarheid-zichtbaarheid; het blijft een strijd, het is van alletwee te veel hé, nee ??? Walter had niet moeten vragen of ie mocht bellen, had niet moeten meelopen naar auto, enz....
Buiging voor uw schrijfsels trees!
De reflex van Lucille om in het midden te gaan brullen en dat dansen voorheen doet me denken aan film van Almodovar, waarin hij draak steekt met Duitsers tgo Spanjaarden, met koppel dat flamenco danst waar de vonken afvliegen, tegenover steriele Duitsers...
Ik zie lucille dan eerder flamenco dansen op zo'n moment, denk dat dat ook enige situatie was waarin ze een man bij zich had gelaten (al ben ikzelf au fond nu niet zo'n fan van flamenco). Soit, ik zit hier maar op gedachten verder de nacht in te drijven...haha
xx
klaver4
sproet: aangename fb en wel leuk om te merken dat lezers verder fantaseren.
bedankt voor de buiging!
liefs, sproet - henny
Gevoelig stukje, maar wel heel menselijk
sproet: in ieder mens schuilt een potentiële moordenaar...
liefs, trees
|
